"เหงา"

คำว่ารัก หนักอก ไม่ยกออก ไม่ยอมบอก ชี้แจง แถลงไข จนเธอเจอ คนดี ที่ตรงใจ ฉันเหมือนคน เป็นใบ้ ไปไม่เป็น ถ้าวันนั้น ​ฉันบอกไป ​เหมือนใจคิด คงมีสิทธิ์ ​ควงเธอ ให้โลกเห็น คงไม่ต้อง ​รำพัน ​กับจันทร์เพ

แอบแอบปลื้ม แอบมอง แอบจองไว้ แอบยิ้มให้ แอบใกล้ชิด แอบคิดถึง แอบเฝ้าคอย แอบหลอยฮัก แอบคำนึง แอบฝันซึ้ง แอบรำพึง แอบรำพัน แอบรอเขา แอบจนเศร้า แอบจนล้า แอบสบตา แอบร้องไห้ แอบโศกศัลย์ แอบมองเขา แอบเหง

น้ำใสใส ไหลล่วง ออกจากตา ฉันเรยหยิบ ปากกา จากกระเป๋า มาขีดเขียน เรียงร้อย เป็นกลอนเศร้า เพื่อคลายเหงา คลายเศร้า วังเวงใจ ฉันเริ่มเพ้อ เริ่มรำพัน ถึงคนรัก สุดจะหัก ใจห้าม ให้นึกถึง นั่งระทม หัวใจ เฝ้า

ฉันก่อสร้างปราสาทจากกองทราย ด้วยมั่นหมายจะให้เป็นปราสาทหิน ใช้แรงกายหยาดเหงื่อที่โรยริน ใช้จนสิ้นวันเวลาผ่านพ้นไป จนกองทรายก่อตัวเป็นปราสาท เด่นผงาดงดงามพร่างไสว ยืนหยัดมั่นดั่งหินผาตระหง่านไกล ฉันภู

ยามราตรี ดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลับ ความเงียบงัน เยือกเย็นยากทานไหว ความคิดถึง ท่วมท้นเกินบรรยาย น้ำตาไหล รินรดหมอนเปียกปอน ภาพอดีต หวนคืนมาหลอกหลอน ความทรงจำ ย้ำเตือนให้ใจสั่น ความรักเรา จบลงอย่าง