ไม่มีมนุษย์หน้าไหน จะไปทำให้จิตเที่ยงได้ เพราะจิต(สภาพจิต) เปลี่ยนแปลงไปตามการรู้สภาวะ ปิติสุข เปลี่ยนแปลงเพราะสมาธิหวั่นไหว ไม่ตั้งมั่นไปกับอาการทางอายตน มันเที่ยงได้จริงมีสภาวะเดียวเท่านั้น
ปิติสุข ว่าง สงบ ที่วน บางครั้งเกิด บางครั้งหาย เพราะกำลังสมาธิหาย ไม่เป็นมรรคสม้งคี
การปฏิบัติเมื่อจับที่ตัวรู้ (สติ)จะเห็นตัวรู้มีการเปลี่ยนแปลงไปกับอายตนที่ปรากฏ อยากไปบังคับให้สติที่สุข สงบ มันตั้งอยู่อย่างนั้นก็ไม่ได้ เพราะสติก็เกิดดับไปกับอาการทางอายตน(วิญญานขันธ์) ทางเดียวที่จะทันมัน คือรู้ตามไปกับการเกิดดับเปลี่ยนแปลงของวิญญานขันธ์นั้น เมื่อเห็นทั้งตัวรู้และตัวถูกรู้ ต่างก็มีการเปลี่ยนแปลง เกิดดับ จะเห็นว่ามรรคสมังคีมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน
มรรคสมังคี สติ สมาธิ ปัญญา เปลี่ยนแปลงเพราะสติ สมาธิ ปัญญา เปลี่ยนแปลง
จิตเที่ยง ไม่เที่ยง และมรรคสมังคี
ปิติสุข ว่าง สงบ ที่วน บางครั้งเกิด บางครั้งหาย เพราะกำลังสมาธิหาย ไม่เป็นมรรคสม้งคี
การปฏิบัติเมื่อจับที่ตัวรู้ (สติ)จะเห็นตัวรู้มีการเปลี่ยนแปลงไปกับอายตนที่ปรากฏ อยากไปบังคับให้สติที่สุข สงบ มันตั้งอยู่อย่างนั้นก็ไม่ได้ เพราะสติก็เกิดดับไปกับอาการทางอายตน(วิญญานขันธ์) ทางเดียวที่จะทันมัน คือรู้ตามไปกับการเกิดดับเปลี่ยนแปลงของวิญญานขันธ์นั้น เมื่อเห็นทั้งตัวรู้และตัวถูกรู้ ต่างก็มีการเปลี่ยนแปลง เกิดดับ จะเห็นว่ามรรคสมังคีมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน
มรรคสมังคี สติ สมาธิ ปัญญา เปลี่ยนแปลงเพราะสติ สมาธิ ปัญญา เปลี่ยนแปลง