ดับไม่เหลือเศษ

ขณะภาวนา มีกุศลจิตญานสัมปยุตธรรม  เป็นผู้รู้   ผู้รู้เก่าดับไปกับอาการ ...ผู้รู้ใหม่ดับไปกับอาการ ช่วงรอยต่อการสัมปยุตธรรม จิตเก่าและจิตใหม่เรียกภวังคจิต
(จิตดวงที่1 )       (2)         (3)
0000000_0000000_0000000
1  ดับเหลือเศษ  ผู้รู้ดับไปกับอาการทางขันธ์5  แต่ยังมีสัญญาการปรุงแต่งจากจิตดวงที่1ไปเป็นผู้รู้ใหม่ในดวงที่2
2. ดับไม่เหลือเศษ   ผู้รู้ดับไปกับอาการทางขันธ์ 5เป็นการดับแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ไม่หน่วงสัญญาจากจิตผู้รู้1 ไปเป็นจิตผู้รู้ดวงที่22
ช่องว่างระหว่างจิตผู้รูแต่ละดวง เรียกขณิกนิพพาน   ถ้าจิตทั่วไปเรียก ภวังคจิต