ผมอ่านอสูรทลายสวรรค์จบถึงตอนที่2293 ย้ำว่า 2293 มันจบแบบ ว่า พระเอก ได้เป็น "ทูตสำรวจดวงดาวคู่" แล้วก็จบ
ผมนี่ถึงกับ "ฮ๊ะ!!!??" "อีหยังวะ" แล้วจบแบบนี้เลย ให้คนดูไปจินตนาการต่อเอาเอง แบบ เสี่ยวเฮย ก็ยังไม่คืนชีพ สำนักเพลิง ก็ค้างๆ คาๆ ระดับกฎเกณฑ์จะไปถึงไป อีหยั๋งวะ ผมนี่ อีหยังไปหลายรอบมาก ถึงกับต้องไปหาใน google ว่า มันจบแค่นี้จริงๆ หรือ?
ซึ่งความจริงแล้ว ผม "เอ๊ะ" มาตั้งแต่ตอนที่พระเอกได้กลายมาเป็นผู้ค้นหาสัจธรรมแล้ว พอมาอยู่ใน3000โลกธาตุ พี่แกเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน
จากแต่ก่อนตอนอยู่ในโลกผาน พี่แกรักครอบครัวมาก ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว อยากอยู่อย่างสงบสุข
แต่พอได้ย้ายระดับมาอยู่ใน3000โลกธาตุ ผมนี่ "อีหยังวะ" อีกแล้ว พระเอกมุ่งฝึกวิชา ลืมครอบครัว แทบไม่เคยกลับไปเยี่ยมภรรยาและครอบครัว สุดท้าย ทำพี่น้องตัวเอง(เสี่ยวเฮย)ตายไปเปล่าๆ เสียอีก เพราะเก่งเกินไป จนสามารถกลายเป็นสิ่งมีชีวิตสัจธรรมได้แล้ว แต่กลับไม่สามารถไปอยู่ใน 3000 โลกธาตุได้ เพราะบูญบารมีและวาสนาของโลกธาตุหาน มีไม่พอ (มันมาจากการที่พระเอกวาสนาไม่พอนั่นแหละ แต่ดันเอาวิชาใน3000โลกธาตุไปให้เสี่ยวเฮยฝึก) สุดท้ายเสี่ยวเฮยตาย "อีหยังวะ"
"อีหยังต่อมา" คือ ช่วงเนื้อเรื่อง 3000โลกธาตุ นี่เหมือนเปลี่ยนคนแต่ง แต่ละช่วงนี่อย่างยืดเยื้อ ต่อสู้กันทีเป็นสิบๆ ตอน บางสิ่งไม่สำคัญก็จับยัดมา อย่างเช่นตอนท้ายๆ 2100-2293 นี่เป็นช่วงการช่วงชิงโลกธาตุ 216 มันชิงกันจนผมอ่านเบื่อ ถ้าเอาจริงๆ ไม่ต้องยืดขนาดนี้ก็ได้ ชิง โลกธาตุ 216 มา แล้วก็ไปเล่นเนื้อเรื่องตรงอื่นได้อีกเยอะ เช่น ระดับพลังพระเอกจะก้าวไปข้างหน้าได้ยังไง เพราะพระเอกมีดีอยู่อย่างเดียวคือ มีพลังกฏเกณฑ์ เหนือกว่า เพื่อนๆ รุ่นเดียวกัน ที่เจอในเรื่องนะครับ แต่ความจริงแล้ว มีเนื้อเรื่องของตัวละครอีกหลายตระกูลที่ยังไม่โผล่มา ซึ่งคาดว่า ถ้าโผล่มาจริงๆ พระเอกก็คงต้องเหนื่อยแน่นอน เพราะคงสู้ด้วยยาก เช่น เผ่ามังกร เผ่าจักรพรรดิ นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของสำนักให้เขียนอีกเยอะแยะ แต่พี่แกดันตัดจบ "อีหยังวะ"
"อีหยังวะอีกอัน" คือ พอข้ามมาอยู่ใน 3000โลกธาตุ ตัวละครผู้หญิงนี่เป็นหมันไปเลยทีเดียว ไม่มีออกมาเลยสักคน พระเอกคงจะตายด้านไปแล้วแน่ๆ
ที่ผมร่ายยาวมาขนาดนี้ เพราะผมเสียดายครับ อ่านมานานมาก แต่ผู้เขียนเล่นเอาซะผมหลังหักตอนจบ ต่อไปคงต้องเปิดบทสุดท้ายอ่านก่อน ถ้าจบจริงๆค่อยเริ่มอ่านจะดีกว่า
ปล. เพื่อนๆ มีความคิดเห็นยังไงกับ พี่เย่ชิงหาน ของเรา มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์การอ่านเรื่องนี้ด้วยนะครับ
ใครอ่านอสูรทลายสวรรค์จบแล้วมาคุยกันหน่อยครับ มีสปอย
ผมนี่ถึงกับ "ฮ๊ะ!!!??" "อีหยังวะ" แล้วจบแบบนี้เลย ให้คนดูไปจินตนาการต่อเอาเอง แบบ เสี่ยวเฮย ก็ยังไม่คืนชีพ สำนักเพลิง ก็ค้างๆ คาๆ ระดับกฎเกณฑ์จะไปถึงไป อีหยั๋งวะ ผมนี่ อีหยังไปหลายรอบมาก ถึงกับต้องไปหาใน google ว่า มันจบแค่นี้จริงๆ หรือ?
ซึ่งความจริงแล้ว ผม "เอ๊ะ" มาตั้งแต่ตอนที่พระเอกได้กลายมาเป็นผู้ค้นหาสัจธรรมแล้ว พอมาอยู่ใน3000โลกธาตุ พี่แกเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน
จากแต่ก่อนตอนอยู่ในโลกผาน พี่แกรักครอบครัวมาก ทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว อยากอยู่อย่างสงบสุข
แต่พอได้ย้ายระดับมาอยู่ใน3000โลกธาตุ ผมนี่ "อีหยังวะ" อีกแล้ว พระเอกมุ่งฝึกวิชา ลืมครอบครัว แทบไม่เคยกลับไปเยี่ยมภรรยาและครอบครัว สุดท้าย ทำพี่น้องตัวเอง(เสี่ยวเฮย)ตายไปเปล่าๆ เสียอีก เพราะเก่งเกินไป จนสามารถกลายเป็นสิ่งมีชีวิตสัจธรรมได้แล้ว แต่กลับไม่สามารถไปอยู่ใน 3000 โลกธาตุได้ เพราะบูญบารมีและวาสนาของโลกธาตุหาน มีไม่พอ (มันมาจากการที่พระเอกวาสนาไม่พอนั่นแหละ แต่ดันเอาวิชาใน3000โลกธาตุไปให้เสี่ยวเฮยฝึก) สุดท้ายเสี่ยวเฮยตาย "อีหยังวะ"
"อีหยังต่อมา" คือ ช่วงเนื้อเรื่อง 3000โลกธาตุ นี่เหมือนเปลี่ยนคนแต่ง แต่ละช่วงนี่อย่างยืดเยื้อ ต่อสู้กันทีเป็นสิบๆ ตอน บางสิ่งไม่สำคัญก็จับยัดมา อย่างเช่นตอนท้ายๆ 2100-2293 นี่เป็นช่วงการช่วงชิงโลกธาตุ 216 มันชิงกันจนผมอ่านเบื่อ ถ้าเอาจริงๆ ไม่ต้องยืดขนาดนี้ก็ได้ ชิง โลกธาตุ 216 มา แล้วก็ไปเล่นเนื้อเรื่องตรงอื่นได้อีกเยอะ เช่น ระดับพลังพระเอกจะก้าวไปข้างหน้าได้ยังไง เพราะพระเอกมีดีอยู่อย่างเดียวคือ มีพลังกฏเกณฑ์ เหนือกว่า เพื่อนๆ รุ่นเดียวกัน ที่เจอในเรื่องนะครับ แต่ความจริงแล้ว มีเนื้อเรื่องของตัวละครอีกหลายตระกูลที่ยังไม่โผล่มา ซึ่งคาดว่า ถ้าโผล่มาจริงๆ พระเอกก็คงต้องเหนื่อยแน่นอน เพราะคงสู้ด้วยยาก เช่น เผ่ามังกร เผ่าจักรพรรดิ นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวของสำนักให้เขียนอีกเยอะแยะ แต่พี่แกดันตัดจบ "อีหยังวะ"
"อีหยังวะอีกอัน" คือ พอข้ามมาอยู่ใน 3000โลกธาตุ ตัวละครผู้หญิงนี่เป็นหมันไปเลยทีเดียว ไม่มีออกมาเลยสักคน พระเอกคงจะตายด้านไปแล้วแน่ๆ
ที่ผมร่ายยาวมาขนาดนี้ เพราะผมเสียดายครับ อ่านมานานมาก แต่ผู้เขียนเล่นเอาซะผมหลังหักตอนจบ ต่อไปคงต้องเปิดบทสุดท้ายอ่านก่อน ถ้าจบจริงๆค่อยเริ่มอ่านจะดีกว่า
ปล. เพื่อนๆ มีความคิดเห็นยังไงกับ พี่เย่ชิงหาน ของเรา มาร่วมแบ่งปันประสบการณ์การอ่านเรื่องนี้ด้วยนะครับ