เราเลี้ยงหมาไว้1ตัวเป็นชิวาว่าเลี้ยงได้7เดือนบ้านเราเจอวิกฤตใหญ่เป็นหนี้2ล้าน แม่เราไปทำงานต่างประเทศเพื่อให้ได้เงินมามช้หนี้เราที่สุดค่ะ เราก็ต้องย้ายโรงเรียนเดิมที่เป็นเอกไปรัฐ มิโกะเราอยากเอาไปเลี้ยงนะคะแต่ร.รรัฐอาเราเป็นครูที่ต่างจังหวัดผ.อรับเข้าก็ได้อยู่หอพักครูกับอา ห้องมันแคบมากแถมมิโกะจะเห่า เกรงว่าครูท่านอื่นจะมาฟ้อง ช่วงปิดเทอมแรกเราได้เจอมิโกะประมาณ5-6วันน้องเป็นหมัดเราก็พาอาบน้ำนอนเล่นซื้อใฝของเล่นให้แต่ในความที่เป็นหมัดน้องมานอนกับเราแล้วก็เอาหัวมาซบที่แ้อมแขนเรา เราเลยขยับให้น้องไปนอนไกลๆหัวแต่ก็กอดเขาไว้ได้แต่สงสาร ขอโทษ ถ้าย้อนเวลาไปได้อยากจะให้มิโกะซบอีกต่อให้ต้องเป็นหมัดที่หัวก็ตาม พอเปิดเทอมเราก็ต้องกลับกลั้นน้ำตาไม่อยู่จริงๆ เรากลับมาเรียนตอนนี้ก็จบป.6แล้วอยู่ม.1 เราไม่รู้ว่า้ชายังรักเราอยู่มั้ย จะจำเราได้รึป่าว ตอนนี้เรื่องหนี้ก็เบาๆลงแล้วเราก็ได้ย้ายเข้ามาเอกร.รที่ม.1เหมือนเดิมกลับมาบ้าน แม่ก็ยังทำงาน เรากลัวเขาไม่รักเรา เขาอาจจะลืมเราไปแล้ว เราอยากรับกลับมาแต่กลัวเขาเครียด เราเลี้ยงเขามาเขาจากเราไปอยู่กับลุงเราก็ปวดใจพอแล้ว ตอนนี้เขาติดลุงเรา ถ้าเรารับกลับมาเราสงสารเขา ดลัวเขาจะเป็นซึมเศร้า เขาคนร้าวไปทั้งใจ เราอยากจะขอโทษเขา แม่ขอโทษที่เลี้ยงลูกไม่ดีนะ ถ้าลูกไม่รักแม่มันคือความผิดของแม่เอง🥹
ขอโทษมิโกะ😔