มาต่อความรู้สึกที่จดจำไว้ในห้วงความคิดถึง EP2
ความรู้สึก ความทรงจำเหล่านี้ จะขอบันทึกไว้ ไม่ให้ลืมเธอ..
เวลาพบค่ำตอนผมทำอาหาร ผมอยากทุบหัวตัวเองเหลือเกินที่ห้ามตัวเองทักไปหาเธอไม่ได้
“ฝันดีครับ” บ้าเอ้ย... และแล้วมือเจ้ากรรม
“กู๊ดไนท์แง้ว” เธอส่งสติ๊กเกอร์มา ผมดีใจมากดันแชร์คลิปแมวไปให้อีก
“ละเมอเหรอ ฝันดีแล้ว”
“รูปโปรไฟล์เหมือนตัวเลย” หมายถึงแมวนะ
“ก็น่ารักดี”
“หลับแล้วเหรอ?” ผมถามเธอไปอีก ในใจคิดว่าเธอจะรำคาญไหมนะ
“ใช่ ละเมอตอบนะนิ” นิสัยเธอหลอแอบกวนนิดหน่อยนะ แต่ก็น่ารักดี แล้วเธอก็ส่งรูปแมวมาให้ผม และบอกว่า "คนนี้ตอบ 😊"
เราคุยกันเรื่อยเปื่อยจนเวลาล่วงเลยไป ช่วงนี้ผมเองนอนดึกมาก ซึ้งปกติผมเป็นคนเข้านอนเช้า เวลาผ่านไปเร็วมาก หรืออาจจะเพราะผมลืมดูเวลาไปเลย
“น่ารักกว่าคนส่ง” ผมแอบแซวเธอเล่นๆ หลังจากเธอส่งรูปแมวส้มมา
“บล็อกดีไหมนะ ห้ะ?” เธอพูดประชดหลังจากผมแซวไป
“No…” ผมตอบกลับไป แม้จะเป็นคำเล่นๆ แต่ผมก็ยังกลัวอยู่ดี
“เจอแน่!!”
ผมตั้งใจเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“นอนพอไหมวันนี้?”
“นอนเกือบ 11 โมง ตื่นเกือบ 6 โมงเย็น” เธอหมายถึงหกโมงเย็นนั่นแหละ
“ตาเปล่งแสงแล้วตอนนี้” เธอตอบผมหลังจากผมถามว่าเธอนอนพอไหม
“กินข้าวยัง?”
“กินแล้ว”
“นอนกลางวัน อาทิตย์หน้าเราเข้าดึกก็โอเค”
“พรุ่งนี้แล้วอาทิตย์หน้าอะไร?”
“ทำอะไรอยู่?”
“ตอบแชท ดู YouTube”
การได้คุยกับเธอทุกวันแบบนี้ เริ่มเป็นเรื่องประจำที่เราสนใจทุกๆ วัน ผมมักจะรอการอ่าน และเธอตอบ เริ่มรู้สึกมากไปจนอันตรายต่อใจแล้วไหมนี่ ทั้งตอนก่อนนอน ตื่นนอน หรือแม้แต่ตอนทำงาน ผมก็ยังหาเรื่องไปสนับสนุนเธออยู่
เธอเป็นคนที่เข้าถึงยาก แต่เราเริ่มคุยกันมากขึ้น เรื่องหลายๆ เรื่อง บางทีผมเผลอพูดหรือพิมพ์อะไรไป ที่อาจจะไปในทางหวงเธอ แนวแฟนจนเธอทักผมชะงัก ถอยไม่ทัน
“ชอบพูดจาเหมือนแฟนกันนะ เพลาๆ หน่อย”
“โอ้ยยย 555 No No” ผมส่งสติ๊กเกอร์แก้ขัดไป
เพราะผมก็กลัวว่า ถ้าเผยความรู้สึกไป เธออาจจะตกใจ แล้วเราอาจจะไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม ผมเลือกเก็บมันไว้คงดีกว่า เพราะผมเองก็ไม่อยู่ในสถานะที่จะบอกอะไรแบบนั้นได้
ช่วงเช้าของการทำงานทำให้ผมกระวนกระวายใจ และกลัวการเจอเธอแล้วแสดงออกอะไรไป ผมไม่ทักเธอหลังจากนั้นเลยช่วงเช้า หลังจากนั้นผมก็พยายามเก็บอาการตีเนียน เหมือนไม่รู้สึก
โอเค วิเคราะห์ดูเธอตอนจะพักเที่ยง เธอดูปกติ อาจเพราะผมปฏิเสธไป ค่อยโล่งใจหน่อย แต่ผมก็แอบเสียใจนะ เธอชอบใช้คำสั้นๆ ห้วนๆ ให้ผมรู้สึกเหมือนเธออาจจะไม่ชอบผม ผมเลยถอยคำพูดออกมาเยอะเลย และรู้สึกตัวเองหน่วงๆ นอยๆ แปลกๆ..
EP3 next กระทู้..
ห้วงความคิดถึง EP2.
ความรู้สึก ความทรงจำเหล่านี้ จะขอบันทึกไว้ ไม่ให้ลืมเธอ..
เวลาพบค่ำตอนผมทำอาหาร ผมอยากทุบหัวตัวเองเหลือเกินที่ห้ามตัวเองทักไปหาเธอไม่ได้
“ฝันดีครับ” บ้าเอ้ย... และแล้วมือเจ้ากรรม
“กู๊ดไนท์แง้ว” เธอส่งสติ๊กเกอร์มา ผมดีใจมากดันแชร์คลิปแมวไปให้อีก
“ละเมอเหรอ ฝันดีแล้ว”
“รูปโปรไฟล์เหมือนตัวเลย” หมายถึงแมวนะ
“ก็น่ารักดี”
“หลับแล้วเหรอ?” ผมถามเธอไปอีก ในใจคิดว่าเธอจะรำคาญไหมนะ
“ใช่ ละเมอตอบนะนิ” นิสัยเธอหลอแอบกวนนิดหน่อยนะ แต่ก็น่ารักดี แล้วเธอก็ส่งรูปแมวมาให้ผม และบอกว่า "คนนี้ตอบ 😊"
เราคุยกันเรื่อยเปื่อยจนเวลาล่วงเลยไป ช่วงนี้ผมเองนอนดึกมาก ซึ้งปกติผมเป็นคนเข้านอนเช้า เวลาผ่านไปเร็วมาก หรืออาจจะเพราะผมลืมดูเวลาไปเลย
“น่ารักกว่าคนส่ง” ผมแอบแซวเธอเล่นๆ หลังจากเธอส่งรูปแมวส้มมา
“บล็อกดีไหมนะ ห้ะ?” เธอพูดประชดหลังจากผมแซวไป
“No…” ผมตอบกลับไป แม้จะเป็นคำเล่นๆ แต่ผมก็ยังกลัวอยู่ดี
“เจอแน่!!”
ผมตั้งใจเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“นอนพอไหมวันนี้?”
“นอนเกือบ 11 โมง ตื่นเกือบ 6 โมงเย็น” เธอหมายถึงหกโมงเย็นนั่นแหละ
“ตาเปล่งแสงแล้วตอนนี้” เธอตอบผมหลังจากผมถามว่าเธอนอนพอไหม
“กินข้าวยัง?”
“กินแล้ว”
“นอนกลางวัน อาทิตย์หน้าเราเข้าดึกก็โอเค”
“พรุ่งนี้แล้วอาทิตย์หน้าอะไร?”
“ทำอะไรอยู่?”
“ตอบแชท ดู YouTube”
การได้คุยกับเธอทุกวันแบบนี้ เริ่มเป็นเรื่องประจำที่เราสนใจทุกๆ วัน ผมมักจะรอการอ่าน และเธอตอบ เริ่มรู้สึกมากไปจนอันตรายต่อใจแล้วไหมนี่ ทั้งตอนก่อนนอน ตื่นนอน หรือแม้แต่ตอนทำงาน ผมก็ยังหาเรื่องไปสนับสนุนเธออยู่
เธอเป็นคนที่เข้าถึงยาก แต่เราเริ่มคุยกันมากขึ้น เรื่องหลายๆ เรื่อง บางทีผมเผลอพูดหรือพิมพ์อะไรไป ที่อาจจะไปในทางหวงเธอ แนวแฟนจนเธอทักผมชะงัก ถอยไม่ทัน
“ชอบพูดจาเหมือนแฟนกันนะ เพลาๆ หน่อย”
“โอ้ยยย 555 No No” ผมส่งสติ๊กเกอร์แก้ขัดไป
เพราะผมก็กลัวว่า ถ้าเผยความรู้สึกไป เธออาจจะตกใจ แล้วเราอาจจะไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม ผมเลือกเก็บมันไว้คงดีกว่า เพราะผมเองก็ไม่อยู่ในสถานะที่จะบอกอะไรแบบนั้นได้
ช่วงเช้าของการทำงานทำให้ผมกระวนกระวายใจ และกลัวการเจอเธอแล้วแสดงออกอะไรไป ผมไม่ทักเธอหลังจากนั้นเลยช่วงเช้า หลังจากนั้นผมก็พยายามเก็บอาการตีเนียน เหมือนไม่รู้สึก
โอเค วิเคราะห์ดูเธอตอนจะพักเที่ยง เธอดูปกติ อาจเพราะผมปฏิเสธไป ค่อยโล่งใจหน่อย แต่ผมก็แอบเสียใจนะ เธอชอบใช้คำสั้นๆ ห้วนๆ ให้ผมรู้สึกเหมือนเธออาจจะไม่ชอบผม ผมเลยถอยคำพูดออกมาเยอะเลย และรู้สึกตัวเองหน่วงๆ นอยๆ แปลกๆ..
EP3 next กระทู้..