วันนี้ขอมาเขียนตามหัวข้อเรื่องที่ตั้งกระทู้เลยนะคะ พอดีฟังเพลงเเล้วอินเลยอยากมาเล่าประสบการณ์ "เเอบรักในวัยเรียน"
อ่ะเข้าเรื่องจำได้ว่าตอนนั้นตัวเองอยู่ม.1 เเอบรักเพื่อนในห้อง เดียวกัน เขาเป็นเด็กเนิร์ดเรียนเก่ง เเละก็เป็นนักบาสของโรงเรียน ดูสูงส่งเหลือเกิน 555+
บอกก่อนนะเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวอ้วน ดำคนหนึ่ง คล้ายๆในละครป่ะ55+ ที่ไม่ได้มีอะไรเข้าตาเขาเลยจ้าา
ก็เเอบชอบเขามาจนจบม.1 ต่อ ม.2 เขาก็ย้ายห้องเพราะ
ถ้าใครได้เกรดเฉลี่ยดี ก็จะย้ายไปอยู่ห้องต้น ซึ่งเขาก็ไปอยู่ห้องต้นส่วนเรา
ก็อยู่ระดับห้องปลายๆ ห้องจะมี1-10 เขาอยู่ประมาณ 3 ส่วนเรา 6 คราวนี้ก็เเยกย้ายจ้า
ระหว่างนี้ก็ยังคอยเเอบมองเวลาเดินผ่านห้องก็จะมองเข้าไปในห้อง เพื่อให้ได้เห็นหน้าเขาอ้าา
ยังคงเเอบชอบไปเหลือยๆจนจบม.2 ต่อม.3 เราก็พัฒนาตัวเอง ขึ้นมาได้อยู่ ม.3/4
ซึ่งเราได้อยู่ห้องเรียนเดียวกับเขาด้วยโครตดีใจ เท่าที่จำได้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอก ใครจะไปกล้าคุย
ก็เเอบชอบเขาอยู่อ่ะเนอะ ยอมรับว่าเขาเรียนเก่ง นิสัยดีอีก อันนี้อาจเรียกว่าหลงนะ55
มองอะไรคือดีทุกอย่าง ก็ยังแอบชอบไปจนจบ ม.3 ต่อ ม.4 จ้า เเยกสายเรียนเขาเด็กวิท คณิต
ส่วนไอ้เราเด็กศิลป์ภาษา คราวนี้ก็เริ่มเเบบ.........
อยากให้เขารู้เเละว่าเราชอบเขา เริ่มเเบบหา ของไปให้ผู้ชายจ้าา... ฝากคนอื่นไปให้
ถึงเทศกาลวาเลนไทน์ คนอื่นเอาดอกไม้ให้กันตัดภาพมาที่เรา
ให้เพือนเอาเครื่องดื่มเปปทีนไปให้จ้าบำรุงสมอง 555+( คิดอะไรอยู่ตอนนั้น)
ตอนนั้นที่ทำตอนแอบชอบเขาอ่ะหรอ....ก็คือหาตารางเรียนห้องเขาเเละเอาไปถ่ายเอกสาร เพื่อไร ....
อ่ะก็เพื่อจะได้เจอเขาไง เผื่อเรียนตึกเดียวกันก็จะได้เดินผ่านหน้าห้อง หรือ เดินส่วนกันเเค่ได้มองเขาอ่ะ
มันก็มีความสุขดีนะ วันไหนไม่อยากไปเรียนพอจะตื่นลุกจากที่นอนตอนเช้าก็ให้นึกว่าจะได้ไปเจอเขาไง
คราวนี้ก็รีบลุกเลยจ้า ( คนที่เคยแอบชอบใครคงเข้าใจ) ในใจเราว่าเขารู้เเหล่ะ ว่าเราชอบเขา
เพราะมีเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ที่เราว่าเขารู้ว่าเราชอบเขาเเต่เราไม่เคยเดินไปบอกเขานะว่าเรา.....ชอบเขา
ใจมันไม่ได้กล้าขนาดไปบอกชอบผู้ชายอ่ะดิ่ 555+ เเต่เเล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...
เราไปเห็นเขาตั้งสถานะคบกับเพื่อนห้องเรียนเดียวกัน ซึ่งในใจฉันคือเเตกสลายเเทบไม่มีชิ้นดี เเอบเสียใจมากเลยอ่ะ
(ผู้หญิงคือไม่ได้สวยนะ) อ่ะไม่เป็นไรก็ยังคอยมองเขาห่างๆไม่ได้ครอบครอง หมดกันแอบชอบมาตั้งเเต่ ม.1 เเต่นางคนนี้มาจากไหนมาเเย้งผู้ของฉานไป
เขาก็คบกันจนเรียนจบเเต่ฉันก็ยังคงติดตามเขาอยู่นะ เเอบไปเห็นว่าเขาเลิกกันเเล้วระหว่างเเยกย้ายขึ้นป.ตรี ลืมบอกว่ามีเขาเป็นเพื่อนอยู่ใน Face
แอบคอยมองดูเขาอยู่ห่างๆ เขาเรียนจบในสถาบันชื่อดังเเห่งหนึ่งมีอาชีพการงานที่ดี เขาดูมีความสุขดีเขายังไม่มีใคร
ยินดีกับทุกความสำเร็จของเขา อยากบอกคนที่อ่านมาจนจบ
เราว่าบางทีการรักใครสักคนด้วยใจเราไม่จำเป็นต้องได้ครอบครองเขาก็ได้ รักที่มีเเต่ความหวังดี บางทีความสุขของเรา
อาจจะเป็นการได้เฝ้ามองใครสักคนอยู่ห่างๆ และยินดีไปกับความสุขของเขา ดีใจที่ได้เห็นเขามีความสุขและรอยยิ้ม กับใครสักคนที่ตรงใจ เเค่นี้เอง ......
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า...รัก
อ่ะเข้าเรื่องจำได้ว่าตอนนั้นตัวเองอยู่ม.1 เเอบรักเพื่อนในห้อง เดียวกัน เขาเป็นเด็กเนิร์ดเรียนเก่ง เเละก็เป็นนักบาสของโรงเรียน ดูสูงส่งเหลือเกิน 555+
บอกก่อนนะเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตัวอ้วน ดำคนหนึ่ง คล้ายๆในละครป่ะ55+ ที่ไม่ได้มีอะไรเข้าตาเขาเลยจ้าา
ก็เเอบชอบเขามาจนจบม.1 ต่อ ม.2 เขาก็ย้ายห้องเพราะ
ถ้าใครได้เกรดเฉลี่ยดี ก็จะย้ายไปอยู่ห้องต้น ซึ่งเขาก็ไปอยู่ห้องต้นส่วนเรา
ก็อยู่ระดับห้องปลายๆ ห้องจะมี1-10 เขาอยู่ประมาณ 3 ส่วนเรา 6 คราวนี้ก็เเยกย้ายจ้า
ระหว่างนี้ก็ยังคอยเเอบมองเวลาเดินผ่านห้องก็จะมองเข้าไปในห้อง เพื่อให้ได้เห็นหน้าเขาอ้าา
ยังคงเเอบชอบไปเหลือยๆจนจบม.2 ต่อม.3 เราก็พัฒนาตัวเอง ขึ้นมาได้อยู่ ม.3/4
ซึ่งเราได้อยู่ห้องเรียนเดียวกับเขาด้วยโครตดีใจ เท่าที่จำได้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอก ใครจะไปกล้าคุย
ก็เเอบชอบเขาอยู่อ่ะเนอะ ยอมรับว่าเขาเรียนเก่ง นิสัยดีอีก อันนี้อาจเรียกว่าหลงนะ55
มองอะไรคือดีทุกอย่าง ก็ยังแอบชอบไปจนจบ ม.3 ต่อ ม.4 จ้า เเยกสายเรียนเขาเด็กวิท คณิต
ส่วนไอ้เราเด็กศิลป์ภาษา คราวนี้ก็เริ่มเเบบ.........
อยากให้เขารู้เเละว่าเราชอบเขา เริ่มเเบบหา ของไปให้ผู้ชายจ้าา... ฝากคนอื่นไปให้
ถึงเทศกาลวาเลนไทน์ คนอื่นเอาดอกไม้ให้กันตัดภาพมาที่เรา
ให้เพือนเอาเครื่องดื่มเปปทีนไปให้จ้าบำรุงสมอง 555+( คิดอะไรอยู่ตอนนั้น)
ตอนนั้นที่ทำตอนแอบชอบเขาอ่ะหรอ....ก็คือหาตารางเรียนห้องเขาเเละเอาไปถ่ายเอกสาร เพื่อไร ....
อ่ะก็เพื่อจะได้เจอเขาไง เผื่อเรียนตึกเดียวกันก็จะได้เดินผ่านหน้าห้อง หรือ เดินส่วนกันเเค่ได้มองเขาอ่ะ
มันก็มีความสุขดีนะ วันไหนไม่อยากไปเรียนพอจะตื่นลุกจากที่นอนตอนเช้าก็ให้นึกว่าจะได้ไปเจอเขาไง
คราวนี้ก็รีบลุกเลยจ้า ( คนที่เคยแอบชอบใครคงเข้าใจ) ในใจเราว่าเขารู้เเหล่ะ ว่าเราชอบเขา
เพราะมีเหตุการณ์หลายๆเหตุการณ์ที่เราว่าเขารู้ว่าเราชอบเขาเเต่เราไม่เคยเดินไปบอกเขานะว่าเรา.....ชอบเขา
ใจมันไม่ได้กล้าขนาดไปบอกชอบผู้ชายอ่ะดิ่ 555+ เเต่เเล้วเรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น...
เราไปเห็นเขาตั้งสถานะคบกับเพื่อนห้องเรียนเดียวกัน ซึ่งในใจฉันคือเเตกสลายเเทบไม่มีชิ้นดี เเอบเสียใจมากเลยอ่ะ
(ผู้หญิงคือไม่ได้สวยนะ) อ่ะไม่เป็นไรก็ยังคอยมองเขาห่างๆไม่ได้ครอบครอง หมดกันแอบชอบมาตั้งเเต่ ม.1 เเต่นางคนนี้มาจากไหนมาเเย้งผู้ของฉานไป
เขาก็คบกันจนเรียนจบเเต่ฉันก็ยังคงติดตามเขาอยู่นะ เเอบไปเห็นว่าเขาเลิกกันเเล้วระหว่างเเยกย้ายขึ้นป.ตรี ลืมบอกว่ามีเขาเป็นเพื่อนอยู่ใน Face
แอบคอยมองดูเขาอยู่ห่างๆ เขาเรียนจบในสถาบันชื่อดังเเห่งหนึ่งมีอาชีพการงานที่ดี เขาดูมีความสุขดีเขายังไม่มีใคร
ยินดีกับทุกความสำเร็จของเขา อยากบอกคนที่อ่านมาจนจบ
เราว่าบางทีการรักใครสักคนด้วยใจเราไม่จำเป็นต้องได้ครอบครองเขาก็ได้ รักที่มีเเต่ความหวังดี บางทีความสุขของเรา
อาจจะเป็นการได้เฝ้ามองใครสักคนอยู่ห่างๆ และยินดีไปกับความสุขของเขา ดีใจที่ได้เห็นเขามีความสุขและรอยยิ้ม กับใครสักคนที่ตรงใจ เเค่นี้เอง ......