คบกันมาเกือบ 3 ปี มันมีความสุขมากๆ 
จนอยู่ๆ มาวันนึ่ง เขาบอกว่า รู้สึกอยากให้เราไปเจอคนที่ดูแลเราได้เพราะเขาไม่ได้เป็นคนมีเงินซัพพอตเราเวลาเราเดือดร้อน
เขาบอกว่าหน้าตาแบบเราหาได้ดีกว่านี้เยอะ อย่าเอาทั้งชีวิตเราทิ้งำว้ที่เขา
แต่เราก็ยืนยันไม่ไปไหนเพราะรักเขาอยากพิสูจน์ให้เห็นว่าเราไม่ได้รักใครด้วยเงินหรือกล้วความลำบาก
แต่สุดท้ายความรักที่เรามีให้เขามันทำเขาอัดอึด รอยยิ้มเขาหายไป จากที่เคยหยอกล้อแกล้งกันไม่มี ไม่พูดไม่คุยไม่ทักหา ไม่ถามถึง

ผ่านมา จะ 3 เดือนละค่ะ
สภาวะนี้รู้ว่าคนที่เสียใจที่สุดคือเรา แอบร้องไห้ทุกวัน เจอกับความเย็นยาทุกวัน รอยยิ้มของคนที่เรารักมันหายไปไหน 
ในสมองคิดอยู่ 2 อย่าง
1. ออกมาไหม ถ้าเราไม่ใช่ความสุขของเขาอีกต่อไป ให้เขาได้มีอนาคตที่ดีๆ 
   ถอยคนละก้าวดูก่อน เสียใจหน่อย(ไม่หน่อยละเพราะหนูติดเขามากก 😂)
   แต่ทำไงได้ความสุขของเขา อยากเห็นรอยยิ้มของเขาที่เคยยิ้มเหมือนเดิม

2. อยู่ไปก่อนไหม พิสูจน์ให้เห็นว่าเราไม่ได้กลัวคำว่าลำบากเลย ไม่ได้เลือกคนที่เงิน
   แต่อยู่ต่อเราก็เจ็บที่สุดเพื่อแลกกับแค่เห็นหน้าเขาและได้นั่งกินข้าวกับเขาทุกเย็น