ขออนุญาตยกตัวอย่างนะคะ
ครอบครัวที่ 1
บ้านคนจีนหัวโบราณ พ่ออยากได้ลูกชาย มีแนวคิดว่ามีลูกสาวเหมือนมีส้วมตั้งอยู่หน้าบ้าน แต่แม่ดันคลอดออกมาเป็นลูกสาว ทำให้เกิดปัญหาภายในครอบครัว
ครอบครัวที่ 2
พ่อเป็นคนเหยียดและรังเกียจเกย์ มีลูกชายที่ชอบพอรักใคร่ในเพศเดียวกัน ทำให้เกิดปัญหาภายในครอบครัว
จากที่ได้หาข้อมูลมาคร่าว ๆ ปัญหา หมายถึง สิ่งที่ควรได้รับการแก้ไข ซึ่งเพศสภาพใด ๆ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ต้องแก้ไข ยิ่งในครอบครัวแรกนี่แก้ไขไม่ได้ด้วยซ้ำ เราเข้าใจตรงนี้ค่ะ สิ่งที่ควรแก้หรือก็คือปัญหาจริง ๆ ก็คือพ่อของทั้ง 2 บ้าน แต่มองในอีกมุมหนึ่งเพศของลูกก็เป็นปัจจัยที่นำไปสู่ความทุกข์ภายในครอบครัวด้วยไม่ใช่หรือคะ
คนที่ควรแก้ไขคือพ่อ ที่ไม่ควรเลือกปฏิบัติกับลูกโดยยึดเพศเป็นหลัก
แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าลูกเกิดมาเป็นผู้ชาย ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิด
เกิดมาเป็นผู้หญิง ไม่ควรก่อให้เกิดความทุกข์ แต่ ณ ขณะนี้มันกำลังเป็นปัจจัยหนึ่งในการก่อให้เกิดความทุกข์
คนที่ควรแก้ไขคือพ่อ หากพ่อไม่มีแนวคิดเหยียดกลุ่มคนรักร่วมเพศ ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิด
แต่ในขณะเดียวกัน หากลูกชายรักชอบเพศตรงข้าม ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิดด้วยเช่นกัน
การจะรักจะชอบเพศไหนก็ตาม ไม่ควรก่อให้เกิดความทุกข์ แต่ ณ ขณะนี้มันกำลังเป็นปัจจัยหนึ่งในการก่อให้เกิดความทุกข์
คือมันต้องอาศัยปัจจัยทั้ง 2 อย่างในการทำให้เกิดทุกข์ ไม่ได้หมายความว่าทั้ง 2 ปัจจัยคือบ่อเกิดของความทุกข์ทั้งคู่หรือคะ
กรณีที่ยกตัวอย่างไปด้านบน สามารถใช้สามัญสำนึกทั่ว ๆ ไปได้ว่าใครกันแน่เป็นตัวปัญหาและใครที่ควรแก้ไข แต่เราก็ยังสงสัยว่าในทางทฤษฎี เราจะมีแนวคิดเพื่อทราบได้อย่างไรว่า ปัจจัยใดไม่ใช่บ่อเกิดแห่งทุกข์ที่แท้จริง
ขออภัยมาก ๆ ค่ะถ้าหากคำถามฟังดูไร้สาระ เพิ่งเริ่มศึกษาค่ะ
เหตุแห่งทุกข์ ตามหลักธรรมคำสอนของศาสนาพุทธ
ครอบครัวที่ 1
บ้านคนจีนหัวโบราณ พ่ออยากได้ลูกชาย มีแนวคิดว่ามีลูกสาวเหมือนมีส้วมตั้งอยู่หน้าบ้าน แต่แม่ดันคลอดออกมาเป็นลูกสาว ทำให้เกิดปัญหาภายในครอบครัว
ครอบครัวที่ 2
พ่อเป็นคนเหยียดและรังเกียจเกย์ มีลูกชายที่ชอบพอรักใคร่ในเพศเดียวกัน ทำให้เกิดปัญหาภายในครอบครัว
จากที่ได้หาข้อมูลมาคร่าว ๆ ปัญหา หมายถึง สิ่งที่ควรได้รับการแก้ไข ซึ่งเพศสภาพใด ๆ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ต้องแก้ไข ยิ่งในครอบครัวแรกนี่แก้ไขไม่ได้ด้วยซ้ำ เราเข้าใจตรงนี้ค่ะ สิ่งที่ควรแก้หรือก็คือปัญหาจริง ๆ ก็คือพ่อของทั้ง 2 บ้าน แต่มองในอีกมุมหนึ่งเพศของลูกก็เป็นปัจจัยที่นำไปสู่ความทุกข์ภายในครอบครัวด้วยไม่ใช่หรือคะ
คนที่ควรแก้ไขคือพ่อ ที่ไม่ควรเลือกปฏิบัติกับลูกโดยยึดเพศเป็นหลัก
แต่ในขณะเดียวกัน ถ้าลูกเกิดมาเป็นผู้ชาย ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิด
เกิดมาเป็นผู้หญิง ไม่ควรก่อให้เกิดความทุกข์ แต่ ณ ขณะนี้มันกำลังเป็นปัจจัยหนึ่งในการก่อให้เกิดความทุกข์
คนที่ควรแก้ไขคือพ่อ หากพ่อไม่มีแนวคิดเหยียดกลุ่มคนรักร่วมเพศ ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิด
แต่ในขณะเดียวกัน หากลูกชายรักชอบเพศตรงข้าม ความทุกข์ในครอบครัวก็ไม่เกิดด้วยเช่นกัน
การจะรักจะชอบเพศไหนก็ตาม ไม่ควรก่อให้เกิดความทุกข์ แต่ ณ ขณะนี้มันกำลังเป็นปัจจัยหนึ่งในการก่อให้เกิดความทุกข์
คือมันต้องอาศัยปัจจัยทั้ง 2 อย่างในการทำให้เกิดทุกข์ ไม่ได้หมายความว่าทั้ง 2 ปัจจัยคือบ่อเกิดของความทุกข์ทั้งคู่หรือคะ
กรณีที่ยกตัวอย่างไปด้านบน สามารถใช้สามัญสำนึกทั่ว ๆ ไปได้ว่าใครกันแน่เป็นตัวปัญหาและใครที่ควรแก้ไข แต่เราก็ยังสงสัยว่าในทางทฤษฎี เราจะมีแนวคิดเพื่อทราบได้อย่างไรว่า ปัจจัยใดไม่ใช่บ่อเกิดแห่งทุกข์ที่แท้จริง
ขออภัยมาก ๆ ค่ะถ้าหากคำถามฟังดูไร้สาระ เพิ่งเริ่มศึกษาค่ะ