เรื่องเกิดขึ้นที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ในย่านนวมินทร์ กทม.
สวัสดีครับทุกคนผมชื่อกาย อันนี้เป็นประสบการณ์ ตอนผมยังวัยรุ่น สักเกือบๆ 24-25ปีก่อน ตอนนั้นผมอายุประมาณ19ปี ช่วงนั้นประมาณหลังเหตุการณ์วิกฤตต้มยำกุ้งสัก2ปีกว่าๆ ถ้าจำไม่ผิด สมัยนั้นบ้านผมมีปัญหาทางการเงิน หลังเหตุการณ์วิกฤตต้มยำกุ้ง แล้วตอนนั้นผมกำลังเรียนมหาลัยปี1 ย่านในกทม. เนี่ยและครับ ตอนนั้นเลยต้องมาช่วยทำงานหาเงินให้ที่บ้าน จนกว่าทั่งเพื่อนสนิทผม ผมขอเรียกว่า Aละกันครับ มันเห็นผมทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ไอA มันสงสารผม มันเลยหางานให้ทำแบบช่วงที่เศรษฐกิจเน่าๆ ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก แต่ที่ได้ก็คือ รปภ.โรงแรมเนี่ยและครับ555 เป็นโรงแรมที่สวยมากเป็นโรงแรมพึ่งเปิดใหม่สัก2-3ปีได้ครับ ย่านนวมินทร์ คือถ้าบอกชื่อไปรู้เลย ตอนนี้ก็ยังเปิดอยู่ครับ แล้วช่วงนั้นก็ใกล้ๆปิดเทอม ก็เลยว่างลองไปทำดู เพราะบ้านผมอยู่แถวบึงกุ่มมันลัดไปนวมินทร์ใกล้ๆเลยครับ วันแรกที่ไปทำตอนนั้นผมเป็นเวรเช้า ผมได้รู้จักพี่คนนึง เค้าเป็นรปภ.เวรกลางคืน คือพี่เค้าเป็นเพื่อนของไอAด้วย ตอนที่ผมเห็นเค้า สภาพเหมือนคนไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเป็นรปภ.ก็ต้องเข้าเวรกลางคืนเป็นเรื่องปกติ แต่ผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับเค้ามาก เพราะเวลาเราไม่ตรงกัน สักพักประมาณสัปดาห์กว่าๆได้พี่เค้าก็จะลาออก ทางโรงแรมเลยไม่มีรปภ.กลางคืนทางโรงแรมก็เลยขอให้ผมไปทำเวรกลางคืน แล้วเดี๋ยวทางโรงแรมเค้าจะรับสมัครเวรกลางวัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะผมก็อยากได้เวรกลางคืน มันไม่ร้อนเหมือนกลางวัน แถมแอบอู้ได้ว่ะ555
คืนนั้นผมได้เข้าเวร ตอนนั้นผมมีหน้าที่ ต้องสำรวจภายในโรงแรมช่วงกลางคืน ตอนกลางวันกับกลางคืนแตกต่างกันมากครับ คือตอนกลางวันมีทั้งแม่บ้าน พนักงาน พ่อครัวในโรงแรม มันเลยดูไม่เงียบเหงา แต่พอกลางคืนกลับเงียบวังเวงมากครับ มีลูกค้าโรงแรมเหมือนกันครับแต่ก็ดูน้อยมากครับ ผมก็เดินตรวจสอบไปเรื่อยๆ จนไปเจอห้องๆนึง 304 คือมันแปลกมากครับ ปกติห้องในโรงแรมนี้มันจะเป็นประตูสีขาว แต่ห้องนี้มันเป็นประตูสีแดง ห้องเดียวเลย ผมก็ยืนดูสักพัก แล้วตอนนั้นมีพี่พนักงานแม่บ้านผญ. อายุประมาณ20ต้นๆ เค้าก็เดินมาทักผม ว่ามาทำอะไรตรงนี้ ผมด้วยความสงสัย ก็เลยถามว่า
“ทำไมประตูห้องนี้ เป็นสีแดงอ่ะพี่” พี่เค้าเงียบไปสักพักเค้าบอกไม่มีอะไรหรอก แค่ห้องนี้ไม่ได้เปิดใช้งาน ก็เลยเอาสีมาทาเป็น เหมือนสัญญาณบอกว่า “ห้องนี้ปิดใช้บริการ” หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้สงสัยอะไร ก็เลยสำรวจอีกพักนึง ก็เลยลงไปอยู่ที่ป้อม ตอนนั้นประมาณ4-5 ทุ่มได้ มีพี่ผู้หญิงคนนึงเดินมา ใส่ชุดสีแดง จำได้ว่า มันเป็นเสื้อเดรสแดงๆ กระโปรงสั้นๆ แต่ผมของเรียกเค้าว่า “สาวชุดแดง” ผมเลยถามเธอว่าตอนนี้ดึกแล้วมาทำอะไรครับ ก็คือหาเรื่องคุยเนี่ยและ555 เค้าบอกจะมาCheck in ด้วยที่ว่าตอนนั้นมันดึกแล้ว ผมด้วยความที่เรียกได้ว่า ไอหื่นเลย5555 ผมก็เลยอาสาเดินส่งที่Front แต่ผมสังเกตอย่างนึง คือ สาวชุดแดง เวลาเค้าพูดเสียงเค้าจะแหบๆ แบบแหบมาก ก็คิดในแง่ที่ว่าเป็นไข้เป็นหวัด ไม่สบายและ พอถึงที่Front พนักงานไม่อยู่กันเลย นึกว่าไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นรอไปเกือบ10 นาทีก็ยังไม่มา ก็เลยลองหากุญแจจะไปเปิดห้องให้ เดี๋ยวค่อยกลับมาบอกFront แต่ก็เปิดไม่ได้เพราะตู้ที่ใส่กุญแจ
มันล็อกอยู่
ผมเลยค้นที่โต๊ะFront จนเจอกุญแจห้อง 304 ซึ่งมันดูเก่ามาก แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลยบอกว่ามันมีแต่ห้อง304 ที่มันปิดไปแล้ว สาวชุดแดงคนนั้น ก็บอกว่า “ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเดี๋ยวตอนเช้าก็ออกแล้ว“ผมด้วยความไม่ได้คิดอะไรก็เลยไปที่ห้อง กะว่าถ้าห้องมันสกปรกก็ จะไปตามพนักงานที่Frontอีก ก็เลยลองไปดูก่อน พอถึงที่ห้อง304 มันที่กลิ่นแปลกๆ แค่ยืนอยู่หน้าห้อง กลิ่นมันแรงมาก เหมือนกลิ่นหนูตาย แต่รู้สึกว่า มันแรกกว่าสัก100เท่าได้ ก็เลยกลั้นหายใจ ไขกุญแจเปิดไป ตอนนั้นเอง ประตูเปิดเข้าไป กลิ่นที่เน่ามากๆนั้น แบบหายไปเลย ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย แต่ตอนนั้นเองที่ตกใจกว่า คือในห้อง304 นั้นทาด้วยสีแดง หมดเลย แถมFurniture โต๊ะ เตียง พรหม สะอาดมาก เหมือนใช้งานตลอดเวลาเลย ด้วยความตกใจ เพราะตอนแรกเราก็คิดว่า มันต้องมีฝุ่นมีอะไรบ้างและ แต่นี้สะอาดมาก แต่พอไม่ได้คิดอะไร ก็เลยให้ห้อง304 ไปโดยไม่คิดอะไร จนไปที่Front ก็ยังไม่เจอใครก็เลย เขียนกระดาษทิ้งไว้ สงสัยพนักงานFront ก็แอบอู้เหมือนกัน เราก็เลยไปแอบนอนที่ป้อม สักพักนึง
มีผช.คนนึงเดินมาเคาะประตูที่ป้อม ผมที่สะดุ้งตื่นก็ตกใจ เลยถามผช.คนนั้น เค้าบอกว่าที่ข้างห้อง เสียงดังมากนอนไม่ได้เลย ตอนนั้นผมมองที่นาฬิกาจำได้เลย ตอนนั้นเวลา ตี1กว่าๆ ผมก็เลยตามเค้าไปดู คือตกใจมาก คือห้องที่ไปคือห้อง304 พี่ผช.เค้าอยู่303 แต่ตอนผมไปเสียงมันเงียบแล้ว พอเคาะประตูก็ไม่มีเสียงตอบกลับ ก็เลยนึกว่าสาวชุดแดง คงจะหลับไปแล้ว แต่พี่ผช.ก็บอกว่า เมื่อกี้เสียงดังมาก เหมือนทะเลาะกับใครเลย ผมตอนนั้นก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะสาวชุดแดงมาคนเดียว ผมก็เลยบอกว่า มันอาจจะเป็นห้องข้างๆก็ได้ ก็ไม่ได้อะไรต่อ พี่ผช.ก็กลับไปนอน ส่วนผมก็ลองเดินสำรวจ อีกรอบ ผมลองเดินดูพอกำลังจะเดินกลับ มีเสียงอะไรสักอย่างเหมือน เสียงร้องไห้มันมาแบบขนลุกมากครับ คือเสียงมันน่ากลัวมากครับ ผมก็เลยลองเดินตามเสียง แต่เสียงมันหยุดตรงลิฟต์ ผมเลยลองเปิดดูก็ไม่เจออะไร ตอนนั้นผมเลยลงลิฟต์กลับไปชั้น1 ตอนนั้นผมอยู่ชั้น3 พอลงมาถึงชั้นล่าง ก็เจอพนักงานFrontก็เลยบอกเรื่องทั้งหมดให้พนักงานFront ฟังสีหน้าพนักงานFront คือซีดมาก พนักงานก็เลยบอกให้ผมกลับไปที่ป้อม แล้วบอกว่า ถ้าคืนนี้เกิดอะไรขึ้น อย่าเข้ามาในโรงแรมเด็ดขาด!
หลังจากหมดเรื่องนี้ผมก็เลยไปนั่งที่ป้อม เพราะนอนไม่หลับ ไม่ถึงครึ่งชม.สักพักมันมีเสียงคนกรี๊ดร้องในโรงแรม แบบดังมาก คือแบบลูกค้าข้างในก็ต้องได้ยินอ่ะ ผมที่กลัวจะเกิดอะไรขึ้น ก็เลยเข้าไป เจอพนักงานFront วิ่งออกมา เค้ากรี๊ดเหมือนเสียสติไปแล้ว จนลูกค้าในโรงแรมลงมาดูกันเต็มเลย
พนักงานงานFront เธอกรี๊ดจนหมดสติไปผมเลยโทรเรียกรถรพ.มา แล้วก็ให้ลูกค้าคนอื่น เจ้าห้องนอน ตอนนั้นเองผมถึงรู้ว่า พนักงานFront เค้าแอบไปที่ห้อง304 เพราะในมือเธอมันมีกุญแจห้องนั้นอยู่ หลังจากนั้นผมเลยไปที่ห้อง304 ตอนนั้นคนที่ออกมาก็เยอะ ผมก็เลยเบียดๆไปที่ห้อง พอถึงที่ห้อง กุญแจกับไข ประตูไม่ได้ มีผช.ห้อง303เดินมาบอก เมื่อกี้ผญ.คนนั้น ออกจากห้องไปแล้ว ผมก็เลยถามว่าเห็นเธอไปทางไหน พี่ผช.ห้อง303 ก็ไม่รู้ แต่เค้าบอกว่าเหมือนเธอจะลงลิฟต์ไป ผมเลยลงไปข้างล่างก็ไม่เจอ คราวนี้ผมไม่อยู่ที่ป้อมแล้ว เพราะพนักงานFront ก็ไม่อยู่แล้ว ก็เลยนั่งตรงFront ตอนนั้นมาณเกือบๆตี2 กว่าแล้ว ด้วยความที่ว่า มีแต่เรื่องทั้งคืน+สงสัย ก็เลยเดินรอบโรงแรมเลย จนผมกำลังจะขึ้นลิฟต์ สาวชุดแดงก็มายืนข้างๆผม ผมไม่รู้ว่าเธอมาได้ยังไง ด้วยความขนลุกแปลกๆ ผมเลยถามเธอว่าไปไหนมาครับ เธอพูดด้วยเสียงแหบๆเบาๆ จำได้ประมาณว่า ออกไปเดินเล่นข้างนอกมา
ผมด้วยความสงสัย เลยถามหากุญแจของเธอ เธอก็เงียบไปสักพักนึง เธอเลยพูดว่า “ชุดฉันแดงไหม”
ผมเลยบอกครับ สาวคนนั้นเลยบอกว่า “ชุดนี้ไม่ได้แดงเพราะสี” ผมที่เริ่มจะกลัวก็เลยรีบตัดบท หลังจากนั้น เธอหันมาจ้องหน้าผม ดวงตาเธอแดงไม่มีตาดำ
ตอนนั้นผมอยากจะวิ่งก็วิ่งไม่ได้ อยากจะตะโกนก็ไม่มีเสียง แล้วตอนนั้นเอง กลิ่นนั้นก็เริ่มมา แถมแรงกว่าตอนแรกอีก คราวนี้สาวชุดแดงก็ เริ่มตะโกนใส่ผม เสียงของเธอแหบแถมดังมากตอนนี้ ผมเริ่มเห็นเลือด ไหลออกจากหัวและคอของเธอ
ตาของเธอก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา ผมด้วยความกลัวมาก ตอนนั้นร่างกายไม่ยอมขยับเลย ผมพยายามจะตะโกนให้คนช่วยก็ไม่ได้ สาวชุดแดงเธอเริ่มจากเอื้อมมือมาจับที่คอผม ตอนนั้นคืนตอนที่ผมกลัวที่สุดในชีวิตเลย ตอนนั้นเอง สาวสุดแดงพยายามจะบีดคอผม ได้คิดถึงพ่อกับแม่ผมขึ้นมา แล้วสาวชุดแดงกำลังจับที่คอผมแล้ว สาวชุดแดงก็กรี๊ดร้อง แล้วสะบัดมือออก ตอนนั้นเองที่ร่างกายผม ขยับได้ก็เลยจะรีบวิ่ง มือของสาวชุดแดงก็มาจับที่ขา ผมสะดุดล้ม แล้วพอจะลุก สาวชุดแดงถอดหัวโยนมา ที่หน้าผม แล้วแสยะยิ้ม ปากของเธอยาวจนฉีกถึงใบหู ตาของเธอหลุดออกมา ผมด้วยความกลัวถึงขีดสุด จึงช็อกหมดสติ
พอตอนเช้ามา มีพี่พนักงานมาปลุกผม ผมสลบนอนอยู่หน้าลิฟต์ ตอนที่ตื่นผมแถบจะเป็นบ้า แล้วก็ลาออกเลยตอนนั้น หลังจากนั้นผมก็ไปทำงานอย่างอื่น แล้วก็เรียนจนจบ จนวันนึงได้กลับไปแถวนั้นอีก ไปเจอไอA หลังมันเรียนจบ มันไปเปิดบริษัททำงานอยู่
แถวนวมินทร์ ใกล้ๆโรงแรมนั้นพอดี วันนั้นไอAมันได้เล่าเรื่องพี่ที่ให้เคยไปรปภ กะดึกที่เลย อยู่ก่อนเรา พี่เค้าติดคุกข้อหา ฆาตกรรม ผมที่ตกใจ ที่คนแบบนั้นจะมีแรงฆาตกรรมได้ไง ไอAก็เลยเล่าให้ผมฟังว่า ช่วงโรงแรมเปิดใหม่ๆ พี่คนนี้ก็มาสมัครเป็นรปภ มีอยู่คืนนึงด้วยอะไรเนี่ยแหละ เค้าไปหลอกสาวที่ผับมา เหมือนวางยาหรืออะไรเนี่ยและ แล้วแอบไปเอากุญแจห้อง304 ซึ่งตอนนั้นมันว่าง โดยสาวคนนั้นไม่ได้เต็มใจ หลังจากนั้นก็เลยตบแล้วมีปากเสียงกัน ด้วยความที่พี่เค้าไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยบีดคอจนตาย พอสาวคนนั้นเสียชีวิตแล้ว ก็เลยไปเอาเลื่อยคนงานก่อสร้างข้างๆ โรงแรม ไปหั่นศพเธอ จากชุดที่เธอใส่สีขาว โดนเลือดของเธอจนกลายเป็นสีแดง แล้วซ่อนไว้บนเพดานห้อง304 แล้วซ่อนหลักฐานไว้บนเพดานลิฟต์ แล้วก็ทำความสะอาดห้องทั้งหมด แอบทาสีห้องทับรอยเลือดไว้ พนักงานคนอื่นในโรงแรมก็ไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นในห้อง304 จนเรื่องมาแดง ตอนช่วงที่พี่เค้าลาออก เพราะ ศพที่อยู่บนนั้นมา2-3ปีเริ่มมีกลิ่น เพราะปกติ พี่คนนี้จะแอบเข้ามาใช้อะไรดับกลิ่นศพเอาไว้ตอนกลางคืน มันคือสาเหตุที่พี่เค้าดูไม่ได้นอน เค้าทำแบบนี้มาตลอด จนไม่ไหว ไอAเล่าต่อว่า พี่เค้าสารภาพให้ตำรวจ ว่าตอนแรกพยายามจะเอาศพออก แต่ด้วยความว่าโรงแรมมีคนเข้าออกตลอดเวลา แถมกลางคืนมีพนักงานอีก ก็เลยทำอะไรไม่ได้ หลังจากที่ผมได้ฟังสิ่งที่ไอAเล่าให้ ฟังผมก็สงสาร
เลยไปทำบุญให้สาวชุดแดง แถวบางกะปิ มีพระท่านนึง ตอนผมทำบุญถวายสังฆทาน ท่านทักว่า ผญ.ที่มาด้วยฝากขอบคุณ หลังจากนั้นผมก็ทำบุญให้เธอ
ทุกครั้งเมื่อเข้าวัด
หากคุณอยู่ในโรงแรมและได้กลิ่นแปลกๆ อย่าลืมว่าที่เรามานอนอยู่ เราไม่รู้อะไรเลย!
โรงแรมแห่งหนึ่ง ในย่านนวมินทร์
สวัสดีครับทุกคนผมชื่อกาย อันนี้เป็นประสบการณ์ ตอนผมยังวัยรุ่น สักเกือบๆ 24-25ปีก่อน ตอนนั้นผมอายุประมาณ19ปี ช่วงนั้นประมาณหลังเหตุการณ์วิกฤตต้มยำกุ้งสัก2ปีกว่าๆ ถ้าจำไม่ผิด สมัยนั้นบ้านผมมีปัญหาทางการเงิน หลังเหตุการณ์วิกฤตต้มยำกุ้ง แล้วตอนนั้นผมกำลังเรียนมหาลัยปี1 ย่านในกทม. เนี่ยและครับ ตอนนั้นเลยต้องมาช่วยทำงานหาเงินให้ที่บ้าน จนกว่าทั่งเพื่อนสนิทผม ผมขอเรียกว่า Aละกันครับ มันเห็นผมทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ไอA มันสงสารผม มันเลยหางานให้ทำแบบช่วงที่เศรษฐกิจเน่าๆ ไม่ค่อยได้ทำอะไรมาก แต่ที่ได้ก็คือ รปภ.โรงแรมเนี่ยและครับ555 เป็นโรงแรมที่สวยมากเป็นโรงแรมพึ่งเปิดใหม่สัก2-3ปีได้ครับ ย่านนวมินทร์ คือถ้าบอกชื่อไปรู้เลย ตอนนี้ก็ยังเปิดอยู่ครับ แล้วช่วงนั้นก็ใกล้ๆปิดเทอม ก็เลยว่างลองไปทำดู เพราะบ้านผมอยู่แถวบึงกุ่มมันลัดไปนวมินทร์ใกล้ๆเลยครับ วันแรกที่ไปทำตอนนั้นผมเป็นเวรเช้า ผมได้รู้จักพี่คนนึง เค้าเป็นรปภ.เวรกลางคืน คือพี่เค้าเป็นเพื่อนของไอAด้วย ตอนที่ผมเห็นเค้า สภาพเหมือนคนไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเป็นรปภ.ก็ต้องเข้าเวรกลางคืนเป็นเรื่องปกติ แต่ผมก็ไม่ได้คุยอะไรกับเค้ามาก เพราะเวลาเราไม่ตรงกัน สักพักประมาณสัปดาห์กว่าๆได้พี่เค้าก็จะลาออก ทางโรงแรมเลยไม่มีรปภ.กลางคืนทางโรงแรมก็เลยขอให้ผมไปทำเวรกลางคืน แล้วเดี๋ยวทางโรงแรมเค้าจะรับสมัครเวรกลางวัน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะผมก็อยากได้เวรกลางคืน มันไม่ร้อนเหมือนกลางวัน แถมแอบอู้ได้ว่ะ555
คืนนั้นผมได้เข้าเวร ตอนนั้นผมมีหน้าที่ ต้องสำรวจภายในโรงแรมช่วงกลางคืน ตอนกลางวันกับกลางคืนแตกต่างกันมากครับ คือตอนกลางวันมีทั้งแม่บ้าน พนักงาน พ่อครัวในโรงแรม มันเลยดูไม่เงียบเหงา แต่พอกลางคืนกลับเงียบวังเวงมากครับ มีลูกค้าโรงแรมเหมือนกันครับแต่ก็ดูน้อยมากครับ ผมก็เดินตรวจสอบไปเรื่อยๆ จนไปเจอห้องๆนึง 304 คือมันแปลกมากครับ ปกติห้องในโรงแรมนี้มันจะเป็นประตูสีขาว แต่ห้องนี้มันเป็นประตูสีแดง ห้องเดียวเลย ผมก็ยืนดูสักพัก แล้วตอนนั้นมีพี่พนักงานแม่บ้านผญ. อายุประมาณ20ต้นๆ เค้าก็เดินมาทักผม ว่ามาทำอะไรตรงนี้ ผมด้วยความสงสัย ก็เลยถามว่า
“ทำไมประตูห้องนี้ เป็นสีแดงอ่ะพี่” พี่เค้าเงียบไปสักพักเค้าบอกไม่มีอะไรหรอก แค่ห้องนี้ไม่ได้เปิดใช้งาน ก็เลยเอาสีมาทาเป็น เหมือนสัญญาณบอกว่า “ห้องนี้ปิดใช้บริการ” หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้สงสัยอะไร ก็เลยสำรวจอีกพักนึง ก็เลยลงไปอยู่ที่ป้อม ตอนนั้นประมาณ4-5 ทุ่มได้ มีพี่ผู้หญิงคนนึงเดินมา ใส่ชุดสีแดง จำได้ว่า มันเป็นเสื้อเดรสแดงๆ กระโปรงสั้นๆ แต่ผมของเรียกเค้าว่า “สาวชุดแดง” ผมเลยถามเธอว่าตอนนี้ดึกแล้วมาทำอะไรครับ ก็คือหาเรื่องคุยเนี่ยและ555 เค้าบอกจะมาCheck in ด้วยที่ว่าตอนนั้นมันดึกแล้ว ผมด้วยความที่เรียกได้ว่า ไอหื่นเลย5555 ผมก็เลยอาสาเดินส่งที่Front แต่ผมสังเกตอย่างนึง คือ สาวชุดแดง เวลาเค้าพูดเสียงเค้าจะแหบๆ แบบแหบมาก ก็คิดในแง่ที่ว่าเป็นไข้เป็นหวัด ไม่สบายและ พอถึงที่Front พนักงานไม่อยู่กันเลย นึกว่าไปเข้าห้องน้ำ ตอนนั้นรอไปเกือบ10 นาทีก็ยังไม่มา ก็เลยลองหากุญแจจะไปเปิดห้องให้ เดี๋ยวค่อยกลับมาบอกFront แต่ก็เปิดไม่ได้เพราะตู้ที่ใส่กุญแจ
มันล็อกอยู่
ผมเลยค้นที่โต๊ะFront จนเจอกุญแจห้อง 304 ซึ่งมันดูเก่ามาก แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็เลยบอกว่ามันมีแต่ห้อง304 ที่มันปิดไปแล้ว สาวชุดแดงคนนั้น ก็บอกว่า “ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเดี๋ยวตอนเช้าก็ออกแล้ว“ผมด้วยความไม่ได้คิดอะไรก็เลยไปที่ห้อง กะว่าถ้าห้องมันสกปรกก็ จะไปตามพนักงานที่Frontอีก ก็เลยลองไปดูก่อน พอถึงที่ห้อง304 มันที่กลิ่นแปลกๆ แค่ยืนอยู่หน้าห้อง กลิ่นมันแรงมาก เหมือนกลิ่นหนูตาย แต่รู้สึกว่า มันแรกกว่าสัก100เท่าได้ ก็เลยกลั้นหายใจ ไขกุญแจเปิดไป ตอนนั้นเอง ประตูเปิดเข้าไป กลิ่นที่เน่ามากๆนั้น แบบหายไปเลย ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย แต่ตอนนั้นเองที่ตกใจกว่า คือในห้อง304 นั้นทาด้วยสีแดง หมดเลย แถมFurniture โต๊ะ เตียง พรหม สะอาดมาก เหมือนใช้งานตลอดเวลาเลย ด้วยความตกใจ เพราะตอนแรกเราก็คิดว่า มันต้องมีฝุ่นมีอะไรบ้างและ แต่นี้สะอาดมาก แต่พอไม่ได้คิดอะไร ก็เลยให้ห้อง304 ไปโดยไม่คิดอะไร จนไปที่Front ก็ยังไม่เจอใครก็เลย เขียนกระดาษทิ้งไว้ สงสัยพนักงานFront ก็แอบอู้เหมือนกัน เราก็เลยไปแอบนอนที่ป้อม สักพักนึง
มีผช.คนนึงเดินมาเคาะประตูที่ป้อม ผมที่สะดุ้งตื่นก็ตกใจ เลยถามผช.คนนั้น เค้าบอกว่าที่ข้างห้อง เสียงดังมากนอนไม่ได้เลย ตอนนั้นผมมองที่นาฬิกาจำได้เลย ตอนนั้นเวลา ตี1กว่าๆ ผมก็เลยตามเค้าไปดู คือตกใจมาก คือห้องที่ไปคือห้อง304 พี่ผช.เค้าอยู่303 แต่ตอนผมไปเสียงมันเงียบแล้ว พอเคาะประตูก็ไม่มีเสียงตอบกลับ ก็เลยนึกว่าสาวชุดแดง คงจะหลับไปแล้ว แต่พี่ผช.ก็บอกว่า เมื่อกี้เสียงดังมาก เหมือนทะเลาะกับใครเลย ผมตอนนั้นก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะสาวชุดแดงมาคนเดียว ผมก็เลยบอกว่า มันอาจจะเป็นห้องข้างๆก็ได้ ก็ไม่ได้อะไรต่อ พี่ผช.ก็กลับไปนอน ส่วนผมก็ลองเดินสำรวจ อีกรอบ ผมลองเดินดูพอกำลังจะเดินกลับ มีเสียงอะไรสักอย่างเหมือน เสียงร้องไห้มันมาแบบขนลุกมากครับ คือเสียงมันน่ากลัวมากครับ ผมก็เลยลองเดินตามเสียง แต่เสียงมันหยุดตรงลิฟต์ ผมเลยลองเปิดดูก็ไม่เจออะไร ตอนนั้นผมเลยลงลิฟต์กลับไปชั้น1 ตอนนั้นผมอยู่ชั้น3 พอลงมาถึงชั้นล่าง ก็เจอพนักงานFrontก็เลยบอกเรื่องทั้งหมดให้พนักงานFront ฟังสีหน้าพนักงานFront คือซีดมาก พนักงานก็เลยบอกให้ผมกลับไปที่ป้อม แล้วบอกว่า ถ้าคืนนี้เกิดอะไรขึ้น อย่าเข้ามาในโรงแรมเด็ดขาด!
หลังจากหมดเรื่องนี้ผมก็เลยไปนั่งที่ป้อม เพราะนอนไม่หลับ ไม่ถึงครึ่งชม.สักพักมันมีเสียงคนกรี๊ดร้องในโรงแรม แบบดังมาก คือแบบลูกค้าข้างในก็ต้องได้ยินอ่ะ ผมที่กลัวจะเกิดอะไรขึ้น ก็เลยเข้าไป เจอพนักงานFront วิ่งออกมา เค้ากรี๊ดเหมือนเสียสติไปแล้ว จนลูกค้าในโรงแรมลงมาดูกันเต็มเลย
พนักงานงานFront เธอกรี๊ดจนหมดสติไปผมเลยโทรเรียกรถรพ.มา แล้วก็ให้ลูกค้าคนอื่น เจ้าห้องนอน ตอนนั้นเองผมถึงรู้ว่า พนักงานFront เค้าแอบไปที่ห้อง304 เพราะในมือเธอมันมีกุญแจห้องนั้นอยู่ หลังจากนั้นผมเลยไปที่ห้อง304 ตอนนั้นคนที่ออกมาก็เยอะ ผมก็เลยเบียดๆไปที่ห้อง พอถึงที่ห้อง กุญแจกับไข ประตูไม่ได้ มีผช.ห้อง303เดินมาบอก เมื่อกี้ผญ.คนนั้น ออกจากห้องไปแล้ว ผมก็เลยถามว่าเห็นเธอไปทางไหน พี่ผช.ห้อง303 ก็ไม่รู้ แต่เค้าบอกว่าเหมือนเธอจะลงลิฟต์ไป ผมเลยลงไปข้างล่างก็ไม่เจอ คราวนี้ผมไม่อยู่ที่ป้อมแล้ว เพราะพนักงานFront ก็ไม่อยู่แล้ว ก็เลยนั่งตรงFront ตอนนั้นมาณเกือบๆตี2 กว่าแล้ว ด้วยความที่ว่า มีแต่เรื่องทั้งคืน+สงสัย ก็เลยเดินรอบโรงแรมเลย จนผมกำลังจะขึ้นลิฟต์ สาวชุดแดงก็มายืนข้างๆผม ผมไม่รู้ว่าเธอมาได้ยังไง ด้วยความขนลุกแปลกๆ ผมเลยถามเธอว่าไปไหนมาครับ เธอพูดด้วยเสียงแหบๆเบาๆ จำได้ประมาณว่า ออกไปเดินเล่นข้างนอกมา
ผมด้วยความสงสัย เลยถามหากุญแจของเธอ เธอก็เงียบไปสักพักนึง เธอเลยพูดว่า “ชุดฉันแดงไหม”
ผมเลยบอกครับ สาวคนนั้นเลยบอกว่า “ชุดนี้ไม่ได้แดงเพราะสี” ผมที่เริ่มจะกลัวก็เลยรีบตัดบท หลังจากนั้น เธอหันมาจ้องหน้าผม ดวงตาเธอแดงไม่มีตาดำ
ตอนนั้นผมอยากจะวิ่งก็วิ่งไม่ได้ อยากจะตะโกนก็ไม่มีเสียง แล้วตอนนั้นเอง กลิ่นนั้นก็เริ่มมา แถมแรงกว่าตอนแรกอีก คราวนี้สาวชุดแดงก็ เริ่มตะโกนใส่ผม เสียงของเธอแหบแถมดังมากตอนนี้ ผมเริ่มเห็นเลือด ไหลออกจากหัวและคอของเธอ
ตาของเธอก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา ผมด้วยความกลัวมาก ตอนนั้นร่างกายไม่ยอมขยับเลย ผมพยายามจะตะโกนให้คนช่วยก็ไม่ได้ สาวชุดแดงเธอเริ่มจากเอื้อมมือมาจับที่คอผม ตอนนั้นคืนตอนที่ผมกลัวที่สุดในชีวิตเลย ตอนนั้นเอง สาวสุดแดงพยายามจะบีดคอผม ได้คิดถึงพ่อกับแม่ผมขึ้นมา แล้วสาวชุดแดงกำลังจับที่คอผมแล้ว สาวชุดแดงก็กรี๊ดร้อง แล้วสะบัดมือออก ตอนนั้นเองที่ร่างกายผม ขยับได้ก็เลยจะรีบวิ่ง มือของสาวชุดแดงก็มาจับที่ขา ผมสะดุดล้ม แล้วพอจะลุก สาวชุดแดงถอดหัวโยนมา ที่หน้าผม แล้วแสยะยิ้ม ปากของเธอยาวจนฉีกถึงใบหู ตาของเธอหลุดออกมา ผมด้วยความกลัวถึงขีดสุด จึงช็อกหมดสติ
พอตอนเช้ามา มีพี่พนักงานมาปลุกผม ผมสลบนอนอยู่หน้าลิฟต์ ตอนที่ตื่นผมแถบจะเป็นบ้า แล้วก็ลาออกเลยตอนนั้น หลังจากนั้นผมก็ไปทำงานอย่างอื่น แล้วก็เรียนจนจบ จนวันนึงได้กลับไปแถวนั้นอีก ไปเจอไอA หลังมันเรียนจบ มันไปเปิดบริษัททำงานอยู่
แถวนวมินทร์ ใกล้ๆโรงแรมนั้นพอดี วันนั้นไอAมันได้เล่าเรื่องพี่ที่ให้เคยไปรปภ กะดึกที่เลย อยู่ก่อนเรา พี่เค้าติดคุกข้อหา ฆาตกรรม ผมที่ตกใจ ที่คนแบบนั้นจะมีแรงฆาตกรรมได้ไง ไอAก็เลยเล่าให้ผมฟังว่า ช่วงโรงแรมเปิดใหม่ๆ พี่คนนี้ก็มาสมัครเป็นรปภ มีอยู่คืนนึงด้วยอะไรเนี่ยแหละ เค้าไปหลอกสาวที่ผับมา เหมือนวางยาหรืออะไรเนี่ยและ แล้วแอบไปเอากุญแจห้อง304 ซึ่งตอนนั้นมันว่าง โดยสาวคนนั้นไม่ได้เต็มใจ หลังจากนั้นก็เลยตบแล้วมีปากเสียงกัน ด้วยความที่พี่เค้าไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยบีดคอจนตาย พอสาวคนนั้นเสียชีวิตแล้ว ก็เลยไปเอาเลื่อยคนงานก่อสร้างข้างๆ โรงแรม ไปหั่นศพเธอ จากชุดที่เธอใส่สีขาว โดนเลือดของเธอจนกลายเป็นสีแดง แล้วซ่อนไว้บนเพดานห้อง304 แล้วซ่อนหลักฐานไว้บนเพดานลิฟต์ แล้วก็ทำความสะอาดห้องทั้งหมด แอบทาสีห้องทับรอยเลือดไว้ พนักงานคนอื่นในโรงแรมก็ไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นในห้อง304 จนเรื่องมาแดง ตอนช่วงที่พี่เค้าลาออก เพราะ ศพที่อยู่บนนั้นมา2-3ปีเริ่มมีกลิ่น เพราะปกติ พี่คนนี้จะแอบเข้ามาใช้อะไรดับกลิ่นศพเอาไว้ตอนกลางคืน มันคือสาเหตุที่พี่เค้าดูไม่ได้นอน เค้าทำแบบนี้มาตลอด จนไม่ไหว ไอAเล่าต่อว่า พี่เค้าสารภาพให้ตำรวจ ว่าตอนแรกพยายามจะเอาศพออก แต่ด้วยความว่าโรงแรมมีคนเข้าออกตลอดเวลา แถมกลางคืนมีพนักงานอีก ก็เลยทำอะไรไม่ได้ หลังจากที่ผมได้ฟังสิ่งที่ไอAเล่าให้ ฟังผมก็สงสาร
เลยไปทำบุญให้สาวชุดแดง แถวบางกะปิ มีพระท่านนึง ตอนผมทำบุญถวายสังฆทาน ท่านทักว่า ผญ.ที่มาด้วยฝากขอบคุณ หลังจากนั้นผมก็ทำบุญให้เธอ
ทุกครั้งเมื่อเข้าวัด
หากคุณอยู่ในโรงแรมและได้กลิ่นแปลกๆ อย่าลืมว่าที่เรามานอนอยู่ เราไม่รู้อะไรเลย!