สวัสดีค่าาาา ปกติเราชอบอ่านของคนอื่นๆ แต่วันนี้ขอมาเล่าของตัวเองหน่อยนะคะ ย้อนกลับไปสมัยที่เพิ่งขึ้นม.1 เลย เราเข้าไปรร.ใหม่ เริ่มต้นใหม่มากๆ มันจะมีช่วงปรับพื้นฐานก่อนเปิดเรียน เราจำได้ว่ามีเด็กผู้ชายคนนึงใส่ชุดแบบ all black แล้วเราชอบเผลอไปมองเขามากๆ เขามีเสน่ห์สุดๆ ตอนแรกเราก็พอรู้ชื่อเขาแล้ว เอาเป็นว่าเราก็ชมเขาว่าน่ารักอยู่ในใจแหละ จนตอนเปิดเทอมเราอยู่ห้องเดียวกับเขา เห็นเขาทุกวัน แต่เราเองก็ไม่กล้าพูดกับเขาเพราะเขาเป็นคนเงียบมากๆ จนมาวันนึงเราเล่นเกมออนไลน์อยู่เกมนึง เพื่อนของเขาเห็นว่าเราเล่นเกมนี้ เพื่อนเขาก็พูดขึ้นมาว่าเล่นเกมเดียวกับเขาเลย แล้วก็ไปบอกเขาว่าเราเล่นเกมนี้เหมือนกัน เย็นวันนั้นเราตัดสินใจทักไลน์เขาไปเลยว่าแบบเล่นเกมนี้เหมือนกันหรอเห็นเพื่อนคนนั้นบอก เขาก็ตอบเรากลับมาว่าใช่ๆ เขาก็ชวนเราเล่นด้วยแหละ แต่ชวนตอนตีสอง 55555 เราเองก็หลับแล้วสิ หลังจากวันนั้นเราก็หาเรื่องชวนเขาคุยไปเรื่อยๆ จนสนิทกันทางออนไลน์มากกว่าตัวจริงซะอีก เราก็ชอบเขามาเรื่อยๆ แหละ แต่ไม่กล้าบอก อยากรักษาความเป็นเพื่อนเอาไว้ หลังจากนั้นเราก็ชวนกันเล่นเกมกันมาเรื่อยๆ เปลี่ยนเกมบ้างอะไรบ้าง มีเกมนึงที่เล่นคู่กันได้ อยู่ๆ เขาก็เปิดไมค์พูด เราก็เลยเปิดไมค์บ้าง เราก็ชวนเขาคุยยาวเลย ตอนนั้นไม่อยากจะเลิกเล่นเลย อิอิ เวลาของพวกเราเดินต่อไปเรื่อยๆ จนถึงช่วงจบม.3 หัวใจของเราก็ยังเป็นเขาอยู่ พอม.4 เรียนออนไลน์ตลอด แล้วเขาเองก็ย้ายไปอยู่อีกห้อง อยู่คนละสายกับเราแล้ว แต่เราก็ยังติดต่อกันอยู่ เราหาเรื่องคุยกับเขาบ่อยๆ แล้วช่วง ม.4 เราก็เลิกเล่นเกมไปบ้างแล้ว ไม่ได้เล่นเหมือนแต่ก่อน แต่เราก็แชทคุยกันทุกวันเหมือนเคย เอาเป็นว่าเราชอบชวนเขาคุยมากๆ จนมาม.5 จะเป็นช่วงที่เรียนออนไลน์สลับกับออนไซต์ เราเรียนคนละวันกับเขา แล้วงานของห้องที่เราเรียนก็เยอะเอามากๆ จนเราแทบจะไม่มีเวลาคุยกับเขาเลย ปกติเราก็ชอบทักไปก่อนตลอด ตอนนั้นกลายเป็นว่าเราไม่ทัก เขาก็ไม่ทักเรามา เขาก็คงงานเยอะเหมือนเราแน่ๆ เหมือนว่าห่างหายกันไปจนมีช่วงนึงที่มีผู้หญิงคนนึงส่งคำขอมาเป็นเพื่อนเราในเฟซบุ๊ก เราก็เอะใจ เห็นมีเพื่อนร่วมกันเป็นเขา เราเลยทักไปถามเขา เขาก็ตอบมาว่าเพื่อน แต่จังหวัดที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่คือไกลจากจังหวัดเรามากๆ เราก็คิดในใจคงเจอกันในเกม หลังจากวันนั้นก็มีคุยกันบ้างแต่ก็ไม่บ่อยมาก จนวันนึงเขาเปิดตัวคบกับผู้หญิงคนนั้น เราเองก็เสียใจแต่ก็ยินดีที่เขาเจอคนที่เขารักจริงๆ เราก็ไม่ได้ทักเขาไปอีกเลย ไม่อยากให้ผู้หญิงคนนั้นคิดเยอะด้วย จนมาถึงช่วงม.6 เทอม 2 เป็นพี่สีเต็มตัว เผอิญห้องเราดันต้องอยู่สีเดียวกับเขา ทำงานร่วมกัน เขาคุมบาส เราคุมปิงปอง สนามก็ค่อนข้างใกล้กัน แล้วเผอิญช่วงนั้นเขาเลิกกับแฟนเขาพอดี เพื่อนเราเห็นว่าเลิกกันแล้วก็บอกให้เราทักเขาไป ตอนแรกเราก็ไม่กล้าทักไป แต่ก็ทักตอนหลังว่า "เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ย" เพราะไม่ได้คุยกันนานมาก ก็พอที่จะขอยากรู้ความเป็นอยู่ของเขา เขาก็ตอบเรา คุยกับเราดีเหมือนเดิมเลย คุยกันตามประสาเพื่อนมาเรื่อยๆ จนวันนึงที่เขากลับไปรีเทิร์นกันอีกรอบ เราก็ไม่ทักเขาไปอีก เพราะเราเองก็ไม่อยากให้ฝั่งแฟนของเขามาคิดมากเพราะเรา จนเขาเลิกกันจริงๆ อีกครั้ง เขาก็ทักเรามาเอง ส่งรูปหนังที่เราชอบมาให้เรา เราก็ตอบเขาไป ก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนถึงช่วงปี 1 เขาเองก็ต้องไปเรียนที่มหาวิทยาลัยไกลบ้านเขา อยู่หอนอกคนเดียว เราก็ชวนคุยเรื่อยๆ เพราะไม่อยากให้เขาเหงา เราเคยถามเขาว่า เหงามั้ย อยู่ๆ เขาก็ตอบกลับเรามาว่า "ไม่เหงาหรอกมีเอง " คือแบบตอนนั้นใจเราเต้นรัวมากๆ เขาเล่นกับใจเราแรงมาก เราคุยกันมาเรื่อยๆ คอยถามไถ่อาหารการกิน ความเป็นอยู่ตลอด บางทีก็เล่นมุกเสี่ยวๆ ใส่กัน แล้วใจเราที่มีแต่เขาเองมันก็แบบนุบนิบใจมาก จนวันนึงที่เรารู้สึกว่าเราไม่ไหวแล้ว เก็บไว้ไม่ไหวแล้ว เราเลยเผยความในใจของเราให้เขาฟัง เขาก็ตอบกลับมาว่าตั้งแต่ที่เขาเลิกกับแฟนคนนั้นมา เขาใจยังไม่เหมือนเดิม ยังไม่พร้อมมีใคร แล้วเขาก็ยังบอกอีกด้วยว่าไม่อยากให้เราเจ็บถ้าสมมุติว่าเขาตอบรับความชอบเรา และเขาก็บอกอีกว่าเขาดีใจนะที่เราชอบเขา เขาเองก็เคยรู้สึกชอบเราเหมือนกัน แต่มองเป็นเพื่อนมันก็ดีกว่า หลังจากที่เคลียร์ใจกันแล้ว เราเลยขอเดินออกมาจากตรงนั้น เราไม่ทักเขาไปเกือบเดือน แต่ใจเรามันยังค้างคาที่เขาเคยบอกว่าเขาเคยชอบเรา เราเองก็อยากพยายามอีกครั้งให้เขาได้กลับมารู้สึกตรงกับเรา เราเลยตัดสินใจทักไปว่าไม่ขอเดินออกจากตรงนั้นแล้วได้มั้ย เขาก็ตอบกลับมาว่า เราโตกันแล้วนะ เรามีหน้าที่เป็นของกันทั้งคู่ เขาบอกให้เราเอาเวลาที่คิดถึงหรืออะไรเขาไปทำอย่างอื่นดีกว่า สิ้นประโยคของเขาเราก็ขอโทษที่เราทักเขาไปแล้วเราก็ไม่ได้ทักเขาไปอีกเลย เพราะไม่มีอะไรค้างคาใจเราแล้ว สิ่งที่มันคาใจเรา เราบอกเขา เขาก็ให้เราทำใจเพราะเราโตแล้ว
นี่แหละค่ะชีวิตติดเฟรนโซนมา 6 ปีเต็ม เราชอบเขามากๆ เอาจริงๆ เขาแสนดีกับเราเสมอ เขาไม่เคยหยาบคายใส่เราเลยทั้งที่ปกติเขาเองก็พิมพ์/พูดหยาบคาย ตอนนี้เราพอทำใจ และให้เวลาตัวเองอยู่ค่ะ การชอบเขาถือเป็นความทรงจำที่ดีมากๆ เลย อย่างน้อยในชีวิตของเราก็เคยชอบคนน่ารักๆ แบบเขา อนาคตไม่รู้จะอย่างไร แต่เราจะยินดีกับเขาเสมอ
แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้คนที่ติดอยู่ในสถานะแอบชอบเพื่อนนะคะ ถ้าอยากบอกก็บอกไปนะคะ อย่างน้อยเราก็ได้ลองบอกเขา ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร แต่ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ