"ฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า"
เมื่อฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า
กาลเวลายังแทะเล็มอย่างเข้มข้น
ฝันยังคงเป็นฝันในวันวน
เหมือนหลุดพ้นก็วนเวียนไม่เปลี่ยนแปลง
เศษฝุ่นฝันคลุ้งกระจายตามรายทาง
เคว้งคว้างว่างเว้นไม่เป็นหลักแหล่ง
กราฟชีวิตขีดเส้นเป็นมุมทแยง
ชี้ชัดอย่างทะมัดทะแมงก็แกว่งไกว
เพราะฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า
ประวัติศาสตร์อาจแปลกหน้าล้าสมัย
ขังครอบกรอบความคิดยึดติดใด
เช่นชีวิตก็หม่นไหม้ไม่เว้นวาง
หวังหลุดกรอบที่ครอบโลกอันโศกเศร้า
อ่านนิยายเรื่องเก่าที่เล่าค้าง
เพราะตื้นเขินเกินไปใจเปราะบาง
หวังน้ำตาชะล้างบางโง่งม
ยิ่งอ่อนด้อยถ้อยคำคมความคิด
ร่ายละเลงเพลงชีวิตยิ่งติดหล่ม
สิ้นอัตลักษณ์อักษราร้างอารมณ์
เขียนคำคมก็ขมขำธรรมดา
ใช่สิ! ฟ้ายังคงเป็นเช่นสีนั้น
จริงสิ! ฝันอาจเป็นเช่นสีฟ้า
เชื่อสิ! น้ำตายังเป็นเช่นสีน้ำตา
โอบกอดโลกอย่างเหนื่อยล้า...อา! ชีวิต
ฟ้ายังคงเป็นเช่นสีฟ้า