ผมอยากไปนิพพานแต่ติดตรงที่ว่า ผมไม่กล้าออกจากโลกกลัวไม่ได้กลับมารู้สึกรัก ชัง พอใจ ไม่พอใจอีก ผมควรไปนิพพานดีหรือไม่ครับ

มีอะไรให้สู้มากกว่ากิเลสไหมครับ หรือสู้กิเลสจบที่นิพพาน นิพพานแล้วต้องทำอะไรต่ออีก?

ทำไมนิพพานเลยไม่ได้ ทำไมผมต้องเข้ามาเกิดในโลก(วัฏสงสาร)ก่อนแล้วจึงปฏิบัติธรรมแล้วนิพพานได้

ถ้าไม่มีจิต จะเกิดบนโลก หรือ นิพพาน ได้มั๊ยครับ?

ทำไมพระพุทธศาสนาจึงไม่เจริญงอกงามนอกดินแดนสุวรรณภูมิครับ คือคนไม่อยากไปนิพพาน ไม่สนใจ เหมือน ในอาเซียนนะครับ พอเข้ามาแล้ว ต้องมาดูว่าแท้หรือเทียมด้วยนะครับ ทำไมเมืองหนาวคนถึงไม่เข้าถึงนิพพานกับครับ อย

ทำไมผมไม่เห็นบาทหลวงหรืออิหม่าม พราหมณ์ โดนตรวจสอบบ้างเลยครับ ทั้งๆที่คนพวกนี้ทำไม่ดีก็เยอะ เช่น โบสถ์เอาเงินส่วนสิบจากชาวคริสต์ไปทำอะไรบ้าง

ผมก็เชื่อในศาสนาพุทธเคยสักยันต์อักขระเป็นแบบพุทธเจอเรื่องเหนือธรรมชาติผมเชื่อว่ามันมีอยูจริง👻 แต่ผมก็เชื่อในพระเจ้าด้วยแบบพระเยซูคริสต์ไม่ใช่สิททัดทะ ผิดไหม😭 -จงยำเกรงพระเจ้า- =_=

เอกสารนี้เป็นการวิเคราะห์แหล่งที่มาของหลักธรรมจากแนวคิด "สัพพูปธิปฏินิสสัคโค ตีขันธ์ 5 ในแตกก็พอ" โดยมีใจความสำคัญสรุปได้ดังนี้: อุปธิ 2 เพลิงกิเลส (อุปาทาน) – เมื่อละความยึดมั่นถือมั

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรภิกษุ สิ่งใดแล เป็นอนัตตา เธอควรละความพอใจในสิ่งนั้นเสีย....... ในเมื่อนิพพานมันเป็นอนัตตา แสดงว่าเราก็ต้องละด้วยใช่มั้ย เพื่อกิเลสจะได้เจริญอย่างเต็มที่ หรือว่าเพื่ออะไรคร

ผมไม่แน่ใจว่ามีผู้สนใจใฝ่รู้ในเรื่องวิหารธรรมซะเท่าไรเพราะไม่เคยเห็นใครตั้งกระทู้ชวนสนทนากัน เป็นเรื่องที่ควรสนใจอย่างมากทีเดียวเพราะอะไรก็เพราะว่าพระอรห์เมื่อบรรลุธรรมก็มิได้อาศัยพระนิพพานอยู่เป็นสุข