สวัสดีค่ะหนูชื่อแพรค่ะ หนูอยากจะมาแชร์ประสบการณ์และตั้งคำถามค่ะว่าทำยังไงให้ความสัมพันธ์มันไปต่อได้ยืนยาว
หนูแอบชอบรุ่นพี่ที่รร.คนนึงค่ะปลื้มเค้ามากแอบชอบเค้ามา1ปีค่ะจนถึงวันที่เค้าจบการศึกษาหนูเลยตัดสินใจลองเข้าไปคุยกับเค้าค่ะพี่เค้าดูไม่สนใจในตัวหนูเลยค่ะหนูก็ขอไอจีพี่เค้าไว้คุยกันได้ 3เดือน พี่เค้าก็เริ่มชอบหนูบ้างแล้วค่ะจนถึงวันลอยกระทงเค้าได้ขอหนูเป็นแฟนค่ะตอนนั้นหนูดีใจและรู้สึกว่าโลกใบนี้เป็นสีชมพูเลยค่ะเค้าพาหนูไปเจอพ่อแม่ของเค้าพ่อแม่ของเค้าดีมากเลยค่ะ เราคบกันได้4เดือนเค้าชวนหนูไปอยู่หอด้วยกันค่ะแต่ตอนนั้นหนูยังเรียนไม่จบค่ะตอนนั้นอยู่ม.6เหลืออีก1เทอมก็จะจบแฟนเลยจะไปขอหนูกับพ่อแม่ให้มาอยู่กับเค้าซึ่งหนูเองก็โอเคค่ะพอถึงวันที่เค้ามาขอหนูรู้สึกว่าเค้าให้ค่าในตัวหนูมากเลยค่ะรู้สึกดีใจที่เราเลือกคนไม่ผิดพอถึงวันที่มาอยู่ด้วยกันจริงๆหนูรู้สึกเบื่อทั้งๆที่เค้าก็ดูแลเอาใจใส่พาไปเที่ยว พาไปกินนั่นนี่ ไม่เคยให้จ่าย เค้าทำงานกับที่บ้านค่ะพ่อแม่เค้ามีสวนทุเรียนกับสวนเงาะสวนมังคุดไร่ข้าวโพดที่บ้านของเค้าค่อนข้ามฐานะดีเลยค่ะเค้าเป็นคนขยันมากที่บ้านของเค้าก็รักและเอ็นดูหนูมากเลยค่ะแต่หนูเองที่รู้สึกเบื่อทั้งๆที่ตอนแรกหนูรักเค้ามากเลยค่ะเหมือนหนูถึงจุดอิ่มตัวแล้วค่ะเริ่มไม่อยากเจอเค้าไปเที่ยวกลางคืนบ่อยๆกลับบ้านนอน เช้าก็ไปเปิดร้าน(พ่อแม่แฟนเปิดร้านขายของให้)หนูเริ่มชวนเค้าทะเลาะมากขึ้นบอกเลิกเค้าบ่อยๆหนูเคยคิดนะคะว่าเค้าผิดอะไรทำไมต้องมาเจอคนขี้เบื่อแบบเราหนูทำให้แฟนร้องไห้บ่อยๆค่ะแต่หนูก็พยายามบอกเลิกเค้าไปแล้วหลายครั้งเค้าก็เอาแต่บอกไม่เลิกพอหนูจะกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่เค้าก็จะร้องไห้กอดไม่ให้หนูไปซึ่งแน่นอนค่ะหนูสงสารเค้าหนูก็ไม่ไป แฟนพยายามจะประคับประครองความสัมพันธ์ให้มันไปต่อได้แต่หนูพยายามจะพังมันตลอดจนถึงวันนึงที่หนูทนไม่ไหวกับความรู้สึกของตัวเองแล้วหนูเลยบอกเลิกเค้าด้วยเหตุผลที่หนูไม่ได้รักเค้าเหมือนวันแรกที่เจอแล้วเค้าก็ร้องให้เสียใจหนูแอบผิดหวังกับตัวเองมากค่ะที่ไม่สามารถรักเค้าได้เหมือนวันแรกแล้วตอนนี้เลิกกัน2ปีแล้วค่ะหนูไม่เคยเริ่มต้นใหม่เลยส่วนตอนนี้เค้าแต่งงานแล้วค่ะหนูดีใจกับเค้ามากๆค่ะที่เค้าได้เจอคนดีๆและรักเค้าแบบที่หนูทำไม่ได้
ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องราวของหนูนะคะ
ความรักที่หายไป
หนูแอบชอบรุ่นพี่ที่รร.คนนึงค่ะปลื้มเค้ามากแอบชอบเค้ามา1ปีค่ะจนถึงวันที่เค้าจบการศึกษาหนูเลยตัดสินใจลองเข้าไปคุยกับเค้าค่ะพี่เค้าดูไม่สนใจในตัวหนูเลยค่ะหนูก็ขอไอจีพี่เค้าไว้คุยกันได้ 3เดือน พี่เค้าก็เริ่มชอบหนูบ้างแล้วค่ะจนถึงวันลอยกระทงเค้าได้ขอหนูเป็นแฟนค่ะตอนนั้นหนูดีใจและรู้สึกว่าโลกใบนี้เป็นสีชมพูเลยค่ะเค้าพาหนูไปเจอพ่อแม่ของเค้าพ่อแม่ของเค้าดีมากเลยค่ะ เราคบกันได้4เดือนเค้าชวนหนูไปอยู่หอด้วยกันค่ะแต่ตอนนั้นหนูยังเรียนไม่จบค่ะตอนนั้นอยู่ม.6เหลืออีก1เทอมก็จะจบแฟนเลยจะไปขอหนูกับพ่อแม่ให้มาอยู่กับเค้าซึ่งหนูเองก็โอเคค่ะพอถึงวันที่เค้ามาขอหนูรู้สึกว่าเค้าให้ค่าในตัวหนูมากเลยค่ะรู้สึกดีใจที่เราเลือกคนไม่ผิดพอถึงวันที่มาอยู่ด้วยกันจริงๆหนูรู้สึกเบื่อทั้งๆที่เค้าก็ดูแลเอาใจใส่พาไปเที่ยว พาไปกินนั่นนี่ ไม่เคยให้จ่าย เค้าทำงานกับที่บ้านค่ะพ่อแม่เค้ามีสวนทุเรียนกับสวนเงาะสวนมังคุดไร่ข้าวโพดที่บ้านของเค้าค่อนข้ามฐานะดีเลยค่ะเค้าเป็นคนขยันมากที่บ้านของเค้าก็รักและเอ็นดูหนูมากเลยค่ะแต่หนูเองที่รู้สึกเบื่อทั้งๆที่ตอนแรกหนูรักเค้ามากเลยค่ะเหมือนหนูถึงจุดอิ่มตัวแล้วค่ะเริ่มไม่อยากเจอเค้าไปเที่ยวกลางคืนบ่อยๆกลับบ้านนอน เช้าก็ไปเปิดร้าน(พ่อแม่แฟนเปิดร้านขายของให้)หนูเริ่มชวนเค้าทะเลาะมากขึ้นบอกเลิกเค้าบ่อยๆหนูเคยคิดนะคะว่าเค้าผิดอะไรทำไมต้องมาเจอคนขี้เบื่อแบบเราหนูทำให้แฟนร้องไห้บ่อยๆค่ะแต่หนูก็พยายามบอกเลิกเค้าไปแล้วหลายครั้งเค้าก็เอาแต่บอกไม่เลิกพอหนูจะกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่เค้าก็จะร้องไห้กอดไม่ให้หนูไปซึ่งแน่นอนค่ะหนูสงสารเค้าหนูก็ไม่ไป แฟนพยายามจะประคับประครองความสัมพันธ์ให้มันไปต่อได้แต่หนูพยายามจะพังมันตลอดจนถึงวันนึงที่หนูทนไม่ไหวกับความรู้สึกของตัวเองแล้วหนูเลยบอกเลิกเค้าด้วยเหตุผลที่หนูไม่ได้รักเค้าเหมือนวันแรกที่เจอแล้วเค้าก็ร้องให้เสียใจหนูแอบผิดหวังกับตัวเองมากค่ะที่ไม่สามารถรักเค้าได้เหมือนวันแรกแล้วตอนนี้เลิกกัน2ปีแล้วค่ะหนูไม่เคยเริ่มต้นใหม่เลยส่วนตอนนี้เค้าแต่งงานแล้วค่ะหนูดีใจกับเค้ามากๆค่ะที่เค้าได้เจอคนดีๆและรักเค้าแบบที่หนูทำไม่ได้
ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องราวของหนูนะคะ