ประสพการณ์ชีวิต

กูเริ่มเลิกปิดกั้นการรู้เห็น กูเริ่มออกไปดูที่ใหม่ๆพบว่ามีสิ่งที่พบปราณีตยิ่งกว่าสิ่งที่เคยผ่านมา กูให้กำลังใจในของดีที่พบนั้น แล้วรู้ได้ว่าจะได้พบสิ่งดีขึ้นไปเรื่อยๆ ใครหนอเป็นคนคิดคำว่า "ยิ่งให้ยิ่งได้ " สัจธรรมแท้  จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว จริงแท้แน่นอน ใจเราสร้างภพ-ชาติ ให้เราเอง ทั้งในปัจจุบัน-อนาคต  กูได้พบกับตัวกูเองแล้ว สิ่งที่กูคิด มันไม่เป็นจริงอย่างที่กูนึกให้มันเป็น กูคิดเหตุการณ์นึงกูกระทำด้วยลำพองใจแล้วไปสำรวจสิ่งนั้นดู มันไม่เกิดผลรับที่อยากเห็น มันว่างเปล่า  กูคิดไปเองเออเอง ทึกทักไปเอง ทำบ่อยๆ สิ่งต่างๆที่คิดสร้างซ้ำๆ ก็ไปสู่ฝันของกู มีคำสั่งเข้ามาในสมองกู และมีความรู้สึกที่ได้รับรู้เข้ามาในสมองตรงๆของกูก็ดี ทุกอย่างนั้นเมื่อกูทำตามไปมันไม่เกิดผลดีเลย ทั้งสามแสนเจ็ดร้อยยี่สิบบาทที่เสียไป  กูสะสมมาหลายปี  หายวับ แล้วกูจะเชื่อใจกูอีกต่อไปได้ไหม