ขอเล่าเป็น 2 ช่วงนะ
ช่วงแรกเป็นผู้จัดการน้ำมัน
ตั้งแต่เข้าไปอบรม ไปอบรมที่สายป่านรีสอร์ท ทุกอย่างก็ปกติทั่วๆไปเรียนรู้งาน ในห้องเรียน มีข้าวเลี้ยงห้องพักให้ ทุกอย่างดูดีหมด แล้วก็ไปลงปั๊มน้ำมันจริง บอกเลยว่าสนุกใช้ได้ งานเยอะมาก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำงานอะไรเหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย ฝึกอบรมประมาณเดือนนึง หลังจากนั้นนรกล้วนๆ ได้ไปลงปั๊มจริง ผู้จัดการต้องนอนเฝ้าปั๊ม ไอ้ที่บอกว่ามีที่พักให้นะไม่ใช่อะไรนะ เหมือนให้ผู้จัดการเป็นยามไปในตัว แล้วถ้าหากว่ามีของหายของพังผู้จัดการต้องรับผิดชอบทั้งหมด แต่มันก็ดีอย่างนึงนะ เพราะว่าน้ำมันน่ะมันไม่สามารถขโมยได้ มันอยู่ในหลุม ก็ทนทำได้ประมาณเกือบๆปี บอกเลยเครียดมาก ตามยอดทุกอย่าง และยอดทุกตัวต้อง 100% ด้วยนะ หายังไงไม่สำคัญแต่คุณต้องหาให้ได้ ควักเงินจ่ายเองก็มี หรือว่าผมโชคซวยได้มาอยู่ปั๊มที่มันไม่ดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะว่าส่วนมากปั๊มใหญ่ๆที่มันเป็นปั๊มที่ติดถนนใหญ่มีกาแฟพันธุ์ไทยส่วนมากจะหายอดง่ายมาก แต่ปั๊มที่ผมได้ลงอ่ะเป็นปั๊มตามชนบทตามอำเภอบ้านนอกมากๆ ปั๊มเล็กๆ 2 เกาะ 4 หัวจ่าย ยอดขายวันนึงไม่ถึงแสน ยอดขายต่อเดือนเดือนนึงไม่ถึง 100,000 ลิตรด้วยซ้ำ แต่เป้าที่ให้หาในแต่ละเดือนอยู่บนฟ้า แต่ไม่ดูความเป็นจริงเลยว่าปั๊มผมน่ะมีรถผ่านวันหนึ่งกี่คัน สุดท้ายก็ได้ลาออกเพราะว่าคนแรงกดดันจากการหายอดไม่ได้แล้วก็ต้องควักเนื้อตัวเองเพื่อมาซื้อบัตรแดง เพื่อให้หัวหน้าเขตได้ผลงาน แต่ตัวเราคือเจ็บเอง แต่ก็ไม่รู้นะว่าที่อื่นจะเป็นเหมือนผมไหม แต่ทำไมสาขาผมถึงได้เจอแต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่รู้ พนักงานก็บอกยากหน้ามึน ด่ามากๆก็ลาออกเลย แล้วถ้าหากว่ามันลาออกแล้วก็ต้องมาทำงานเอง บอกเลยว่าเหนื่อยมากๆ 😭😭
ช่วงที่ 2 ผู้จัดการแมกมาร์ท
อันนี้ก็ถือว่าโชคดีที่ทาง HR เขารับกลับมาทำงานอีกรอบนึง แต่นั่นแค่เริ่มต้น เพราะหลังจากนี้คือนรก ที่ผมบอกว่าหลังจากนี้คือนรกรู้ไหมคืออะไร สาขาที่ผมได้ลงนั่นน่ะ มีสินค้าเสื่อมสภาพที่พนักงานดองไว้ไม่ยอมซื้อออก และสินค้าหมดอายุรวมๆทั้งร้านนะประมาณ 4 หมื่นกว่าบาท ซึ่งกว่าจะเคลียร์ พนักงานก็ต้องมาเซ็นยอมรับสภาพหนี้ หักเดือนละพัน ซึ่งส่วนของผมน่ะเหรอหนักกว่านั้น DC มาส่งของและแน่นอนมาส่งไม่ครบ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้อยู่นับของ ตอนนี้ของมาส่งเพราะเป็นช่วงเวลาที่ผมเลิกงานแล้ว ผมตื่นตี 4 มาเข้างาน 5:00 น เลิกงาน 14:00 น แต่ว่าของมา 5 โมงเย็น ซึ่งผมต้องนอนตั้งแต่ 20:00 น เพื่อที่จะเตรียมร่างกายไม่ทำงานวันต่อๆไป แล้วทีนี้ของมาไม่ครบ ซึ่งของมาส่ง 2 เดือนที่ผมทำงานอยู่จนถึงตอนนี้รวมๆสินค้าที่หายไปรวมเป็นเงินประมาณ 50,000 กว่าบาท ให้ตายเถอะ มาทำงานนะไม่ได้มาสร้างหนี้ สุดท้ายพนักงานที่เป็นคนรับของตอนที่ผมเลิกงาน ก็ชิงลาออกก่อนเพื่อนเลย แล้วใครรับกรรมผมไงใครล่ะ ซึ่งตอนนี้ผมมีหนี้ที่ผมไม่ได้เป็นคนสร้างเลยมูลค่ารวมๆครึ่งแสน ส่วนเรื่องการมาทำงานน่ะเหรอ บอกเลยครับไม่เป็นเวลา ของผมเป็นร้านเปิด 24 ชั่วโมง ผมต้องเข้าได้ทุกกะทุกเว้นกะดึก ต้องมาหาของหมดอายุ เคลียร์ของภายในร้าน 🥹🥹🥹 พนักงานก็ไม่สามารถเป็นแขนเป็นขาให้เราได้ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่สามารถทำทุกอย่างได้ในวันเดียว สุดท้ายแล้วท้ายสุดนะครับ
ใครที่คิดจะมาทำงานกับบริษัทนี้คิดให้ดีๆ🥹
บทเรียนชีวิต ทำงานกับ พีที และ Max Mart
ช่วงแรกเป็นผู้จัดการน้ำมัน
ตั้งแต่เข้าไปอบรม ไปอบรมที่สายป่านรีสอร์ท ทุกอย่างก็ปกติทั่วๆไปเรียนรู้งาน ในห้องเรียน มีข้าวเลี้ยงห้องพักให้ ทุกอย่างดูดีหมด แล้วก็ไปลงปั๊มน้ำมันจริง บอกเลยว่าสนุกใช้ได้ งานเยอะมาก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำงานอะไรเหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย ฝึกอบรมประมาณเดือนนึง หลังจากนั้นนรกล้วนๆ ได้ไปลงปั๊มจริง ผู้จัดการต้องนอนเฝ้าปั๊ม ไอ้ที่บอกว่ามีที่พักให้นะไม่ใช่อะไรนะ เหมือนให้ผู้จัดการเป็นยามไปในตัว แล้วถ้าหากว่ามีของหายของพังผู้จัดการต้องรับผิดชอบทั้งหมด แต่มันก็ดีอย่างนึงนะ เพราะว่าน้ำมันน่ะมันไม่สามารถขโมยได้ มันอยู่ในหลุม ก็ทนทำได้ประมาณเกือบๆปี บอกเลยเครียดมาก ตามยอดทุกอย่าง และยอดทุกตัวต้อง 100% ด้วยนะ หายังไงไม่สำคัญแต่คุณต้องหาให้ได้ ควักเงินจ่ายเองก็มี หรือว่าผมโชคซวยได้มาอยู่ปั๊มที่มันไม่ดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะว่าส่วนมากปั๊มใหญ่ๆที่มันเป็นปั๊มที่ติดถนนใหญ่มีกาแฟพันธุ์ไทยส่วนมากจะหายอดง่ายมาก แต่ปั๊มที่ผมได้ลงอ่ะเป็นปั๊มตามชนบทตามอำเภอบ้านนอกมากๆ ปั๊มเล็กๆ 2 เกาะ 4 หัวจ่าย ยอดขายวันนึงไม่ถึงแสน ยอดขายต่อเดือนเดือนนึงไม่ถึง 100,000 ลิตรด้วยซ้ำ แต่เป้าที่ให้หาในแต่ละเดือนอยู่บนฟ้า แต่ไม่ดูความเป็นจริงเลยว่าปั๊มผมน่ะมีรถผ่านวันหนึ่งกี่คัน สุดท้ายก็ได้ลาออกเพราะว่าคนแรงกดดันจากการหายอดไม่ได้แล้วก็ต้องควักเนื้อตัวเองเพื่อมาซื้อบัตรแดง เพื่อให้หัวหน้าเขตได้ผลงาน แต่ตัวเราคือเจ็บเอง แต่ก็ไม่รู้นะว่าที่อื่นจะเป็นเหมือนผมไหม แต่ทำไมสาขาผมถึงได้เจอแต่เรื่องแบบนี้ก็ไม่รู้ พนักงานก็บอกยากหน้ามึน ด่ามากๆก็ลาออกเลย แล้วถ้าหากว่ามันลาออกแล้วก็ต้องมาทำงานเอง บอกเลยว่าเหนื่อยมากๆ 😭😭
ช่วงที่ 2 ผู้จัดการแมกมาร์ท
อันนี้ก็ถือว่าโชคดีที่ทาง HR เขารับกลับมาทำงานอีกรอบนึง แต่นั่นแค่เริ่มต้น เพราะหลังจากนี้คือนรก ที่ผมบอกว่าหลังจากนี้คือนรกรู้ไหมคืออะไร สาขาที่ผมได้ลงนั่นน่ะ มีสินค้าเสื่อมสภาพที่พนักงานดองไว้ไม่ยอมซื้อออก และสินค้าหมดอายุรวมๆทั้งร้านนะประมาณ 4 หมื่นกว่าบาท ซึ่งกว่าจะเคลียร์ พนักงานก็ต้องมาเซ็นยอมรับสภาพหนี้ หักเดือนละพัน ซึ่งส่วนของผมน่ะเหรอหนักกว่านั้น DC มาส่งของและแน่นอนมาส่งไม่ครบ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้อยู่นับของ ตอนนี้ของมาส่งเพราะเป็นช่วงเวลาที่ผมเลิกงานแล้ว ผมตื่นตี 4 มาเข้างาน 5:00 น เลิกงาน 14:00 น แต่ว่าของมา 5 โมงเย็น ซึ่งผมต้องนอนตั้งแต่ 20:00 น เพื่อที่จะเตรียมร่างกายไม่ทำงานวันต่อๆไป แล้วทีนี้ของมาไม่ครบ ซึ่งของมาส่ง 2 เดือนที่ผมทำงานอยู่จนถึงตอนนี้รวมๆสินค้าที่หายไปรวมเป็นเงินประมาณ 50,000 กว่าบาท ให้ตายเถอะ มาทำงานนะไม่ได้มาสร้างหนี้ สุดท้ายพนักงานที่เป็นคนรับของตอนที่ผมเลิกงาน ก็ชิงลาออกก่อนเพื่อนเลย แล้วใครรับกรรมผมไงใครล่ะ ซึ่งตอนนี้ผมมีหนี้ที่ผมไม่ได้เป็นคนสร้างเลยมูลค่ารวมๆครึ่งแสน ส่วนเรื่องการมาทำงานน่ะเหรอ บอกเลยครับไม่เป็นเวลา ของผมเป็นร้านเปิด 24 ชั่วโมง ผมต้องเข้าได้ทุกกะทุกเว้นกะดึก ต้องมาหาของหมดอายุ เคลียร์ของภายในร้าน 🥹🥹🥹 พนักงานก็ไม่สามารถเป็นแขนเป็นขาให้เราได้ ซึ่งตัวผมเองก็ไม่สามารถทำทุกอย่างได้ในวันเดียว สุดท้ายแล้วท้ายสุดนะครับ
ใครที่คิดจะมาทำงานกับบริษัทนี้คิดให้ดีๆ🥹