คือเราได้รู้จักกับผช คนนึงค่ะ เป็นคนคุยกัน ซึ่งคุยได้สัก1 อาทิตย์ เเต่เขาคาดหวังกับเรามากเกินไปค่ะ เร่งรีบเราในคสพ. เรารู้สึกไม่ค่อยโอเค เขาเล่าเรื่องเราให้ที่บ้านฟัง ตอนเเรกเราก็โอเคนะ เเต่หลังๆมาเค้าบอกหมดทุกอย่างเลยค่ะ เราเเค่ไม่ชอบเพราะบางทีความรักมันก็เป็นเรื่องของคนสองคน อยากมีความเป็นส่วนตัวบ้าง วันนึงเราคุยกันปกติ วันนั้นเค้าพูดอะไรไม่ค่อยโอเครสำหรับเราเราก็เงียบๆไป (ไม่ได้งอน) อยู่ๆก็มาร้องไห้ใส่เรา เค้าบอกว่ากลัวเราหายไป กลัวเราทิ้งเค้า สำหรับเรา เราว่ามันเเปลกไปมากๆ เพราะเพิ่งคุยกันเเต่ทำไมถึงทำให้เราอึดอึดขนาดนี้ เขาเคยเล่าเรื่องครอบครัวให้เราฟังค่ะ เขาบอกว่าพ่อเเม่รักพี่กับน้องเขามากกว่า เขาเป็นลูกคนกลาง ไม่ค่อยขออะไรได้เท่าไหร่ เราก็ไม่เเน่ใจว่าเขาขาดความรักไหม เเต่สุดท้าย เราก็เลยบอกเขาว่า อย่าคาดหวังกับชีวิตมากจนเกินไป ไม่ว่าจะเรื่องเรียน ความรัก ไม่มีใครอยู่กับเราได้ตลอด รักตัวเองให้มากๆ เขาเป็นคนดีนะคะ เราเเปลกเอง หรือ ผิดอะไรไหม ที่เลิกคุยกับเขา เพราะเหตุผลนี้ เราเเค่กลัวในอนาคตจะมีปัญหาเรื่องอื่นๆเข้ามาค่ะ ตอนนี้เราก็เปิดใจยากอยู่ด้วยค่ะ เพราะเจ็บมาจากเเฟนเก่าจึงทำให้เปิดใจอะไรยากๆ เเต่เขาเข้ามาทำให้เราอยากคุยกับเขาเเต่สุดท้ายก็จบลงเพราะปัญหาที่เข้ามาตอนที่เรายังไม่ได้คบกันเลย มีอะไรเเนะนำได้นะคะ
คนเเบบนี้เค้าขาดความอบอุ่นในความรักมั้ยคะ