ไปนิพพานกันเถอะ

พระนิพพาน - สูญจากกิเลส สูญจากวัฎฏะ                                                                                                                                                                  พระนิพพาน - เป็นสุขอย่างยิ่ง  จิตเมื่อเข้าถึงพระนิพพานแล้วมีความสุขยั่งยืนนิรันดร์ สุขเหนือกว่าสวรรค์ทุกชั้น เหนือกว่าพรหมทุกชั้น ยกเว้นอรูปพรหม เพราะ อรูปพรหมไม่มีความรู้สึกใดไม่รับรู้สิ่งใดไปจนกว่าจะหมดบุญแล้วจะกลับไปเกิดใหม่ในสังสารวัฎตามผลกรรมในอดีตชาติ ซึ่งอาจลงนรกได้                  พระนิพพานเป็นแดนทิพย์พิเศษ ที่จิตบรรลุพระอรหันต์ไปถึงแล้วย่อมไม่มีการกลับมาสู่วัฎฏะอีกตลอดไป เป็นแดนที่เกิดขึ้นรองรับพระปนิธานของพระพุทธเจ้าองค์แรกเมื่อครั้งยังเป็นพระมหาบุรุษที่ได้สร้างพระบารมีนับหลายอสงไขย  ในวันหนึ่ง  มหาบุรุษได้รำพึงว่าสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ล้วนเกิดแล้วตายทุกตน มหาบุรุษท่านคิดและเชื่อว่าต้องมีที่แห่งหนึ่งที่ตรงข้ามกับโลกแห่งนี้ ต้องไม่มีเกิดไม่มีตาย เสมือนมีกลางวัน-มีกลางคืน ท่านตัดสินใจว่าจะต้องไปให้ถึงสถานที่แหงนั้นให้ได้ โอ้หนอจิตเป็นใหญ่ พลันนั้น พระนิพพานก็ได้เกิดขึ้นทันที แล้วพระมหาบุรุษเริ่มปฏิบัตความดีทุกประการด้วยศีล๕ศีล๘บริจาคทรัพย์แม้ร่างกาย ดั่งที่พระพุทธเจ้าพระองค์นี้ได้ทำแล้วบารมี ๑๐ ครบถ้วนจนตรัสรู้สำเร็จด้วยพระองค์เอง ไม่มีครูสอนเหมือนพระพุทธเจ้าองค์อื่น พระพุทธเจ้าองค์ปฐม มีพระวรกายสูงใหญ่กว่าพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ในพระนิพพาน   ดังนี้แล   นี่เป็นเรื่องที่หลวงพ่อฤาษีฯ ผู้ประเสริฐ เล่าให้ลูกศิษย์ฟัง นะขอรับ