ช่วยถอดคำประพันธ์กับคำศัพท์🙏

ผมแต่งมานิดนึง​ได้ประมาณนี้ครับ พวกเราขาวแดง สีแห่งความดี เราสามัคคี ต่างช่วยเหลือกัน การเรียนเราเด่น ไม่เล่นดื้อรั้น เป็นเลือดเดียวกัน นี่คือปอบอ อยากให้ช่วยแก้ตรงคำที่ยังดูผิดไปครับหรือเปลี่ยนให้ดู

คือเราคบกับแฟนมาเกือบสิบปีละค่ะ แต่เป็นสิบปีที่คุยกันทางโทรศัพท์เพราะอยู่กันคนละจังหวัด และเราเพิ่งไปหาเค้ามาที่จังหวัดเค้า ไปพักหนึ่งสัปดาห์ เรานอนกับเค้าแต่ไม่มีอะไรกันนะคะ เค้ามาขอมีอะไรด้วย แต่เรา

พระอภัยใจอ่อนถอนสะอื้น    อุตส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิวจาเอ๋ยแม่ผีเสื้อเมื่อไม่เห็นในใจเลย  พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญคิดถึงน้องสองชนกที่ปกเกล้า  จะสร้อยเศร้าโศกาน่าสงสารด

ครั้นถึงจึงแจ้งกิจจา. เสด็จมากับหมู่กิดาหยัน เราผู้น้องระตูที่บรรลัย ตั้งใจจะมาเฝ้าบาทบงสุ์

เมื่อนั้น สองระตูตัวสั่นหวั่นไหว ก้มกราบบาทมูลแล้วทูลไป ภูวไนยได้ทรงพระเมตตา ข้าน้อยทั้งสองเป็นไพรี โทษผิดครั้งนี้หนักหนา จงโปรดปรานประทานชีวา ไว้เป็นข้าใต้เบื้องบทมาลย์ ขอเอาพระเดชปกเกศเกล้า ตราบเท้า