อยากจะสอบถามหน่อยค่ะว่าอาการแบบนี้มันคืออะไรกันแน่คะ?

คือเราดรอปเรียนมาน่ะค่ะเมื่อ4-5เดือนก่อน แล้วเราต้องกลับมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดค่ะ หลังจากที่เราย้ายมาวันแรกคือยังปกติอยู่ค่ะ แต่เราต้องอยู่คนเดียวที่บ้านแล้วตากับยายก็ต้องไปทำงานค่ะ เราก็อยู่บ้านคนเดียวมาตลอด5เดือนนี้ ซึ่งชีวิตประจำก็ไม่มีอะไรมากนะคะ นอกจากนอนกินแล้วก็ช่วยงานบ้านนิดหน่อย 1-2เดือนแรกยังกินข้าวครบสามมื้อค่ะ ยังรู้สึกกระปี้กระเปร่า ขับรถเล่นบลาๆ พอเข้าเดือนที่3-5 คือเรารู้สึกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปค่ะ เหมือนรอวันที่จะได้กลับไปเรียน(ปล.เราไปเรียนปีหน้า) จากนั้นกิจวัตรเราเปลี่ยนไปจากเดิมมากค่ะ คืออย่างแรกคือการกิน เรากินข้าววันละมื้อแทนแล้วรู้สึกอิ่มตลอดเวลาแทบจะไม่อยากกินอะไร อย่างที่สองคือกิจกรรมที่ทำค่ะ คือทั้งวันเรานอนอย่างเดียว เหมือนไม่มีจุดหมายในชีวิต อย่างที่สามคือเรื่องการนอน คือเรานอนไม่ค่อยหลับเลยค่ะบางทีก็นอนเช้าไม่ก็ตีสองตีสาม อย่างที่สี่คืออารมณ์เราหงุดหงิดง่ายขึ้นมาค่ะ ใครมาพูดกับเราซ้ำๆเราก็วีนก็หงุดหงิดแล้ว บวกกับอยู่ดีๆก็ร้องไห้ เราชอบคิดเยอะมากๆค่ะเวลาเราหงุดหงิดใส่คนอื่นเราก็มานั่งนอยเอง เวลารู้ว่าตัวเองมีความสุขน้ำตามันก็ไหลออกมาเลยมือชาเจ็บหัวใจไปหมดเลยค่ะ เหมือนสุขแต่ก็สุขไม่สุดน่ะค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร เราอารมณ์อ่อนไหวขึ้นแบบ1000%แต่ก็หงุดหงิดง่ายขึ้นมากๆเหมือนกันค่ะ อยากรู้มากๆเลยค่ะว่าเป็นอะไรกันแน่ อยากรู้จริงๆให้แน่ใจค่ะ