ทำไมเราชอบชักสีหน้าใส่พ่อเเม่ คนรอบข้าง

กระทู้คำถาม
มีใครเป็นเหมือนกันบ้างคะ เราเป็นคนๆนึง ที่เวลาอยู่โรงเรียนกับอยู่ที่บ้าน จะไม่เหมือนกัน เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ตอนอยู่โรงเรียน เราร่าเริงมากๆค่ะ หัวเราะกับเพื่อน สนุกสนานกัน ไม่มีความเหนิ่อยอะไรเลย ไม่รู้สึกหงุดหงิดอะไรเลยด้วยค่ะ เเต่พอเรากลับบ้านมา เราดันเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากให้ใครมายุ่งอะไรด้วย ชักสีหน้าใส่พอเเม่ ทำหน้าไม่พอใจ เเม่ชอบบอกว่า เราทำหน้าเหมือนเเบกโลกไว้ทั้งใบ กลับบ้านมาก็จะเหนิ่อยๆ ไม่รู้ว่าเหนื่อยอะไร เเต่มันรู้สึกว่าเหนื่อย พอเวลาเหนื่อยๆ ก็จะชอบชักสีหน้า คิ้วขมวด ไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนมากๆ เวลาทำหน้าอย่างงี้ เเม่ก็จะชอบเข้ามาถาม เเต่การถามของเเม่ บางครั้งมันก็ดี บางครั้งมันก็เเย่ เเม่ชอบด่าก่อนถาม ละเเม่ก็จะชอบใช้อารมณ์ เราควรทำไงดีคะ ถ้าเราไม่อยากเป็นเเบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่