เรื่องราวความรักของผู้หญิงคนหนึ่ง

สวัสดีคะ ฉันจะมาเล่าเรื่องราวความรักของฉันให้ทุกคนฟังคะมีทั้งเรื่องดีและไม่ดีคะ ความรักของฉันเกิดขึ้นในที่ทำงานคะ ซึ่งตอนนั้นเราทำงานอยู่ก่อนเขาประมาณ 6 เดือนแล้วคะ เขาพึ่งเข้ามาทำงานประมาณ 2ถึง3 วันคะ  ตอนนั้นเราอายุ 24 ปี เขาอายุ 19 ปี เขาก็ไปถามพี่ที่เขารู้จักและเราก็รู้จักพี่คนนั้น เขาให้พี่คนนั้นมาถามว่าจีบได้ไหมคบกันไหม เราก็ตอบไปว่าได้คะ น่ารักดี เขาก็ให้พี่คนนั้นมาถามอีก เราก็บอกว่าได้คะจีบได้ ตอนนั้นเราไม่มีใครด้วยคะ ประมาณสองวันเขาก็เข้ามานั่งคุยกันในตอนเช้าก่อนเขาทำงานก่อนเราทำงาน ถามโน้นนี่นั่นไปคะ และเข้าก็เข้ามาในชีวิตอยากจริงจังคะมากินข้าวเช้าข้าวเที่ยงด้วยทุกวันเลยคะ ตอนเย็นเขาก็เดินไปส่งเราทุกวันเลยคะซึ่งเป็นแฟนที่เรารักมากที่สุดเลยคะและจะรักตลอดไปคะซึ่งเราก็ไม่ได้สวยไม่ได้น่ารักซะเท่าไรแต่เขาก็เขามาจีบเราด้วยความจริงใจมันทำให้เรารักเขามากขึ้นทุกวันและก็บอกกับตัวเองรักครั้งนี้จะเป็นรักครั้งสุดท้ายรักเขามากที่สุดคะ แรกอะไรมันก็ดีไปหมดคะรักกันมากที่สุดจนคนที่ทำงานแซวเลยคะทำไมถึงหวานกันได้ขนาดนี้เราเป็นคนรักใครรักจริงทุ่มเทให้กับความรักแบบจริงจังรักแต่เขาไม่เคยรักตัวเองเลยคะอยู่ไปอยู่มาเขาก็เริ่มทำตัวห่างเหินเงีบบๆไม่เหมือนแต่ก่อนที่เคยร่าเริงยิ้มแย้มหลังๆห่างเหินอีกไม่นานเขาก็บอกว่าเราเลิกกันเถอะ เป็นอะไรที่เสียใจมากที่สุดเลยคะร้องไห้ทุกวันเลยคะ ซึ่งเป็นรักที่เรามากที่สุดไม่เคยคิดที่จะนอกใจเขาแต่เขากับนอกใจไปแอบคนอื่นแทน โครตเสียความรู้สึกเลย อะไรๆก็ทำให้ทุกอย่างเลยแต่กับทิ้งเราไปซะงั้นล่ะคะ แต่เราเป็นคนขี้งี่เง่าเอาแต่ใจขี้หึงขี้หวงคะ เขาคงไม่ชอบมั้งคะ ถึงทิ้งเราไปได้ลงคอทำให้ทุกอย่างขนาดนี้แต่กับไม่เห็นค่ามันเองคะ เสียใจไปกันหลายวันเลยที่เดียวคะ เราก็ทำงานอยู่ด้วยกันเนาะเห็นหน้ากันทุกวันใครมันจะทำใจได้ลงล่ะคะ เพราะทำงานที่เดียวกันแต่ดีนะที่อยู่กันคนละแผนกคะ แต่ก็ยังเห็นหน้าเขาทุกวันซึ่งทำใจก็ยากแล้วนะลืมเขาอยากกว่าอีกคน มันยังไม่จบแค่นี้หลอกคะยังมีอีกคะ..พอแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวกับมาเราให้ฟังใหม่นะคะ เราก็ห่างกันสักพักนึงคะ ยาวไปเลย