สวัสดีค่ะ เรากังวลมานานมากตามหัวข้อเลยค่ะ
เราคิดไม่ตกเรื่องนี้มานานมากๆแล้วค่ะ ตั้งแต่ก่อนจะสอบเข้ามหาลัย จนตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ปีที่หนึ่งก็ยังสงสัยอยู่ว่าอยากเป็นหมอจริงๆไหม เราสอบไม่ติดคณะแพทย์นะคะ ตอนนี้เราเรียนอยู่รังสีเทคนิคค่ะ แล้วเรายังมีความคิดที่จะซิ่วเข้าแพทย์อยู่ค่ะ
คือเรารู้สึกว่าเราอยากเป็นหมอค่ะ ด้วยความที่เราเรียนสายสุขภาพมา แล้วก็บอกตัวเองมาตลอดว่าจะเป็นหมอและเราก็ชอบวิชาชีวะมากๆ เรียนได้ไม่เบื่อเลยแล้วเป็นวิชาที่เรารู้สึกว่าเราเข้าใจและมีความสุขเวลาได้เรียนค่ะ เราอยากทำงานที่ได้ความรุ้ตรงนี้ เราอยากจะทำงานในโรงพยาบาล เราเคยไปฝึกงานที่โรงพยาบาลค่ะแต่ว่าฝึกในแผนกรังสีเทคนิค ไม่ได้เห้นการทำงานของแพทย์แต่อย่างใดค่ะ ได้เห็นแค่การทำงานของนักรังสี มันทำให้เรารู้สึกว่าเราอยากทำมากกว่านั้นค่ะ เราอยากรักษาคนไข้จริงๆ อยากมากกว่าที่ไม่ใช่แค่ถ่ายภาพแล้วส่งให้หมอ(นักรังสี จะทำหน้าที่โดยการถ่ายภาพสแกนออกมา แล้วส่งให้หมอวินิจฉัยต่อค่ะ) เรารู้สึกว่าเราอยากเป็นคุณหมอที่รับภาพและวินิจฉัยให้คนไข้ได้จริงๆ แต่พอมาคิด เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยมากเกินไปหรือเปล่า คือเราเองก็อยากมีชีวิตที่ Manage ตัวเองได้เยอะๆค่ะ อยากมีชีวิตที่มีเวลาว่างทำสิ่งที่อยากทำ พอเรารู้สึกว่าถ้าเราเป็นหมอจริงๆเราจะไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่เราอยากใช้ ก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยอยากเป็นขึ้นมาค่ะ ไม่ใช่เพราะในวิชาชีพ แต่ว่าเป็นเรื่องของเวลาการทำงานที่หนักมากเกินไปค่ะ แต่พอมาคิดอีกทีก็รู้สึกว่าก็ยังชอบอาชีพนี้แล้วก็รู้สึกว่าโตไปอยากประกอบอาชีพแบบนี้ค่ะ
เราฟังหลายหลายคนเล่าเกี่ยวกับการทำงานก็รู้สึกว่าโตไปอยากประกอบอาชีพแบบนี้ค่ะ เราฟังหลายคนเล่าเกี่ยวกับการทำงานตอนเป็นหมอว่ามันหนักมากตอนเราฟังเราก็ยังชอบในลักษณะการทำงานค่ะและอยากทำมัน แต่เราแค่ไม่อยากทำงานจนไม่มีเวลาให้ตัวเองค่ะ ขอโทษนะคะถ้าใครอ่านถึงตรงนี้แล้วรู้สึกว่าอีนี่เป็นอะไรมากไหม 55555 แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ในหัวเราแล้วเราไม่สามารถตอบตัวเองได้เลยจนถึงตอนนี้ค่ะ
ปีนี้เรามีแพลนว่าจะซิ่วเข้าหมอค่ะ และตอนนี้กำลังหมดไฟแล้วก็ท้อ ทั้งต้องอ่านหนังสือสอบที่คณะ และอ่านหนังสือซิ่ว มันเยอะมากจนคิดว่าปีนี้ก็คงไม่ติด เลยมานั่งตั้งคำถามกับตัวเองค่ะว่าอยากเป็นจริงๆหรือเปล่า อยากจะฮึดขึ้นมาอีกสักครั้ง ถ้าปีนี้ไม่ติดก็จะไม่พยายามแล้วค่ะเพราะคิดว่าการอ่านหนังสือสอบเข้าแค่นี้ยังทำไม่ได้ ถ้าเข้าไปเรียนจริงๆ ก็คงไม่ไหวแน่ๆเพราะมันคงหนักกว่านี้
พร่ำพร่ำเพ้อมานานมากแต่เราอยากถามความเห็นของหลายๆคนค่ะ ว่าคิดเห็นยังไงเกี่ยวกับเรื่องของเราบ้างคะเผื่อจะช่วยให้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่างมากขึ้นค่ะ แล้วก็ขอบคุณคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ด้วยนะคะหากใช้คำพูดไม่ถูกต้องยังไงต้องขออภัยไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ🙇🏻♀️ ขอบคุณมากๆนะคะ
ไม่มั่นใจว่าอยากเป็นหมอจริงๆมั้ย หรือแค่หลอกตัวเอง
เราคิดไม่ตกเรื่องนี้มานานมากๆแล้วค่ะ ตั้งแต่ก่อนจะสอบเข้ามหาลัย จนตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ปีที่หนึ่งก็ยังสงสัยอยู่ว่าอยากเป็นหมอจริงๆไหม เราสอบไม่ติดคณะแพทย์นะคะ ตอนนี้เราเรียนอยู่รังสีเทคนิคค่ะ แล้วเรายังมีความคิดที่จะซิ่วเข้าแพทย์อยู่ค่ะ
คือเรารู้สึกว่าเราอยากเป็นหมอค่ะ ด้วยความที่เราเรียนสายสุขภาพมา แล้วก็บอกตัวเองมาตลอดว่าจะเป็นหมอและเราก็ชอบวิชาชีวะมากๆ เรียนได้ไม่เบื่อเลยแล้วเป็นวิชาที่เรารู้สึกว่าเราเข้าใจและมีความสุขเวลาได้เรียนค่ะ เราอยากทำงานที่ได้ความรุ้ตรงนี้ เราอยากจะทำงานในโรงพยาบาล เราเคยไปฝึกงานที่โรงพยาบาลค่ะแต่ว่าฝึกในแผนกรังสีเทคนิค ไม่ได้เห้นการทำงานของแพทย์แต่อย่างใดค่ะ ได้เห็นแค่การทำงานของนักรังสี มันทำให้เรารู้สึกว่าเราอยากทำมากกว่านั้นค่ะ เราอยากรักษาคนไข้จริงๆ อยากมากกว่าที่ไม่ใช่แค่ถ่ายภาพแล้วส่งให้หมอ(นักรังสี จะทำหน้าที่โดยการถ่ายภาพสแกนออกมา แล้วส่งให้หมอวินิจฉัยต่อค่ะ) เรารู้สึกว่าเราอยากเป็นคุณหมอที่รับภาพและวินิจฉัยให้คนไข้ได้จริงๆ แต่พอมาคิด เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยมากเกินไปหรือเปล่า คือเราเองก็อยากมีชีวิตที่ Manage ตัวเองได้เยอะๆค่ะ อยากมีชีวิตที่มีเวลาว่างทำสิ่งที่อยากทำ พอเรารู้สึกว่าถ้าเราเป็นหมอจริงๆเราจะไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่เราอยากใช้ ก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยอยากเป็นขึ้นมาค่ะ ไม่ใช่เพราะในวิชาชีพ แต่ว่าเป็นเรื่องของเวลาการทำงานที่หนักมากเกินไปค่ะ แต่พอมาคิดอีกทีก็รู้สึกว่าก็ยังชอบอาชีพนี้แล้วก็รู้สึกว่าโตไปอยากประกอบอาชีพแบบนี้ค่ะ
เราฟังหลายหลายคนเล่าเกี่ยวกับการทำงานก็รู้สึกว่าโตไปอยากประกอบอาชีพแบบนี้ค่ะ เราฟังหลายคนเล่าเกี่ยวกับการทำงานตอนเป็นหมอว่ามันหนักมากตอนเราฟังเราก็ยังชอบในลักษณะการทำงานค่ะและอยากทำมัน แต่เราแค่ไม่อยากทำงานจนไม่มีเวลาให้ตัวเองค่ะ ขอโทษนะคะถ้าใครอ่านถึงตรงนี้แล้วรู้สึกว่าอีนี่เป็นอะไรมากไหม 55555 แต่มันเป็นสิ่งที่อยู่ในหัวเราแล้วเราไม่สามารถตอบตัวเองได้เลยจนถึงตอนนี้ค่ะ
ปีนี้เรามีแพลนว่าจะซิ่วเข้าหมอค่ะ และตอนนี้กำลังหมดไฟแล้วก็ท้อ ทั้งต้องอ่านหนังสือสอบที่คณะ และอ่านหนังสือซิ่ว มันเยอะมากจนคิดว่าปีนี้ก็คงไม่ติด เลยมานั่งตั้งคำถามกับตัวเองค่ะว่าอยากเป็นจริงๆหรือเปล่า อยากจะฮึดขึ้นมาอีกสักครั้ง ถ้าปีนี้ไม่ติดก็จะไม่พยายามแล้วค่ะเพราะคิดว่าการอ่านหนังสือสอบเข้าแค่นี้ยังทำไม่ได้ ถ้าเข้าไปเรียนจริงๆ ก็คงไม่ไหวแน่ๆเพราะมันคงหนักกว่านี้
พร่ำพร่ำเพ้อมานานมากแต่เราอยากถามความเห็นของหลายๆคนค่ะ ว่าคิดเห็นยังไงเกี่ยวกับเรื่องของเราบ้างคะเผื่อจะช่วยให้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่างมากขึ้นค่ะ แล้วก็ขอบคุณคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้ด้วยนะคะหากใช้คำพูดไม่ถูกต้องยังไงต้องขออภัยไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ🙇🏻♀️ ขอบคุณมากๆนะคะ