เมนูเร่งด่วนในวันที่ต้องไปโรงเรียน ที่บ้านฉันจะกินอาหารเช้ากันเป็นมื้อใหญ่ทุกวัน ถ้าไม่ได้ไปโรงเรียนอาม่าก็จะมีเวลาทำอาหารที่ ต้องใช้เวลาได้ เพราะกินกันสาย

แต่ในวันที่ไปโรงเรียนอาม่าจะตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตีห้า ภารกิจแรกคือ ล้างกาน้ำชา ชงใบชาใส่ในกาให้อากง น้ำชากานี้เป็นของอากงคนเดียว เพราะอากงกินชาร้อนเป็นถ้วยเล็กๆเหมือนคนจีนทั่วๆไป ที่ดื่มน้ำชากันทั้งวัน
ส่วนของพวกเราอาม่าจะชงชาแยกต่างหาก เทใส่กระติกน้ำแข็งใบใหญ่ เป็นน้ำชาจางๆ มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ใช้แก้วตักแบ่งกินได้ทั้งวัน เช่นกัน

จากนั้นหันมาเริ่มภารกิจแม่ครัวใหญ่ประจำบ้าน เมนูเร่งด่วนของเด็ก ๆ หนีไม่พ้นเมนูไข่

ที่นึกได้วันนี้พวกเราเรียกกันว่า
“ไข่ดาวหวาน”
ไม่แน่ใจว่าเหมือนเมนูไข่ลูกสะใภ้ในปัจจุบันหรือเปล่า

อาม่าจะทำกับข้าวให้พวกเรากินก่อนที่รถโรงเรียนจะมารับตอน 7 โมงเช้า นอกจากกับข้าวแล้วจะต้องมีโอวัลตินหนึ่งแก้วโต ๆ  เป็นของหวานตบท้ายในทุกวัน

ไข่ดาวหวานของอาม่าใช้ไข่เป็ด ไข่เป็ดที่บ้านเราเป็นเป็ดที่บ้านญาติของอาม่าเลี้ยงเอง เวลามาเยี่ยมเยียนกันก็ติดไม่ติดมือมาให้ทีละเยอะ ๆ เขาบอกว่า เลี้ยงด้วยเปลือกกุ้ง ไข่แดงจะมีสีแดงสวย

ทอดไข่ในน้ำมันหมูจนขอบกรอบ แต่ข้างในไข่แดงยังเป็นยางมะตูม ต้องใช้กระทะร้อน ๆ ในการทอดจึงจะได้ไข่ลักษณะแบบนี้
ส่วนน้ำที่ใช้ราดจะมีน้ำตาลปี๊บหรือน้ำตาลมะพร้าวก็ได้ น้ำปลาที่ทำเองหอมอร่อย แล้วก็พริกป่น ส่วนผสมเหล่านี้ใส่กระทะ ตั้งเตาแก๊สคนจนน้ำตาลละลาย เคี่ยวไปเรื่อยๆ จนมีความหนืด บีบมะนาวลงไปเล็กน้อย แล้วนำมาราดบนไข่ดาวที่ทอดหอมฟุ้ง รออยู่แล้ว

จำได้ว่าตอนเด็ก ๆ พวกเราจะจองกันอย่างน้อยคนละสองฟองขึ้นไป เป็นเด็ก ช่างดีจริง ๆ กินไข่กี่ฟองก็ได้