เนื้อหาในนิยายตอนนี้เป็นเรื่องสมมติทั้งหมด ตัวละคร องค์กร เหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับทางประวัติศาสตร์ไม่มีอยู่จริง
วันหนึ่ง พระตำหนักที่ประทับของ พระเจ้ากุกจง ซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางเมืองกรุงเทพฯ พระมเหสีฮโยยอน ซึ่งสวมหน้ากากหนังมนุษย์แปลงโฉมเป็น ยุนซังกุง เพิ่งทำต้มยำปลาช่อน ซึ่งเป็นของโปรดของ พระจักรพรรดิกุกจง พระสวามี เสร็จแล้ว และ กำลังจะยกเสิร์ฟนำไปถวายให้พระสวามี
"ฝ่าบาท หม่อมฉันนำต้มยำปลาช่อนมาถวายให้พระองค์เพคะ" พระมเหสีฮโยยอน พูดออกมาจากด้านนอกของห้อง
"เอาเข้ามาเลยพระมเหสี" พระเจ้ากุกจง ตอบกลับมาจากข้างใน
พระมเหสีฮโยยอน ในคราบ ยุนซังกุง นำต้มยำปลาช่อนเข้ามาถวายให้ พระเจ้ากุกจง พร้อมกับแย้มพระสรวลพลางพูดว่า "นี่เพคะ ต้มยำปลาช่อน ฝีมือของหม่อมฉันเอง ทรงเสวยให้อร่อยนะเพคะ"
พระเจ้ากุกจง ทรงตอบว่า "ได้จ้ะพระมเหสี" แล้วพระองค์ก็ตักต้มยำปลาช่อนขึ้นมาเสวย
ขณะนั้น จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ฮองเฮาหน้าตาอัปลักษณ์ที่ความจริงแล้วเป็นเพียงหน้ากากหนังมนุษย์ที่สวมปกปิดใบหน้าที่แท้จริงของพระนางที่งามล่มเมืองเอาไว้ ก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับ จักรพรรดิเฉียนซู พระสวามีของพระนาง แล้วนั่งลงกับพื้น
"อ้าว เสี่ยวโชวฮองเฮา องค์ฮ่องเต้ ทำไมพวกท่านมาที่นี่ได้ล่ะ? มีธุระอันใดหรือท่าน?" พระมเหสีฮโยยอน ถาม
จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูดว่า "คือวันนี้ฉันไปกินอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งกับฮ่องเต้มา แล้วฉันก็สั่งหมูหันมากินน่ะ"
"แล้วยังไงต่อล่ะท่าน?" พระเจ้ากุกจง ซึ่งกำลังเสวยต้มยำปลาช่อนอยู่ ถามจักรพรรดินีเสี่ยวโชวขึ้นมา
"เราก็หั่นเนื้อหมูหันมากินกันสองคน ทีนี้เราก็รู้สึกว่ารสชาติหมูหันมันแปลก ๆ เหมือนไม่ใช่เนื้อหมูเลย แต่บอกเลยว่ามันอร่อยมากเลยนะ" จักรพรรดิเฉียนซู ตอบแทน
"เราก็กินไปเรื่อย ๆ จนอิ่มแล้ว เราก็คิดว่าทำไมมันอร่อยมากเพียงนึ้ จนเราเรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามาเก็บตังค์ เราก็เลยถามว่านัอง ทำไมหมูหันที่นี่อร่อยมากเลย ไม่ทราบว่าเป็นเนื้อหมูมาจากที่ใด?" จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูด แล้วพระนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า
"แล้วฝ่าบาทกับพระมเหสีรู้มั้ยว่าฉันกินอะไรเข้าไป?"
พระมเหสีฮโยยอน ตอบว่า "ไม่รู้ มันคืออะไรเหรอฮองเฮา?"
"หมูหันที่เรากินเข้าไปน่ะมันไม่ใช่หมู แต่เป็นเนื้อหมา!!"
"เซี่ย!!"
พระเจ้ากุกจง ซึ่งกำลังเสวยต้มยำปลาช่อนอยู่ ได้ยินสิ่งที่ จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูดมาอย่างนั้นก็สำลักอาหารออกมากระเด็นใส่หน้าของฮองเฮาหน้าผีเต็ม ๆ พระมเหสีฮโยยอน เห็นอย่างนั้นก็รีบหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดหน้าของ จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พร้อมพูดว่า "ขอโทษด้วยนะจ๊ะฮองเฮา เต็ม ๆ หน้าท่านเลยเนี่ย" แล้วพระนางก็พูดต่อว่า
"เดี๋ยวนะ!! ฮองเฮา ฮ่องเต้ หมูหันที่พวกท่านกินเข้าไปไม่ใช่เนื้อหมู แต่เป็นเนื้อหมา!?"
"ใช่จ้ะพระมเหสี เขาบอกว่าเป็นเนื้อหมามาจากเวียดนามน่ะจ้ะ" จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ตอบแบบอยากจะร้องไห้
"โอ๊ยยยย...ตาย ๆ ๆ เรากินข้าวไม่ลงแล้ว เจอเมนูหมาหันของท่านเข้าไปเนี่ย เป็นเรานะคงจะเอาปืนยิงเจ้าของร้านทิ้งแล้วเจอแบบนี้ โอ้โห! เสี่ยวโชวฮองเฮา ท่านไปเจออะไรมา..!?" พระเจ้ากุกจง พูดออกมาอย่างน่าสมเพช พระมเหสีฮโยยอน ทรงปลอบพระทัย จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ว่า "ไม่เป็นไรน่าหวงกุ้ยเฟย ถือซะว่าฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกัน ไหน ๆ พวกท่านก็มาที่นี่กันแล้ว เดี๋ยวฉันจะไปเสิร์ฟต้มยำปลาช่อนมาให้พวกท่านทานกันนะ"
สรุปว่าเสี่ยวโชวฮองเฮาไปกินเนื้อหมามาครับ โคตรบัดซบเลย แล้วจังหวะนรกคูณสองก็คือ ฝ่าบาทที่กำลังกินต้มยำปลาช่อนอยู่นั้น ก็สำลักออกมากระเด็นใส่หน้าเสี่ยวโชวฮองเฮาอีกครับ 555+ ใครรักน้องหมาแล้วรับไม่ได้กับเนื้อเรื่องในตอนนี้ กดปิดไปซะ เจ้าหมานิกเตือนแล้วนะ
นี่คือการกลับมาแต่งนิยาย มเหสีซังกุง Short Series ของเจ้าหมานิกอีกครั้งในรอบหลายปีนะครับ โดยมีการปรับเปลี่ยนตัวละครนางเอกคนที่สอง จากเดิมคือ มาเบล หญิงสาวฝรั่งที่ใส่หน้ากากปลอมตัวเป็น เสี่ยวโชว นางกำนัลจีนหน้าตาอัปลักษณ์แล้วได้ขึ้นมาเป็นฮองเฮาหรือหวงกุ้ยเฟยของเฉียนซูฮ่องเต้ เป็น เสี่ยวโชวฮองเฮา ฮองเฮาที่เป็นหญิงสาวชาวต้าชิงหรือหญิงสาวชาวจีนหน้าตางามล่มเมืองที่ใส่หน้ากากปลอมตัวเป็นฮองเฮาหน้าตาอัปลักษณ์ตั้งแต่แรกไปเลยล่ะครับ Short Series ตอนนี้เป็นการรีไรท์จากเวอร์ชั่นเก่า เพื่อปรับเปลี่ยนชื่อตัวละครของฮองเฮาใหม่นั่นเองครับ
ป.ล. ที่มาของเมนูหมาหันในพล็อตเรื่องตอนนี้ มาจากโฆษณาเครื่องดื่มชูกำลังลูกทุ่ง ที่ออกอากาศประมาณปี 2546-2547 ที่มีหนุ่มบริกรโรงแรมหรูคนหนึ่งที่เผลอเว้าสำเนียงอีสานบ้านเฮา ซึ่งในตอนท้ายพี่แกบอกกับทุกคนว่า "หมูหันโตนั้นบ่แม่นหมูครับ แต่เป็นหมา..!!" 555+
อยู่ในคลิปรวมโฆษณาเก่า บางส่วน ภาค 3 นาทีที่ 2:05 เป็นต้นไปครับ
อ่านตอนอื่น ๆ ของนิยาย มเหสีซังกุง Short Series ได้ที่ :
https://pantip.com/topic/43096629
เจ้าหมานิกจะอัพเดทตอนใหม่ ๆ ทุกครั้งที่มีการแต่งตอนใหม่ขึ้นมานะครับ ^_^
มเหสีซังกุง Short Series : Ep.1 ตอน หมาหันแสนอร่อย(!?)
วันหนึ่ง พระตำหนักที่ประทับของ พระเจ้ากุกจง ซึ่งตั้งอยู่ในใจกลางเมืองกรุงเทพฯ พระมเหสีฮโยยอน ซึ่งสวมหน้ากากหนังมนุษย์แปลงโฉมเป็น ยุนซังกุง เพิ่งทำต้มยำปลาช่อน ซึ่งเป็นของโปรดของ พระจักรพรรดิกุกจง พระสวามี เสร็จแล้ว และ กำลังจะยกเสิร์ฟนำไปถวายให้พระสวามี
"ฝ่าบาท หม่อมฉันนำต้มยำปลาช่อนมาถวายให้พระองค์เพคะ" พระมเหสีฮโยยอน พูดออกมาจากด้านนอกของห้อง
"เอาเข้ามาเลยพระมเหสี" พระเจ้ากุกจง ตอบกลับมาจากข้างใน
พระมเหสีฮโยยอน ในคราบ ยุนซังกุง นำต้มยำปลาช่อนเข้ามาถวายให้ พระเจ้ากุกจง พร้อมกับแย้มพระสรวลพลางพูดว่า "นี่เพคะ ต้มยำปลาช่อน ฝีมือของหม่อมฉันเอง ทรงเสวยให้อร่อยนะเพคะ"
พระเจ้ากุกจง ทรงตอบว่า "ได้จ้ะพระมเหสี" แล้วพระองค์ก็ตักต้มยำปลาช่อนขึ้นมาเสวย
ขณะนั้น จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ฮองเฮาหน้าตาอัปลักษณ์ที่ความจริงแล้วเป็นเพียงหน้ากากหนังมนุษย์ที่สวมปกปิดใบหน้าที่แท้จริงของพระนางที่งามล่มเมืองเอาไว้ ก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับ จักรพรรดิเฉียนซู พระสวามีของพระนาง แล้วนั่งลงกับพื้น
"อ้าว เสี่ยวโชวฮองเฮา องค์ฮ่องเต้ ทำไมพวกท่านมาที่นี่ได้ล่ะ? มีธุระอันใดหรือท่าน?" พระมเหสีฮโยยอน ถาม
จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูดว่า "คือวันนี้ฉันไปกินอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งกับฮ่องเต้มา แล้วฉันก็สั่งหมูหันมากินน่ะ"
"แล้วยังไงต่อล่ะท่าน?" พระเจ้ากุกจง ซึ่งกำลังเสวยต้มยำปลาช่อนอยู่ ถามจักรพรรดินีเสี่ยวโชวขึ้นมา
"เราก็หั่นเนื้อหมูหันมากินกันสองคน ทีนี้เราก็รู้สึกว่ารสชาติหมูหันมันแปลก ๆ เหมือนไม่ใช่เนื้อหมูเลย แต่บอกเลยว่ามันอร่อยมากเลยนะ" จักรพรรดิเฉียนซู ตอบแทน
"เราก็กินไปเรื่อย ๆ จนอิ่มแล้ว เราก็คิดว่าทำไมมันอร่อยมากเพียงนึ้ จนเราเรียกเด็กเสิร์ฟเข้ามาเก็บตังค์ เราก็เลยถามว่านัอง ทำไมหมูหันที่นี่อร่อยมากเลย ไม่ทราบว่าเป็นเนื้อหมูมาจากที่ใด?" จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูด แล้วพระนางก็พูดขึ้นมาอีกว่า
"แล้วฝ่าบาทกับพระมเหสีรู้มั้ยว่าฉันกินอะไรเข้าไป?"
พระมเหสีฮโยยอน ตอบว่า "ไม่รู้ มันคืออะไรเหรอฮองเฮา?"
"หมูหันที่เรากินเข้าไปน่ะมันไม่ใช่หมู แต่เป็นเนื้อหมา!!"
"เซี่ย!!"
พระเจ้ากุกจง ซึ่งกำลังเสวยต้มยำปลาช่อนอยู่ ได้ยินสิ่งที่ จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พูดมาอย่างนั้นก็สำลักอาหารออกมากระเด็นใส่หน้าของฮองเฮาหน้าผีเต็ม ๆ พระมเหสีฮโยยอน เห็นอย่างนั้นก็รีบหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดหน้าของ จักรพรรดินีเสี่ยวโชว พร้อมพูดว่า "ขอโทษด้วยนะจ๊ะฮองเฮา เต็ม ๆ หน้าท่านเลยเนี่ย" แล้วพระนางก็พูดต่อว่า
"เดี๋ยวนะ!! ฮองเฮา ฮ่องเต้ หมูหันที่พวกท่านกินเข้าไปไม่ใช่เนื้อหมู แต่เป็นเนื้อหมา!?"
"ใช่จ้ะพระมเหสี เขาบอกว่าเป็นเนื้อหมามาจากเวียดนามน่ะจ้ะ" จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ตอบแบบอยากจะร้องไห้
"โอ๊ยยยย...ตาย ๆ ๆ เรากินข้าวไม่ลงแล้ว เจอเมนูหมาหันของท่านเข้าไปเนี่ย เป็นเรานะคงจะเอาปืนยิงเจ้าของร้านทิ้งแล้วเจอแบบนี้ โอ้โห! เสี่ยวโชวฮองเฮา ท่านไปเจออะไรมา..!?" พระเจ้ากุกจง พูดออกมาอย่างน่าสมเพช พระมเหสีฮโยยอน ทรงปลอบพระทัย จักรพรรดินีเสี่ยวโชว ว่า "ไม่เป็นไรน่าหวงกุ้ยเฟย ถือซะว่าฟาดเคราะห์ไปก็แล้วกัน ไหน ๆ พวกท่านก็มาที่นี่กันแล้ว เดี๋ยวฉันจะไปเสิร์ฟต้มยำปลาช่อนมาให้พวกท่านทานกันนะ"
สรุปว่าเสี่ยวโชวฮองเฮาไปกินเนื้อหมามาครับ โคตรบัดซบเลย แล้วจังหวะนรกคูณสองก็คือ ฝ่าบาทที่กำลังกินต้มยำปลาช่อนอยู่นั้น ก็สำลักออกมากระเด็นใส่หน้าเสี่ยวโชวฮองเฮาอีกครับ 555+ ใครรักน้องหมาแล้วรับไม่ได้กับเนื้อเรื่องในตอนนี้ กดปิดไปซะ เจ้าหมานิกเตือนแล้วนะ
นี่คือการกลับมาแต่งนิยาย มเหสีซังกุง Short Series ของเจ้าหมานิกอีกครั้งในรอบหลายปีนะครับ โดยมีการปรับเปลี่ยนตัวละครนางเอกคนที่สอง จากเดิมคือ มาเบล หญิงสาวฝรั่งที่ใส่หน้ากากปลอมตัวเป็น เสี่ยวโชว นางกำนัลจีนหน้าตาอัปลักษณ์แล้วได้ขึ้นมาเป็นฮองเฮาหรือหวงกุ้ยเฟยของเฉียนซูฮ่องเต้ เป็น เสี่ยวโชวฮองเฮา ฮองเฮาที่เป็นหญิงสาวชาวต้าชิงหรือหญิงสาวชาวจีนหน้าตางามล่มเมืองที่ใส่หน้ากากปลอมตัวเป็นฮองเฮาหน้าตาอัปลักษณ์ตั้งแต่แรกไปเลยล่ะครับ Short Series ตอนนี้เป็นการรีไรท์จากเวอร์ชั่นเก่า เพื่อปรับเปลี่ยนชื่อตัวละครของฮองเฮาใหม่นั่นเองครับ
ป.ล. ที่มาของเมนูหมาหันในพล็อตเรื่องตอนนี้ มาจากโฆษณาเครื่องดื่มชูกำลังลูกทุ่ง ที่ออกอากาศประมาณปี 2546-2547 ที่มีหนุ่มบริกรโรงแรมหรูคนหนึ่งที่เผลอเว้าสำเนียงอีสานบ้านเฮา ซึ่งในตอนท้ายพี่แกบอกกับทุกคนว่า "หมูหันโตนั้นบ่แม่นหมูครับ แต่เป็นหมา..!!" 555+
อยู่ในคลิปรวมโฆษณาเก่า บางส่วน ภาค 3 นาทีที่ 2:05 เป็นต้นไปครับ
อ่านตอนอื่น ๆ ของนิยาย มเหสีซังกุง Short Series ได้ที่ :
https://pantip.com/topic/43096629
เจ้าหมานิกจะอัพเดทตอนใหม่ ๆ ทุกครั้งที่มีการแต่งตอนใหม่ขึ้นมานะครับ ^_^