“มาทำไม หลายครั้ง ทั้งวันนี้
เจ้าหน้าที่ คนไหน ใครกันหนา
ทางรกร้าง ห่างโพ้น ดั้นด้นมา
ขับรถพา มาผิด จนติดหล่ม
แปลกหนักหนา มาไย ให้รถติด
หรือหลงทิศ ผิดห่าง หลงทางถม
เอ้าช่วยกัน ดันรถ แทบหมดลม”
ชายแก่ถาม ความปม ที่ถมใจ
ทั้งสามชาย ในรถ สะกดนิ่ง
ไม่ได้ตอบ ตามจริง สิ่งถามไถ่
ต่อมาที่ ทางการ ประสานไป
ว่าองค์ใน หลวงนั้น ท่านจะมา
ลุงที่เคย เข็นรถ อดไม่ไหว
แสนดีใจ ไปรอ รับคอยท่า
พระเจ้าอยู่หัวเรา เสด็จมา
ปรากฏว่า ครามอง ต้องตกใจ
โอ้ในหลวง ห่วงเรา มากเท่านี้
ทุกถิ่นที่ กันดาร เสด็จได้
ทรงลำบาก ยากนัก จักเพื่อใคร
น้ำตาไหล ในมหากรุณาธิคุณ
ลุงคนนี้ ที่เล่า เขาร้องไห้
ทุกครั้งได้ ในความ หลังครั้งคุ้น
ที่กันดาร ผ่านมา ท่านการุณย์
ป่ารกไร้ ในทุน หนุนสร้างทำ
แต่พระองค์ ทรงมา ลุยป่าดง
สำรวจตรง โครงการ ประสานซ้ำ
ดำริสร้างเขาเต่าเราจดจำ
สำนึกนำน้อมไว้ในชีวี
ห้าสิบปี ที่เขาเต่า เก่ากันดาร
ทุกหมู่บ้าน แร้นแค้น ดินแดนนี้
กลับสุขได้ ด้วยพระบารมี
บุญเหลือที่มีพระองค์ผู้ทรงธรรม
ห้าธันวา มาถึง อีกหนึ่งครั้ง
ใจคิดถึง ซึ่งยัง ฝังใจย้ำ
จะทำดี ต่อไป ใจน้อมนำ
ปณิธานสานทำดำเนินไป
น้อมสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า
นามปากกาเดือนเอก
แรงบันดาลใจ
“...จะมาอีกทำไม ที่นี่ใครก็ไม่มา เจ้าหน้าที่รัฐก็ไม่มา!! ดันมาให้รถมันติดหล่มอยู่นั่นแหละ...” ชาวบ้านคนหนึ่งโวยวายขึ้นมา โดยที่ไม่รู้เลยว่า คนที่เขากำลังต่อว่า คือในหลวงรัชกาลที่ ๙
เรื่องราวนี้ถูกบอกเล่าโดยหม่อมหลวงสราลี กิติยากร (คุณน้ำผึ้ง) พระขนิษฐาในพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ
ย้อนกลับไป ๕๐ กว่าปีก่อน หมู่บ้าน เขาเต่า ประจวบคีรีขันธ์ มีสภาพทุรกันดารอย่างที่สุด
จู่ๆ วันหนึ่งมีรถยนต์ เข้ามาติดหล่มในหมู่บ้าน ลุงและชาวบ้านก็มาช่วยเข็น แต่...รถคันนี้ ไม่ได้มาครั้งเดียว มาติดหล่มถึง ๓ - ๔ ครั้ง จนชาวบ้านสงสัย เลยถามว่า
“...จะมาทำไมกัน เจ้าหน้าที่บ้านเมือง เขายังไม่ขับรถมาเลย แปลก ดันมาให้รถมันติดหล่มอยู่ได้..”
ผู้ชาย ที่มากับรถยนต์แค่ ๓ คน ไม่มีใครยอมตอบชาวบ้าน!!!
ผ่านไปไม่นาน...ทางการประกาศว่า พระเจ้าแผ่นดินจะเสด็จ ลุงที่เคยเข็นรถยนต์ ไปรอรับเสด็จด้วย ปรากฏว่า.พอรถยนต์มาจอด ในหลวงลงจากรถ ลุงที่เคยเข็นรถติดหล่ม แทบเป็นลม เพราะในหลวง คือชายที่ขับรถมาติดหล่มบ่อยๆ นั่นเอง
พระองค์ทรงลงทุกพื้นที่ทุรกันดาร เพราะคือหน้าที่และภารกิจที่พระองค์จะต้องช่วยเหลือประชาชน
คุณน้ำผึ้งบอกว่า “เชื่อไหม ลุงคนนี้ แกร้องไห้ทุกครั้งเวลานึกถึง ลุงไม่คิดว่าที่กันดารขนาดนี้ ป่ารกจะมีใครยอมเข้ามาหา แต่...ในหลวงกลับมา และมาลุยโคลนด้วยพระองค์เอง หลังจากนั้น โครงการพระราชดำริเขาเต่าอ่างเก็บน้ำจึงเกิดขึ้น
ไม่มีใครทำเพื่อคนไทยได้เท่าในหลวง
พระมหากษัตริย์ยอดนักพัฒนา
พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยทศพิธราชธรรม
พระมหากษัตริย์ที่รักประชาชนมากที่สุด
โลกสดุดีแด่พระองค์เพียงหนึ่งเดียว
ที่มา : เดินตามพ่อ
วันพ่อ รัชกาลที ๙ บทกลอน "มาทำไมให้ติดหล่ม"
แรงบันดาลใจ
“...จะมาอีกทำไม ที่นี่ใครก็ไม่มา เจ้าหน้าที่รัฐก็ไม่มา!! ดันมาให้รถมันติดหล่มอยู่นั่นแหละ...” ชาวบ้านคนหนึ่งโวยวายขึ้นมา โดยที่ไม่รู้เลยว่า คนที่เขากำลังต่อว่า คือในหลวงรัชกาลที่ ๙
เรื่องราวนี้ถูกบอกเล่าโดยหม่อมหลวงสราลี กิติยากร (คุณน้ำผึ้ง) พระขนิษฐาในพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ
ย้อนกลับไป ๕๐ กว่าปีก่อน หมู่บ้าน เขาเต่า ประจวบคีรีขันธ์ มีสภาพทุรกันดารอย่างที่สุด
จู่ๆ วันหนึ่งมีรถยนต์ เข้ามาติดหล่มในหมู่บ้าน ลุงและชาวบ้านก็มาช่วยเข็น แต่...รถคันนี้ ไม่ได้มาครั้งเดียว มาติดหล่มถึง ๓ - ๔ ครั้ง จนชาวบ้านสงสัย เลยถามว่า
“...จะมาทำไมกัน เจ้าหน้าที่บ้านเมือง เขายังไม่ขับรถมาเลย แปลก ดันมาให้รถมันติดหล่มอยู่ได้..”
ผู้ชาย ที่มากับรถยนต์แค่ ๓ คน ไม่มีใครยอมตอบชาวบ้าน!!!
ผ่านไปไม่นาน...ทางการประกาศว่า พระเจ้าแผ่นดินจะเสด็จ ลุงที่เคยเข็นรถยนต์ ไปรอรับเสด็จด้วย ปรากฏว่า.พอรถยนต์มาจอด ในหลวงลงจากรถ ลุงที่เคยเข็นรถติดหล่ม แทบเป็นลม เพราะในหลวง คือชายที่ขับรถมาติดหล่มบ่อยๆ นั่นเอง
พระองค์ทรงลงทุกพื้นที่ทุรกันดาร เพราะคือหน้าที่และภารกิจที่พระองค์จะต้องช่วยเหลือประชาชน
คุณน้ำผึ้งบอกว่า “เชื่อไหม ลุงคนนี้ แกร้องไห้ทุกครั้งเวลานึกถึง ลุงไม่คิดว่าที่กันดารขนาดนี้ ป่ารกจะมีใครยอมเข้ามาหา แต่...ในหลวงกลับมา และมาลุยโคลนด้วยพระองค์เอง หลังจากนั้น โครงการพระราชดำริเขาเต่าอ่างเก็บน้ำจึงเกิดขึ้น
ไม่มีใครทำเพื่อคนไทยได้เท่าในหลวง
พระมหากษัตริย์ยอดนักพัฒนา
พระมหากษัตริย์ผู้ทรงเปี่ยมด้วยทศพิธราชธรรม
พระมหากษัตริย์ที่รักประชาชนมากที่สุด
โลกสดุดีแด่พระองค์เพียงหนึ่งเดียว
ที่มา : เดินตามพ่อ