สวัสดีค่ะ เพื่อนๆในกระทู้ .. เริ่มเล่าเลยนะคะ คือตอนนี้เราทำงานอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง (เจ้านายเป็นคนจีน นิสัยดี) ในบริษัทมีพนักงานแค่เรา และ น้องอีกคนนึง แล้วก็เจ้านาย ทั้งบริษัทก็จะอยู่แค่3คน .. เราอยู่ตำแหน่งงานผู้ช่วยเจ้านาย น้องอีกคนนึงคือผู้ช่วยประสานงานบัญชี
เรากับน้องที่ทำงานได้เงินเดือนเท่ากันเลย แต่จะเป็นเรามากกว่าที่สื่อสารภาษาจีนได้ดีกว่า .. ประเด็นคือเรารู้สึกนอยด์ๆขึ้นมานิดนึงค่ะ แบบเจ้านายเขามีอะไรก็จะเรียกเราตลอด ใช้งาน ถามเรื่องทั่วไปอันนี้เราเข้าใจนะคะ ว่าเป็นหน้าที่ของเรา แต่เหมือนบางทีเราไม่ว่าง แต่น้องอีกคนนึงว่าง แต่เจ้านายก็เลือกที่จะไม่ใช้น้องคนนั้นและมาเรียกใช้เราแทน เหมือนเวลาเจ้านายจะไปพบไปคุยกับลูกค้า ที่รังสิตบ้าง ชลบุรีบ้าง เขาก็ชอบเรียกให้เราไปด้วย (ตอนเราสมัครงานไม่ได้มีบอกนะคะ ว่าต้องออกนอกพื้นที่) แต่เราก็ยอมไปเป็นเพื่อนค่ะ เพราะเหมือนเจ้านายเขาก็ดีกับเราเลี้ยงข้าวอะไรประมาณนี้ค่ะ ก็เลยช่วยๆไป แต่ก็เลี้ยงข้าวทั้งเราทั้งน้องอีกคนค่ะ ไม่ใช่เลี้ยงแค่เรา
แต่มีอยู่วันนึงเรายิ่งนอยด์เข้าไปใหญ่เลย คือ ช่วงนั้นเราไม่สบาย เจ้านายก็รับทราบนะคะ แต่เขาก็มาถามเราโอเครไหม ไหวไหม จะไปหาลุกค้ากับเขาได้ไหม เราเลยบอกว่าไม่น่าจะไหว สรุปเขาก็เลื่อนไปหาลูกค้าวันอื่น ซึ่งเราไม่ได้เข้าใจเลยว่าทำไมไม่ชวนน้องอีกคนนึงไป คือน้องอีกคนนึงเขาก็ว่าง เขาก็ไม่ได้งานเยอะตลอด เพราะประสานงานบัญชีก็ไม่ได้ทำงานยุ่งทั้งวันอ่ะ แต่นางก็ไม่เคยชวนเลยย คือต้องเรียกเราตลอด เราก็แอบนอยด์ๆ เพราะเงินเดือนก็เท่ากันกับน้องอีกคน กลับเป็นเราที่เหมือนจะทำงานเยอะกว่าด้วยซ้ำ
เพื่อนๆว่าเราควรคิดมากไหม หรือเราควรเปลี่ยนความคิดตัวเองดี มันแบบนอยๆ ไปเลยอะค่ะ
ขอคำปรึกษาเรื่องเจ้านายหน่อยค่ะ แอบนอยด์ๆ :(
เรากับน้องที่ทำงานได้เงินเดือนเท่ากันเลย แต่จะเป็นเรามากกว่าที่สื่อสารภาษาจีนได้ดีกว่า .. ประเด็นคือเรารู้สึกนอยด์ๆขึ้นมานิดนึงค่ะ แบบเจ้านายเขามีอะไรก็จะเรียกเราตลอด ใช้งาน ถามเรื่องทั่วไปอันนี้เราเข้าใจนะคะ ว่าเป็นหน้าที่ของเรา แต่เหมือนบางทีเราไม่ว่าง แต่น้องอีกคนนึงว่าง แต่เจ้านายก็เลือกที่จะไม่ใช้น้องคนนั้นและมาเรียกใช้เราแทน เหมือนเวลาเจ้านายจะไปพบไปคุยกับลูกค้า ที่รังสิตบ้าง ชลบุรีบ้าง เขาก็ชอบเรียกให้เราไปด้วย (ตอนเราสมัครงานไม่ได้มีบอกนะคะ ว่าต้องออกนอกพื้นที่) แต่เราก็ยอมไปเป็นเพื่อนค่ะ เพราะเหมือนเจ้านายเขาก็ดีกับเราเลี้ยงข้าวอะไรประมาณนี้ค่ะ ก็เลยช่วยๆไป แต่ก็เลี้ยงข้าวทั้งเราทั้งน้องอีกคนค่ะ ไม่ใช่เลี้ยงแค่เรา
แต่มีอยู่วันนึงเรายิ่งนอยด์เข้าไปใหญ่เลย คือ ช่วงนั้นเราไม่สบาย เจ้านายก็รับทราบนะคะ แต่เขาก็มาถามเราโอเครไหม ไหวไหม จะไปหาลุกค้ากับเขาได้ไหม เราเลยบอกว่าไม่น่าจะไหว สรุปเขาก็เลื่อนไปหาลูกค้าวันอื่น ซึ่งเราไม่ได้เข้าใจเลยว่าทำไมไม่ชวนน้องอีกคนนึงไป คือน้องอีกคนนึงเขาก็ว่าง เขาก็ไม่ได้งานเยอะตลอด เพราะประสานงานบัญชีก็ไม่ได้ทำงานยุ่งทั้งวันอ่ะ แต่นางก็ไม่เคยชวนเลยย คือต้องเรียกเราตลอด เราก็แอบนอยด์ๆ เพราะเงินเดือนก็เท่ากันกับน้องอีกคน กลับเป็นเราที่เหมือนจะทำงานเยอะกว่าด้วยซ้ำ
เพื่อนๆว่าเราควรคิดมากไหม หรือเราควรเปลี่ยนความคิดตัวเองดี มันแบบนอยๆ ไปเลยอะค่ะ