โดนข้อหาลักทรัพย์นายจ้าง จำนวน1.6ล้าน (104กรรม) มีจำเลย2คน กระทำความผิดกับแฟนเอง ผู้คนรอบข้างไม่ว่าจะเป็นทนาย/เจ้าหน้าที่คุมประพฤติ/นายหน้าเช่าหลักทรัพย์ประกัน ต่างก็ให้คำแนะนำว่าระหว่างที่ประกันตัวแล้วรอศาลตัดสินก็ทะยอยหาเงินมาเยียวยาผู้เสียหายเพื่อศาลท่านเมตตา เรากับแฟนก็ประกาศขายที่ดินเพื่อจะไปปิดยอดค่าเสียหายแต่ระยะเวลาแค่8-9เดือนก็ไม่มีทีท่าจะขายได้ สิ่งที่ทำได้คือเอาทรัพย์สินที่พอจะหาเงินได้ ไปเข้าไฟแนนซ์และผ่อนค่างวดเอง ในระยะ8เดือนรวมๆแล้วที่หาไปบรรเทาผู้เสียหายก็6แสน และรายจ่ายต่อเดือนก็เพิ่มมา2หมื่นแต่ล่ะเดือนรวมๆแล้วหาใช้แต่หนี้5-6หมื่น  ศาลท่านก็เลื่อนให้จากที่จะตัดสินเดือนส.ค ก็เลื่อนให้2รอบมาตัดสิน 3ธ.ค ที่ผ่านมา  สรุปคือตัดสินจำคุกสูงสุดที่ทราบจากทนายมาว่าต่อให้ผลออกมาหลายปีก็จะสูงสุดแค่20ปี นั่นแหล่ะค่ะโดนคนล่ะ20ปี แล้วที่คุมประพฤติไปตรวจสอบประวัติความเป็นอยู่ แล้วที่บรรเทาความเสียหายไปเกือบครึ่งและเป็นความผิดครั้งแรกคือไม่มีผลให้ศาลเมตตาอะไรทั้งสิ้นหรอคะ ศาลท่านตัดสินโดยไม่ยกข้อที่กล่าวมาทั้งหมดมาเลยค่ะ อ่านคำพิพากษาเลย แบบนี้ก็เท่ากับเราไปเป็นหนี้เพิ่มเพื่อหาเงินมาเยียวยาเขาหวังว่าศาลจะเมตตาตามคำแนะนำคนรอบข้าง สุดท้ายก็ตัดสินโทษสูงสุดอยู่ดี จุดประสงค์คือจะหามาชำระคืนเขาหมดแหล่ะค่ะและก็หวังว่าศาลจะเมตตาจากหนักเป็นเบาบ้าง หลักทรัพย์ที่ประกันตัวแต่ล่ะรอบก็ประมาณล้านสอง และประกันรอบที่2แล้ว ใช้เงินไม่น้อยเลย ไปหาอ่านคดีร้ายแรงๆมาเช่นฆ่าคนตายตัดสินเท่ากันเลยอ่า ทำผิดก็ยอมรับและพร้อมชดใช้แค่ขอเวลาหาเงิน รู้สึกว่าคำตัดสินมันโหดร้ายเกินไปนะคะ คดีฆ่าคนตายโดยเจตนาบางเคสเขายังไม่ต้องติดโทษสูงสุดขนาดนี้เลยค่ะ สถานะตอนนี้ประกันตัวรอยื่นอุทธรณ์ค่ะ  กระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่ออยากพิมระบายค่ะ แค่รู้สึกเหนื่อยถ้าใครไม่เห็นด้วยกับที่ดิฉันพิมมาก็ไม่ต้องคอมเม้นทำลายจิตใจนะคะ แค่นี้ก็รู้สึกจิตใจย่ำแย่ ขอพลังบวกให้อยากสู้ชีวิตต่อไปก็ยังดีค่ะ😢