อาจเป็นความพยายามครั้งที่ 100 ที่พยายามจะเล่าเรื่องราวนี้ในพันทิป

เกริ่นคร่าวๆก่อน

ผมเกิดเมื่อ 2514 แต่มาจำความได้ประมาณ 2517 ตอน 2517 จำได้ว่าครอบครัวร่ำรวยมาก
พ่อทำธุรกิจที่ทำรายได้ดี เมื่อมีเงินมาก ก็มีผู้หญิงมาก ทำให้เป็นที่เอือมระอาของแม่
ตอนปี 2517 แม่กับญาติฝ่ายหญิงที่เป็นหญิงหม้าย เลยตกลงกันว่าจะเลี้ยงผมแบบผู้หญิง
ไม่ให้ดูกีฬา ไม่ให้เล่นกีฬา ไม่ให้คบเพื่อนผู้ชาย คือพวกเขาไม่อยากให้ผมเหมือนพ่อและ
ญาติฝ่ายชายที่มักจะเจ้าชู้กันเกือบหมด พ่อเองก่อนมีแม่ ก็เคยมีเมียมาก่อน มีลูกชายหลายคนมาก
แต่ละคนก็โคตรแมน ผมเองก็น่าจะเลือดพ่อแรง เพราะลึกๆแล้ว ผมรักความสมบุกสมบันมาก
อยากต่อยมวย อยากเล่นกีฬา อยากเล่นอะไรแรงๆโหดๆ แต่ทุกอย่างคือข้อห้ามของแม่

ผมเลยถูกเลี้ยงดูแบบเด็กผู้หญิงมาตั้งแต่ปี 2517-2524 ช่วง 7 ปีนั้นพ่อมีบ้านที่ใหญ่มาก
และมีบริษัทที่ใหญ่โตมาก แต่พอปี 2524 พ่อต้องขายทุกอย่างและมาซื้อที่ตั้งบริษัทใหม่
ที่เป็นเสมือนบ้านไปด้วย จริงๆแล้วพ่อจะมาล้มละลายตอนปี 2527 เนื่องจากติดหญิงมาก เลยไม่ตั้งใจบริหารงาน
ในปี 2524 พ่อมาซื้อตึกใหม่ ที่ผมจำไม่ได้จริงๆก็คือมันมีกี่คูหาและมีกี่ชั้นกันแน่
แต่จำได้ว่าผมนอนที่ชั้น 3 คนเดียว ที่พักผมก็ยังหรูหราอยู่นะ

ด้านหลังตึกผมจะเป็นลานโล่งกว้าง มีเด็กผู้ชายชอบมาเล่นต่อยดีกัน
ผมเองยืนมองอยู่ที่ชั้นสาม อยากจะลงไปเล่นกับเขามาก แต่แม่ห้ามไว้
ตอนนั้นผมเลือกที่จะตามใจแม่นะ เพราะท่านทุกข์เพราะพ่อมามาก 
แต่ผมเองก็รักความสมบุกสมบันอยากเจออะไรโหดๆ 

เมื่อเปลี่ยนที่อยู่ ผมต้องย้ายโรงเรียนด้วย ผมต้องมาเข้าชั้น ป.6 ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ซึ่งอยู่ไม่ไกลบ้านมากนัก เดินไปโรงเรียนได้
ตอนนั้นเป็นปีการศึกษา 2525 ผมทราบมาก่อนแล้วว่าครูฝ่ายปกครองที่นี่โหดมาก
แกชืาอครูฉลอง แกโหดสุดๆ สมัยนั้นผู้ปกครองที่เป็นพ่อมักจะไปฝากลูกชายกับครูฉลอง
เขามักจะพูดกันว่า "ลูกผมมันเกครับ ฝากครูไว้ด้วย จะลงโทษรุนแรงกับมันยังไงก็ได้ แล้วแต่ครูเลยครับ"
นี่คงเป็นใบเบิกทางที่ทำให้ครูฉลองจะโหดกับนักเรียนชายยังไงก็ได้
และนักเรียนชายสมัยนั้น ถึงจะโดนลงโทษโหดแค่ไหนก็ตาม ก็มักจะไม่ฟ้องผู้ปกครอง

ลืมบอกไปว่าโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนเอกชน และเป็นสหศึกษา มีทั้งนักเรียนชายและหญิง
แต่ที่โดดเด่นมากๆคือมักจะลงโทษนักเรียนชายแบบโหดสุดๆ และไม่แตะต้องนักเรียนหญิงเลย
และที่ผมชอบมากๆ คือบางครั้งจะให้นักเรียนหญิงมารุมลงโทษนักเรียนชายด้วย
ผมเรียนที่นี่จนถึง ม.3 แล้วก็รนหาที่ไปเรียนต่อ ม.ปลายชายล้วนที่มีฝ่ายปกครองโหดสุดๆอีก

เนื่องจากเป็นคนเรียนค่อนข้างดี จึงเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมาก แต่มีเรื่องว๊ากเกอร์กับระบบว๊ากมาเกี่ยวข้อง
ทำให้ตอนอยู่ปี 2 ปีการศึกษา 2533 ผมจึงต้องเป็นประธานเชียร์ ที่ยอมเป็นเพราะไม่มีใครกล้าเป็น
เพราะประธานเชียร์ฝ่ายชายมีไว้เพื่อให้พี่ปี 4 ที่มาตรวจห้องเชียร์ลงโทษอย่างโหดเหี้ยม
เมื่อพระเจ้าขีดเส้นทางให้เดินแล้ว ผมก็เลยเดินตามเส้นทางนี้
ผมมารับตำแหน่งประธานเชียร์อีกครั้งตอนอยู่ปี 3 แล้วก็โดนลงโทษแบบรุนแรงถึงขีดสุด

ปัญหาการเขียนเรื่องนี้ก่อนหน้านี้
1. ที่พยายามเขียนครั้งก่อนๆ เนื่องจากผมยังไม่กล้าเผชิญความจริง (ถึงแม้จะผ่านมา 43 ปีแล้ว)
ทำให้การเขียนออกแนวแฟนตาซี ยังปกปิดหลายอย่างไว้มาก ทำให้เขียนได้ไม่ดี 
2. ความสนใจของผม นอกจากเรื่องพวกนี้ ผมยังมีความสนใจอื่นอีกมาก
ทำให้ชอบเขียนนิยายหลายแนว ตอนนี้ตัดสินใจได้แล้วว่าจะเขียนเรื่องนี้แค่ในพันทิปเพียงเรื่องเดียว
ส่วนเรื่องอื่นๆ ผมจะนำไปเขียนในเว็บอื่น เช่น 128 ลูกผู้ชายกระหายรัก ผมไปเขียนลงในเด็กดีได้ 90 ตอนแล้ว
การตัดสินใจที่จะเขียนเรื่องนี้ในพันทิปเพียงเรื่องเดียว ก็เพราะเผื่อมีคนที่สนใจเข้ามาอ่าน เขาก็จะได้รับรู้เรื่องราวต่างๆไปด้วย

พบกับเรื่องราวโดยละเอียดได้ตั้งแต่ตอนที่ 2 เป็นต้นไปนะครับ