เราตอนนี้อยู่ม.4เทอม2แล้วนะคะ ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายมาไม่อยากไปเรียนเลยค่ะคือโครงการที่เราเลือกเรียนมันเรียนหนักมากๆค่ะสังคมคนเก่งทั้งหมด สอบเข้าห้องพิเศษรอบแรกแค่30คนเท่านั้นซึ่งเราเป็นคนสุดท้ายของรายชื่อตัวจริงค่ะแล้วปีนี้ก็ดันไม่มีใครสละสิทธิ์กลายเป็นเราเป็นที่30ของห้องเลยค่ะกดดันมากเครียดมากเพื่อนไม่ค่อยมีถึงมีก็มีแค่คุยได้คนละไลฟ์สไตล์กันแต่เพื่อนๆนิสัยน่ารักค่ะเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องเพื่อนเท่าไหร่ ม.ต้น6เทอมเกรดเฉลี่ยน้อยสุดคือ3.89สูงสุดคือ3.98แต่พอขึ้นม.4มาเทอมที่แล้วได้3.64ที่20ของห้องค่ะ55555(🥲)มันเป็นห้องโครงการวิทย์คณิตอังกฤษมีแบ่งแยกความถนัด3อย่างนี่ด้วย(สอบแยกนะคะ)ซึ่งเพื่อนๆทุกคนก็มีความถนัดที่เพื่อนๆเค้ารู้กันน่ะค่ะว่าคนนี้เก่งอะไรบางคนก็เก่งเหมา3อย่างเก่งหมดทุกอย่างไปเลยซึ่งเราที่เรียนมาทั้งชีวิตเพราะรู้แค่เป็นหน้าที่แต่พอขึ้นม.ปลายเรารู้ตัวว่าเราไม่ได้ชอบเรียนมันแค่สอบเข้าได้ไม่ได้เก่งมากพอที่จะเรียนห้องนี้เราแค่ฟลุ๊คติดด้วยซํ้า เราชอบร้องเพลง ชอบเต้น(เราเป็นหลีดมาตั้งแต่ม.ต้นแล้วด้วยนะตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่) เวลามีให้เขียนสิ่งที่ชอบ งานอดิเรก วิชาที่ชอบ บลาๆเรารู้สึกตอบยากมากค่ะเพื่อนๆตอบอะไรที่มันดูมีสาระดูเป็นไปได้กันหมดเรานี่สิชอบร้องเพลง ชอบเต้นอะไรหนอ55555555 เราไม่ได้ดูถูกว่าสิ่งที่เราชอบมันไม่ดีหรืออะไรนะคะเราแค่รู้สึกตัวเองไม่ได้เก่งมาถ้าเทียบกับคนอื่นยังมีคนเก่งและเรื่องนี้ที่เราชอบได้ดีกว่สเราเยอะ เรารักสวยรักงามกฎรร.แย่ด้วยค่ะทำให้เราไม่สวยต่างๆนาๆหัวหน้าโครงการเรายิ่งแล้วใหญ่ไม่ชอบให้นร.สวยถึงขั้นเรียกปอยผมว่าปอยผมเซ็กซี่5555555ตลกค่ะใครมันจะมีอารมณ์กับปอยผมก่อน พอมาเรียนนี่มันเครียดนํ้าหนักขึ้น ผิวดำขึ้น เมื่อก่อนหน้าใสเดี๋ยวนี้สิวขึ้น อันนี้คงเพราะเราไม่ดูแลตัวเองเองแหละแต่พอมันหมดแพชชั่นกับสิ่งนึงเราจะไม่มีแพชชั่นทำอะไรเลยค่ะ ยิ่งนํ้าหนักขึ้นนี่หนักจริงเราชอบแต่งตัวสวยๆมากการตื่นมาแต่งหน้าทำผมไปรร.ทำให้เรามีความสุขในการใช้ชีวิตและมีแพชชั่นในการเรียนแล้วอย่างน้อยเราก็ได้ทำสิ่งที่ชอบแล้วอย่างนึงในหนึ่งวันเราว่ามันกลบเรื่องไม่ดีวันนั้นไปได้เลยนะ(สังเกตจากม.ต้นรร.ค่อนข้างให้อิสระเรื่องนี้ค่ะ) เรารู้นะคะว่าความพยายามเรามันลดลงเยอะมากตอนนี้หมดแพชชั่นไปซะทุกอย่าง เมื่อก่อนเราเป็นคนเป๊ะมากค่ะครีมต้องทาทุกวัน ตื่นเวลาเดิมทุกวันเพื่อแต่งตัว ทำผมแต่งหน้า งานการบ้านอ่านนสเวลาเป๊ะๆๆเพราะแค่เราแฮปปี้กับตัวเอง แต่ตอนนี้รู้สึกตัวเองไม่สวยตัวหนาหน้าดำไม่เก่งสักอย่างรร.ก็ไม่ดี(ไม่อยากย้ายกลับรร.อย่านะคะเราเลิกกับเค้าช่วงสอบเข้าพอดีเค้าทำเราไว้เจ็บมากแม่ กลับไปสภาพจิตใจคงตกตํ่าเหมือนตอนนั้น) ไม่แฮปปี้สักอย่างอย่างเดียวที่ทำให้แฮปปี้ได้ตอนนี้คือครอบครัวค่ะพ่อแม่น้องสาวให้กำลังใจกันตลอดเสาร์อาทิตย์เที่ยวกันประจำแต่เดี๋ยวเราก็มีโครงการของรร.เรียนเสาร์อาทิตย์ความสุขตรงนี้ก็คงหายไปอีกเห้อ ทำไมพวกผู้หใญ่ชอบคิดว่าการสวยทำให้หมกมุ่นไม่เรียนจริงๆพอเราไม่สวยเราหมกหมุ่นกับตัวเองหนักกว่าตอนสวยอีกค่าาา555555555555555
ไม่แฮปปี้กับการไปเรียนหนังสือเลยยยㅠㅠ