ทำไมผู้สูงอายุชอบห่วงบ้าน ไม่อยากออกไปไหน

สวัสดีค่ะ วันนี้เราแค่อยากมาระบายค่ะ
เรามีความฝันตั้งแต่เด็ก ๆ ว่าพอเราโตขึ้น ทำงานแล้ว เราอยากพาพ่อแม่ไปเที่ยวต่างประเทศค่ะ
จนตอนนี้ เราทำงานมาได้หลายปีแล้ว มีหน้าที่การงานมั่นคง มีเงินเก็บ มีเงินพาตัวเองไปเที่ยวต่างประเทศแล้วหลายครั้ง เราจึงอยากทำตามความฝันวัยเด็กคือการพาพ่อแม่ไปเที่ยวกับเรา
แต่พอชวนพ่อกับแม่  เรากลับถูกปฏิเสธ ด้วยเหตุผลว่าไม่อยากทิ้งบ้าน เป็นห่วงบ้าน ไม่อยากไปไหน
เราเสียใจมาก ๆ เหมือนความฝันที่เราตั้งใจไว้ มันไม่มีทางเกิดขึ้น เราพยายามชวนอยู่หลายครั้ง ก็โดนปฏิเสธทุกครั้ง
บางคนแนะนำว่าให้จองตั๋วให้ท่านไปเลย แล้วค่อยบอก  ใจนึงเราก็อยากทำแบบนั้น แต่ก็กังวลว่าถ้าพ่อแม่ไม่อยากไปจริง ๆ แล้วเราเหมือนบังคับให้ท่านไป มันจะเป็นการบังคับให้คนอื่นทำตามที่เราต้องการ โดยที่คนถูกบังคับก็ไม่ได้มีความสุข เหมือนตอนเด็ก ๆ ที่เราถูกพ่อแม่บังคับให้ทำอะไรซักอย่างที่ไม่อยากทำ

ตอนนี้เราเริ่มทำใจได้แล้วค่ะ เราจะพยายามไม่เอาคาดหวังของเราไปลงกับใคร แต่ก็ยังแอบเสียดายเวลาไปเที่ยวที่สวย ๆ หรือทานอาหารอร่อย ๆ ก็อยากให้พ่อกับแม่อยู่ตรงนี้ด้วย 🥹
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่