รถประจำทาง มุมมองที่สอง (2)

พ่อเราติดเหล้า เมามาจะชอบด่าชอบทะเลาะกับแม่ เสียงดังมากได้ยินไป3หลังคาบ้าน ตั้งแต่เด็กจนโต ตอนนี้แค่พ่อพูดเสียงดังหรือตะโกนพูดคนเดียวเวลาเมา เราจะตกใจ ใจสั่น ใจเต้นรัว ทั้งๆที่พ่อไม่ได้ด่าเราเลย อันนี

​แสงแดดยามบ่ายส่องลอดม่านลูกไม้เข้ามาในห้องนอนสีขาวสะอาดตา ปลุกให้ 'นลิน' ตื่นจากการหลับใหล เธอขยับตัวเล็กน้อย พลางมองไปรอบๆ อย่างงุนงง นี่ไม่ใช่ห้องของเธอ และเสียงคลื่นที่ซัดเข้าฝั่งก็ไม่ใช่เสียงที่เ

เมื่อก่อนฟังเพลงของ vocaloider น่ะค่ะ แล้วมันจะมีอยู่เพลงนึง เกี่ยวกับ ผู้ชายใส่แว่นกับผู้หญิงผมสั้น ​สองคน เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยราวๆ มัธยมได้ จนผญได้ไปเป็นไอดอลอะไรแบบนี้ ช่วงแรกๆ ก็ไม่มีใครสนใจเธ

คือตอนนี้เรามีแฟนอยู่คนนึง คบกันมาได้ 7 เดือนแล้ว จุดเริ่มต้นที่เราคบกันก็เพราะว่า ฉันทำงานที่บาร์ แล้วเขาก็เป็นลูกค้า แต่เพื่อนของเขา​เป็นลูกค้าของฉันก่อนที่เขาจะเป็นลูกค้าของฉัน​ ตั้งแต่เราคบกัน ฉัน

เสียงฝนเคาะหน้าต่างไม้เก่าเบาๆ ขณะที่วีระกำลังเอนตัวลงบนฟูกบางๆ ที่วางบนพื้นของห้องไม้เล็กๆ ในบ้านเด็กกำพร้า เขาหลับตาลง...หายใจลึกหนึ่งครั้ง “ปุ้งงง!” เสียงระเบิดเบาๆ ดังขึ้นแทรกเสียงฝน

ตอนที่ 1: เสียงเปียโนในวันแรกพบ เสียงเปียโนดังกังวานก้องไปทั่วหอประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัย เสียงโน้ตที่ไหลราวกับสายน้ำประกอบกับเสียงร้องหวานใส ทำให้ผู้คนในงานนิ่งเงียบราวกับต้องมนตร์ วิน—นักศึกษา