สวัสดีค่ะ ตามชื่อเลยค่ะ แม่ให้เหตุผลว่าตอนก่อนหย่าพาอบอกว่าพ่อเลี้ยงได้ และให้แม่ลาออกมาเลี้ยงลูก แต่เราเคยถามพ่อถึงเรื่องนี้ พ่อให้คำตอบว่า คิดว่าจะให้แม่ลาออกเพื่อมาเลี้ยงเราช่วงเล็กๆ จนกว่าจะเข้าโรงเรียนเฉยๆ ไม่คิดว่าแม่จะไม่ทำงานเลย จนหย่ากันพ่อก็ต้องส่งให้จนทุกวันนี้ พอแม่ป่วยลำบากมากๆ รักษาฟรีก็จริง แต่ค่าเดินทางไปเยี่ยม ค่าแพมเพิส จิปาถะเยอะมาก พอผ่านเหตุการณ์ตรงนั้นมาได้ เราเลยพยายามกินข้าววันละมื้อจนน้ำหนักเหลือ41จาก60กว่าๆ เพราะกลัวไม่มีเงินใช้ในเวลาจำเป็น ตัดภาพมาที่แม่เรา เขาก็ยังใช้สุรุ่ยสุร่าย กินข้าวนอกบ้านบ่อย ไม่ค่อยทำกับข้าวเอง บอกว่าป่วยอยู่ ยืนไม่ไหว แต่วันไหนที่พ่อเพิ่งเงินให้ กดออกมาภายในชั่วโมงนั้น ละก็ไปเที่ยวนั่นนี่ นั่งรถเมล์เล่นทั้งวัน(รถเมล์ก็15+แล้ว แกไม่นั่งรถร้อนเพราะบอกว่าปวดขาก้าวไม่ถึง) กินอะไรแบบมี500กิน490ไรงี้ เราเคยบอกว่าให้ช่วยประหยัดได้ไหม แกบอกว่าจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ เก็บทำไม เราก็ทำงานๆหาเก็บเป็นค่าเทอมเข้ามหาลัยไว้ แกก็ไม่เคยเข้าใจ บอกว่ากยศ.ก็มีให้กู้ก็กู้ไป เราร้องไห้ตลอดกับเรื่องนี้ ดีที่มีแฟนดี แต่ก็สงสารแฟนมากที่มาเจอเรา(แฟนบอกให้เราไปอยู่กับเค้า เพื่อที่แม่จะได้ไม่เอาเงินเราไป) ทุกคนว่าเราควรบอกให้แม่ไปทำงานไหมคะ เพราะร่างกายแกตอนนี้ก็ดูปกติมากแล้ว ไปนั่นนี่ได้ เราว่าก็น่าจะทำงานได้;-; งานพาร์ทไทม์ในแอพtempเยอะมากๆ เราเห็นคนแก่ๆกว่าแกก็ยังทำงานอยู่เลย แม่แฟนเราเค้าก็ยังทำงานอยู่เลยค่ะ