เราชอบกลัวว่าคนจะไม่รักเราค่ะมีวิทีแก้ไหม

พอพิมพ์มาถึงตอนนี้เราสงใสตัวเองแล้วว่าเราพิมพ์รู้เรื่องไหม ขอโทษน้าถ้ามันไม่เข้าใจยังไงช่วยบอกวิทีแก้ให้เราหน่อยนะ

 

   ส่วนตัวเราเป็นคนชอบเก็บกด เก็บความรู้สึกไว้คนเดียวค่ะเพราะตอนนี้มันยังไม่มีเลยจริงๆ คนที่เราพร้อมจะพูดอะไรหลายๆอย่างให้ฟัง ครอบครัวเราก็น่าเบื่อ น้องก็วันๆนอนไม่ทำอะไรเลย จนมันรู้สึกว่ามีแต่เราหลอว๊ะที่พยายามให้ชีวิตมันดีขึ้นเนี่ย เคยคิดอยากออกจากบ้านอยู่ 2-3 ครั้งด้วย เพราะ บ้านมันท็อกซิกง่ะ เราพยายามทุกวิถีทางเลยนะไม่ให้ตัวเองเป็นไปแบบนั้น มันเลยเป็นจุดเริ่มให้เราพยามเปลี่ยนตัวเอง พยามลดอีโก้ เป็นคนมีเมตตา มีจิดใจที่ดี ส่วนนึงมันรู้ว่ามาถูกทางแล้วนะ แต่เป็นเพราะยังขาดเพื่อนคู่คิดที่ทำสิ่งต่างๆไปด้วยกันนี่แหละค่ะ เรื่องเพื่อนก็ไม่ค่อยจะมีซะด้วย ติดตรงที่ชีวิตเราเหงาสุดๆเลย 

            คือตอนนี้ไม่รู้จะต้องเริ่มจากอะไรด้วยซ้ำค่ะ 

- จะเรื่องการเรียนที่อยากจะมีความสมบูรณ์ในชีวิตแบบที่ฝัน เช่น บ้าน รถ ความสุข ครอบครัว

- อยากมีเพื่อนแบบที่ต้องการ

- อยากมีความมันใจมากขึ้น

คือตอนนี้มันยังไม่มีอะไรเลยค่ะ อยุ่ในจุดที่มีแค่ตัวเองและครอบครัวที่พยายามจะเดินไปข้างหน้า มีชีวิตที่สู้กับเรื่องราวที่ทำให้ท้อในทุกๆวัน มันมีเรื่องละเอียดๆอีกเยอะเลยค่ะ ตอนนี้เราแค่ไม่รู้ว่าจะพูดเรื่องอะไรก่อนดี ไว้เราจะมาเล่าเรื่องปัญหาชีวิตและครอบครัวที่อยากจะให้ทุกๆคนเข้ามาร่วมช่วยเราแก้ไขหน่อยนะคะเพราะรู้สึกว่าคนเดียวมันไม่ไหวเลยจริงๆค่ะ เหนื่อยสุดๆ (วันนี้เราพยายามพูดแบบที่ทุกคนจะเข้าใจง่ายที่สุดนะคะ ไว้เป็นการเปิดประเด็นถึงเรื่องราวในชีวิตของเรา ที่อนาคตต้องการคำพูด ความคิดของทุกๆคนที่ได้อ่าน มาเป็นแรงผลักดันมาเป็นคำติมาเป็นคำชมว่าสิ่งที่เราทำมันโอเครไม่โอเครยังไง อยากจะทำความเข้าใจผู้คนถึงความคิดปกติที่เขามีกัน เพราะรู้สึกว่าตัวเองคิดเล็กคิดน้อยไม่ค่อยจะคิดแบบปกติชนสักเท่าไหร่เลยจริงๆค่ะ เผื่อไว้ให้เราได้มาพูดคุยมาเข้าใจตัวเองมากขึ้นด้วย) ทุกคนมาทำความเข้าใจตัวเองไปพร้อมกันนะคะไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องใส่อิโมจิเศร้า เดาว่าเราน่าจะแอบมีความรู้สึกแบบนั้นด้วยในวันนี้