ก็เป็นคำถามให้กับมูลนิธิต่างๆด้วย เช่น unicef,ccf,โสสะ,unhcr,worldvision,.... หรือใครที่เกี่ยวข้องหรือพอรู้ ปัญหาที่ว่าก็เช่น ความยากจน สงครามต่างๆ ทั้งเกิดการพลัดถิ่น ฯลฯ คือก็จะเห็นมีการขอรับบริจาคกันมาเป็นนมนาน เพื่อช่วยเหลือกพวกเขาที่เจอปัญหา แล้วก็จะมีพวกรูปเด็กต่างๆ น่าสงสารมากๆ ในส่วนนึงผมก็ได้บริจาคไปบ้าง อีกส่วนก็คือสงสัยเสมอว่าแล้วเขาแก้ที่ต้นเหตุกันบ้างหรือเปล่า คือหลักๆเลยก็เช่น การคุมกำเนิดถ้ายังอดมีsexกันไม่ได้
1 คำถามที่สงสัยมากๆก็จะอยู่ที่พวกประเทศที่มีปัญหาหนักๆ มันก็เห็นชัดว่ามีลูกออกมาแล้วจะลำบากแค่ไหน ตัวเองยังเอาตัวไม่ค่อยรอด แล้วทำไมพวกนั้นยังมีลูกกันอีก หลายคนก็คงเคยเห็นรูปที่มีเด็กน้อย เด็กทารก ที่ผอมมากกก... ในประเทศที่มีปัญหาความอดยาก หรือสงครามมานานหลายปี แล้วก็ยังมีลูกกันอีก (คือถ้าพึ่งมีสงครามก็ยังพอเข้าใจ ไม่ได้วางแผนไว้เพราะไม่รู้จะมีสงครามก็เลยมีลูก)
2 ลองลงมาก็เป็นพวกประเทศที่มีปัญหาไม่หนักมากอย่างเช่น ประเทศไทยเป็นตัวอย่างก็ได้ เพราะก็ยังเห็นปัญหานี้อยู่ เพราะก็จะเห็นการขอรับบริจาคอยู่เรื่อยๆให้กับเด็กยากจน เด็กกำพร้า ฯลฯ ก็ไม่รู้ว่าพวกมูลนิธิ หรือใครที่เกี่ยวข้องเขามีการรณณรงค์เพื่อจะแก้ที่ต้นเหตุมากเพียงพอหรือไม่ เช่นหลักๆก็ต้องใช้ถุงยาง หรือให้ความรู้อะไรต่างๆ จะได้+++มีลูกเมื่อพร้อม+++
3 หรือมันเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนาบางศาสนาด้วยหรือเปล่า คือถึงแม้ชีวิตตัวเองของผู้ใหญ่ลำบากแทบจะไม่มีกินแต่ก็มีลูกเพราะมีความเชื่ออะไรบางอย่าง เป็นแบบนี้หรือเปล่า???
4 หรือเพราะรัฐฯชอบกระตุ้นให้มีลูกเยอะ พอประชาชนมีลูกกันน้อยรู้สึกรัฐฯจะมีปัญหา
อีกเรื่องนึงเกี่ยวกับหัวข้อนี้บ้างเล็กน้อยคือ ถ้าได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมถึงระดับนึงมันจะช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวได้ คือถ้ามีลูกเมื่อพร้อมในทางสังคมก็คงไม่ผิดอะไร เพียงแต่ถ้าได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมได้ในระดับนึง มันก็จะมีความเห็น/มีความรู้สึกว่าไม่ต้องมีลูกก็ได้ อยู่คนเดียวก็สบายดี ยิ่งเห็นปัญหาเยอะแยะสมัยนี้ โลกร้อน ฝุ่นพิษ น้ำท่วม สงครามความรุนแรง ฯลฯ พวกหน่วยงานระดับประเทศหรือระดับนานาชาติก็ไม่เห็นจะแก้ปัญหาอะไรได้นักเลย มีแต่สะสมหนักขึ้นๆๆๆ ด้วยซะอีกมั๊ง
และจริงๆการไม่มีลูกไม่ได้หมายถึงการต้องอยู่คนเดียวก็ได้ ก็มาอยู่ร่วมกันของคนโสดๆทั้งหลายก็ได้ รู้จักช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มันก็เป็นสิ่งที่ดี อย่างพระก็ไม่มีลูกก็เป็นสังคมสงฆ์ไปและเหมือนกลายเป็นใกล้เคียงกับความสุขที่แท้จริงกว่าด้วย
ไม่มีไรหรอกแค่สงสารเด็กที่ต้องเกิดมาในสภาพนั้น เห็นมานมนานนนนน....และคิดว่ามันน่าจะแก้ปัญหาได้ดีกว่านี้ซิ เลยสงสัย
ทำไมประเทศที่มีปัญหาหนักๆจึงยังอยากมีลูกกันครับ
1 คำถามที่สงสัยมากๆก็จะอยู่ที่พวกประเทศที่มีปัญหาหนักๆ มันก็เห็นชัดว่ามีลูกออกมาแล้วจะลำบากแค่ไหน ตัวเองยังเอาตัวไม่ค่อยรอด แล้วทำไมพวกนั้นยังมีลูกกันอีก หลายคนก็คงเคยเห็นรูปที่มีเด็กน้อย เด็กทารก ที่ผอมมากกก... ในประเทศที่มีปัญหาความอดยาก หรือสงครามมานานหลายปี แล้วก็ยังมีลูกกันอีก (คือถ้าพึ่งมีสงครามก็ยังพอเข้าใจ ไม่ได้วางแผนไว้เพราะไม่รู้จะมีสงครามก็เลยมีลูก)
2 ลองลงมาก็เป็นพวกประเทศที่มีปัญหาไม่หนักมากอย่างเช่น ประเทศไทยเป็นตัวอย่างก็ได้ เพราะก็ยังเห็นปัญหานี้อยู่ เพราะก็จะเห็นการขอรับบริจาคอยู่เรื่อยๆให้กับเด็กยากจน เด็กกำพร้า ฯลฯ ก็ไม่รู้ว่าพวกมูลนิธิ หรือใครที่เกี่ยวข้องเขามีการรณณรงค์เพื่อจะแก้ที่ต้นเหตุมากเพียงพอหรือไม่ เช่นหลักๆก็ต้องใช้ถุงยาง หรือให้ความรู้อะไรต่างๆ จะได้+++มีลูกเมื่อพร้อม+++
3 หรือมันเกี่ยวกับความเชื่อทางศาสนาบางศาสนาด้วยหรือเปล่า คือถึงแม้ชีวิตตัวเองของผู้ใหญ่ลำบากแทบจะไม่มีกินแต่ก็มีลูกเพราะมีความเชื่ออะไรบางอย่าง เป็นแบบนี้หรือเปล่า???
4 หรือเพราะรัฐฯชอบกระตุ้นให้มีลูกเยอะ พอประชาชนมีลูกกันน้อยรู้สึกรัฐฯจะมีปัญหา
อีกเรื่องนึงเกี่ยวกับหัวข้อนี้บ้างเล็กน้อยคือ ถ้าได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมถึงระดับนึงมันจะช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวได้ คือถ้ามีลูกเมื่อพร้อมในทางสังคมก็คงไม่ผิดอะไร เพียงแต่ถ้าได้ศึกษาและปฏิบัติธรรมได้ในระดับนึง มันก็จะมีความเห็น/มีความรู้สึกว่าไม่ต้องมีลูกก็ได้ อยู่คนเดียวก็สบายดี ยิ่งเห็นปัญหาเยอะแยะสมัยนี้ โลกร้อน ฝุ่นพิษ น้ำท่วม สงครามความรุนแรง ฯลฯ พวกหน่วยงานระดับประเทศหรือระดับนานาชาติก็ไม่เห็นจะแก้ปัญหาอะไรได้นักเลย มีแต่สะสมหนักขึ้นๆๆๆ ด้วยซะอีกมั๊ง
และจริงๆการไม่มีลูกไม่ได้หมายถึงการต้องอยู่คนเดียวก็ได้ ก็มาอยู่ร่วมกันของคนโสดๆทั้งหลายก็ได้ รู้จักช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มันก็เป็นสิ่งที่ดี อย่างพระก็ไม่มีลูกก็เป็นสังคมสงฆ์ไปและเหมือนกลายเป็นใกล้เคียงกับความสุขที่แท้จริงกว่าด้วย
ไม่มีไรหรอกแค่สงสารเด็กที่ต้องเกิดมาในสภาพนั้น เห็นมานมนานนนนน....และคิดว่ามันน่าจะแก้ปัญหาได้ดีกว่านี้ซิ เลยสงสัย