ผมพูดกูกับพ่อ

คือเหตุการณ์แบบนี้ครับ วันๆนั้นผมกลับมาถึงบ้านแล้วพ่อแม่กำลังคุยกันอยู่พอผมเข้ามาพ่อก็ถามผมว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับญาติๆพี่ๆน้องไหมผมตอบปฎิเสธไปผ่านไปสักพักพ่อก็บนผมว่าแล้วถามว่าทำไมไม่ไปผมตอบว่าผมไม่อยากจะไปเพราะวันที่ไปอะมันตรงกับวันหยุดโรงเรียน2วันเลยซึ่งด้วยความที่ ส/อ เป็นวันหยุดและผมเหนื่ยมากๆผมก็อยากจะอยู่บ้านผ่อนคลายตัวเองอยากนอนตื่นสายๆแต่พอผมบอกไปพ่อก็เริ่มกูกับผมเลย ซึ่งผมก็พยายามจะบอกว่าผมแค่อยากจะอยู่บ้านไม่อยากไปเที่ยวเพราะผมเหนื่อยแต่เขาก็พูดต่อว่ามันขี้เกียจผมก็ยังอารมณ์ไม่ขึ้นหรือโมโหพ่อแต่ผมเงียบไว้ก่อนกันหลุดพูดคำไม่ดีใส่พ่อเพราะผมรักและเคารพท่านมากๆแต่เขาก็ยังพูดคำพูดที่แบบทำผมเสียใจจริงๆมันเจ็บเลยแต่พอเขาพูดว่า"อยู่ทำ ไรแต่บ้านไม่อยากไปเที่ยวบ้างหรอหัดไปเปิดหูเปิดตาหน่อย"ด้วยความที่ผมทนมานานและวันนั้นผมโดนครูบนด่าและมันค้อนข้างทำให้ผมอารมณ์เสียมากๆผมเลยพลั้งปากพูดกูกับพ่อไปที่ผมพูดก็"ก็กูอยากอยู่บ้านมันจะเป็นห่าไรวะกูอยากจะอยู่บ้าน"พอผมพูดเสร็จผมก็แบบคิดในใจด่าตัวเองประมาณไอ กูนี้มันโง่จริงๆพูดห่าไรลงกับพ่อกูวะ จากนั้นผมกับพ่อก็เงียบไปสักพักและผมก็พูดขอโทษพ่อเขาก็รับคำขอโทษแต่ผมรู้ได้เลยว่าเขาเสียใจผมรู้สึกผิดมากๆเลย