กระทู้นี้ขอพื้นที่ระบายความรู้สึกนะคะ

เราโดนผู้ชายทิ้งมาประมาณ 1 เดือน เรากับเขาคบๆกันประมาณ 8-9 เดือน เราสองคนค่อนข้างสนิทกันเลย เรามีอะไรที่เข้ากันได้ดีหลายอย่าง เพราะอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน ( 30+) ทำงานอาชีพสายงานคล้ายๆกัน เลยคุยกันถูกคอมาก และบ้านที่อยู่ไม่ไกลกันเลยได้เจอกันเกือบทุกวัน และที่สำคัญเขาเป็นคนแรกของเราด้วย เราเลยรักเขาคนนี้มากจริงๆ เอาเป็นว่าทุ่มให้ทั้งใจเลยคะ ส่วนช่วงเวลาตอนคบกันนั้น ทางครอบครัวและเพื่อนๆของเขาไม่มีใครทราบนะคะ เพราะเขาไม่เคยเปิดตัวเราในโซเชี่ยว และไม่เคยพาไปเปิดตัวกับครอบครัวเขาเลย เขาอ้างว่าไม่พร้อมที่จะพาเราไปที่บ้านเขาคะ ส่วนทางบ้านเรานั้นทราบว่าเรากับเขาคบกัน เพราะเขาขอไปบ้านเราตั้งแต่คุยกัน 2-3 สัปดาห์แรก คุณพ่อคุณแม่และญาติๆเราก็เลยรับทราบว่าเขาคือคนที่เราคบๆอยู่

เข้าเรื่องเลยนะคะ คืออยู่ๆเขาก็บอกเลิกเราด้วยเหตุผลว่าเขาไม่ได้รักเราแต่แรก เขาบอกว่าเขารู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าเรายังไม่ใช่ เขาคิดกับเราแบบเพื่อนมากกว่า และเรื่องระหว่างเรากับเขานั้นคือ "ความผิดพลาด"  บอกตรงๆว่าโมเม้นนั้นเจ็บมาก ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วทำไมไม่บอกละ จะลากให้ความสัมพันธ์มันพัฒนาจนเลยเถิดไปขนาดนั้นทำไม เขาอ้างอ้างเหตุผลสารพัดในวันที่บอกเลิก บอกว่าตัวเขาเองยังวุ่นวายกับปัญหาเรื่องหนี้สิน (เขาอ้างเรื่องผ่อนบ้านเพราะก่อนเจอเราเขากู้ร่วมกับแฟนเก่าและเลิกกันจึงต้องผ่อนคนเดียวไปอีก 25-40 ปี (เรื่องเขาผ่อนบ้านเราทราบตั้งแต่แรกแล้วนะคะ เราไม่ติดอะไรเลย)  เขาบอกว่าให้เราแยกย้ายดีกว่า เขาบอกว่าให้เป็นเพื่อนกันแล้วเราสองคนก็ยังคุยกันได้เหมือนเดิมอะไรปะมาณนั้น พร้อมอวยพรให้เราไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เห้อ ไอเราก็งงว่าคนมันดีๆกันมาตลอด เราก็พยายามถามนะว่าเราไม่ดีตรงไหนก็บอกได้ อยากให้เราปรับอะไรบอกได้ เขาบอกว่าเราดีทุกอย่าง มีหน้าที่การงานดีและมั่นคงกว่าเขาอีก เขาบอกว่าตัวเขาเองยังไม่ชอบตัวเองตอนนี้เลย บลาๆ เลยอยากให้เราไปเจอคนอื่น เขาบอกให้เราเชื่อเขาว่า "ชีวิตคู่มันมีอะไรอีกมากมาย" สักวันเราจะเข้าใจเอง ฟังแล้วเศร้าเลย

เหตุการหลังจากเลิกกันช่วง 2 สัปดาห์แรกเขาทักมาคุยทุกวันคะ แต่อาจจะไม่เยอะ มีมาคอมเม้นไอจี กดไลค์ปกติ เรายอมรับว่าในฐานะคนเก่าก็รู้สึกดีนะที่เขายังใส่ใจเรา เราก็มีทักไปคุยเรื่อยๆจนเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเขาหายเงียบไป เราก็ด้วยความเคยชินก็เลยทักไป เขาเริ่มไม่ตอบกลับ เราเลยโทรไปถามว่าเป็นไงบ้าง คราวนี้ละที่เขาเริ่มไม่ค่อยพอใจ และขอให้เราเลิกโทรหาเขาอีก เราว่าทำไมละก็เห็นหายๆไป เขาก็เลยบอกว่าตอนนี้มีคนคุยใหม่แล้ว กำลังคุยกันมาได้ประมาณ 3 สัปดาห์ เขาบอกไม่ได้นอกใจนะ เขาเจอคนนี้หลังเลิกกับเราไป 1 สัปดาห์ในแอปหาคู่ เรายอมรับและว่าเจ็บมา แบบเขามูฟออนไวมาก จากคนที่บอกไม่พร้อมในวันนั้น จากคนที่ไม่ชอบชีวิตตัวเองในตอนนั้น แต่วันนี้มีคนใหม่เร็วมาก เขาบอกเราว่าคนนี้คือคนที่ใช่ มีความใกล้เคียงกับคนที่เขาตามหาอยู่ เขาเลยลองขอไปบ้านฝ่ายหญิงหลังได้คุยกัน 2 สัปดาห์ (คนใหม่เขาอายุประมาณ 24 ปี) เขาบอกว่าครอบครัวฝ่ายหญิงน่ารักมาก มีความคล้ายกับครอบครัวเขามาก เขาเลยถูกใจเลยจะคุยจริงจังดู เราก็ได้แต่ งง งง และก็ งง เลยถามเขาไปว่ามันเร็วมากๆนะ เร็วจนเราเองช็อคไปหมด เขาบอกให้เรามูฟออน และสัญญาว่าวันไหนว่างๆ ถ้าเรามูฟออนได้แล้ว เขาจะแวะไปเยี่ยมเราที่บ้านนะ ตอนนั้นเราก็โอเคนะ ยอมรับความจริงๆว่าเขาไปเร็วมาก งงๆหน่วงๆบอกไม่ถูก 

เหตุการณ์หลังจากวันนั้นมาประมาณ 3 วัน อยู่ๆก็มารู้ว่าเขาบล็อคเราหมด ทั้งไอจีและเฟส เราเหวอเลยคะ เพราะวันก่อนยังบอกจะเป็นเพื่อนกันได้ ทำไม่บล็อคเราหมดละ วันก่อนสัญญาจะแวะมาเยี่ยมอยู่เลย เราเลยลองทักไลน์ไปถาม โชคดีที่เขายังไม่บล็อค แต่สิ่งที่เขาส่งมาคือรูปเขาและคนใหม่กำลังหอมแก้มกัน (เจ็บสุดๆ) และถ่ายรูปรถเก่งของแฟนใหม่จอดอยู่หน้าบ้านเขา เขาบอกว่าต้องบอกความจริงเราแล้วว่าจริงๆเขากับน้องคนนั้นคบกันเป็นแฟนแล้วและที่ตกใจคือน้องคนใหม่ย้ายมาอยู่กับเขาสักพักแล้ว เขาเองได้ไปขออุญาตคบกับพ่อแม่ฝ่ายหญิงมาแล้วด้วย และเขาเองได้ไลน์บอกที่บ้านเขาแล้วว่าจะพาน้องคนใหม่ไปไหว้พ่อแม่ที่บ้านที่ต่างจังหวัด เราได้แต่งงงว่าทำไมทุกอย่างมันเร็วไปหมด ตอนคบกับเราไม่เคยมีเลยนะคะ เขาไม่เคยพาเราไปบ้านเขาเลย เราขอไปเจอพ่อแม่เขาตั้งหลายครั้ง เขาบอกไม่พร้อมตลอด และเขาก็บอกแบบเดิมเลยว่าคบกับเราเขาผิดพลาด และตอนนี้เขาเจอคนที่คิดว่าใช่แล้ว เขาจริงจังมาก เขาว่าหลังจากเรากับเขาคุยกันเมื่อ 3 วันก่อน คืนนั้นน้องคนนั้นด้วย และน้องเขาไม่สบายใจที่เรากับเขายังมีคอนแทคกัน เขาเลยต้องบล็อคเราคะ เจ็บมากคะ เขาพูดประมาณว่า

เขา  "เธอเป็นฝ่ายผิดที่โทรไปในวันนั้น ทำให้เรื่องมันยาก ทำให้ต้องตัดสินใจ และเขาขอเลือกความสบายใจให้กับแฟนใหม่ก่อน"

เรา   "ตอนนี้เอาที่เธอสบายใจเลยแล้วกันนะ"

เขา  " พูดคำว่า "ตอนนี้" หมายความว่ายังไงอะ ทำไมเธอยังไม่จบ พูดแบบนี้เธอจะไม่จบใช่ไหม"

เรา  " ขอถามหน่อยที่ผ่านเธอเคยแคร์ความรู้สึกเราบ้างไหม ที่ผ่านมาเราเป็นอะไรในสายตามเธอ "

เขา " ขอไม่ตอบคำถามนี้นะ"

เรา "  ก็เอาที่เธอคิดว่าสมควรนะ เราไม่มีไรจะต้องเสียแล้วจริงๆ (เสียทั้งตัวทั้งใจ)"

เขา " ก็เราพลาดไปแล้ว เราบอกเธอไปแล้วว่าสำหรับเรากับเธอเราพลาดจริงๆ เธอจะให้เราแก้ไขมันยังไงละ เราพยายามแล้วนะ"

 เรา " อะไรๆก็พลาด ช่วงเวลาแห่งความผิดพลาดของเธอเราคงเอาคืนให้เธอไม่ได้หรอก "

เขา "  สัญญากับเรานะว่าเธอจะไม่ติดต่อมาอีก จะไม่ไปในที่ที่จะหาเขาเจอ เพราะถ้าเราสองคนเจอกันอีก เธอเองจะไม่ได้อะไรเลยนอกจากความเจ็บช้ำใจ และระหว่างเธอกับเราก็จะมีแต่ความแตกร้าว และจะทำให้เรากับแฟนมีปัญหากันอีก ให้เธอเข้าใจหัวอกของลูกผู้หญิงคนนึงด้วย ตอนนี้น้องเขาไม่สบายใจและเสียใจมากๆ ขอให้เห็นแก่ครอบครัวเรา ครอบครัวคนใหม่เรา เราไม่อยากทำให้ผู้ใหญ่ผิดหวัง เราอายเพราะอายุ 30+แล้ว ต้องมามีปัญหาเรื่องผู้หญิงหลายคนๆ

เรา "เธอแคร์เขามาจริงๆ แล้วเราละเคยแคร์เราไหม"

เขา "สักวันเธอจะเข้าใจสิ่งที่เราทำในวันนี้ ถ้าเจอได้เจอคนที่ใช่ เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้คนๆนั้นมีความสุขและสบายใจ ขอให้เธอเจอเนื้อคู่เร็วๆนะ"

เจ็บมากๆคะ คำพูดเขาทุกคำ ตอนนี้ได้แต่ตัดพ้อและเอาคำพูดเขามาคิดวนไปวนมาว่าคนเราที่มันดีๆกันมาตลอดมาเป็นเวลาเกือบๆปี เราตั้งใจมากนะ มีอะไรก็นึกถึงเขาตลอด นั่งทำงานเป็นเพื่อน คอยอยู่เป็นกำลังใจ และช่วยเขาทำงาจนเสร็จ คนที่คอยอยู่เคียงข้างเวลาเขาอยากระบายอะไร เขาไม่มีรถยนต์เพราะมีหนี้บ้านเราไม่เคยสนใจเลย ยินดีเป็นคนขับรถไปรับไปส่ง ซื้อของกินไปฝากเวลาเขางานยุ่งๆ ไม่มีเวลาพักเราไม่อยากให้เขาไม่เครียด แต่คนที่รู้จักกันได้แค่ 2-3 สัปดาห์ เขาเลือกตัดเราออกจากชีวิตได้แบบง่ายมาก งายสุดๆ ง่ายจนคิดว่าทำกันได้ไง พูดแบบนี้ได้ไง ตอนนี้คิดวนจริงๆคะ รู้นะว่าเราก็ผิดที่คิดมากไป ยิ่งเมื่อคืนฟุ่งซ่านแอบไปตามส่องแฟนใหม่เขาพอยิ่งรู้ว่าบ้านแฟนใหม่เขามีฐานนะดี มีที่มีทาง มีสวน มีธุรกิจรับเหมา ก็ยิ่งน้อยใจตัวเอง คิดลบกับตัวเองตลอดว่าเพราะเราไม่รวยใช่ไหม คงช่วยอะไรเธอไม่ได้ หรือยังไงเธอถึงทิ้งกันไป เศร้าๆ 
 
ขอบคุณทุกคนที่เขามาอ่านนะคะ เรามูฟออนจากคำพูดเขาไม่ได้จริง "ความผิดพลาดในชีวิตเขา" เจ็บมาก มันเหมือนที่ผ่านมาเราไม่มีความหมายกับเขาเลย เศร้ามากคะ