ตอนนี้ผมกำลังอยากเขียนไลท์โนเวลอยู่ เลยอยากลองเขียนแล้วให้รีวิวว่าเป็นอย่างไรบ้างครับ
Lord of Magic บอร์ดเกมที่มีผู้เล่นมากที่สุดในโลก โดยได้พัฒนามาจากบอร์ดเกมรุ่นพี่ แต่มีการปรับให้เป็นเหมือนกับเกมแนว MMORPG สมัยใหม่มากขึ้น โดยการมีค่าเลเวลสูงสุดที่ 150 และลดอิทธิพลของลูกเต๋าลง และการปรับเปลี่ยนอะไรหลายอย่าง
ภายในห้องไม้เก่าๆ มีกลิ่นอับชื้นในอากาศนิดๆกับแสงไฟสลัวจากหลอดไฟเก่าหน่อยๆ มีคนนั่งล้อมโต๊ะที่ดูจะใหม่กว่าห้องจำนวนเจ็ดคน ชายสี่(บะหมี่เกี๊ยว) หญิงสาม ชายสองคนกับหญิงสามคนนั่งอยู่ฝั่งเดียวกัน ชายคนนึงนั่งตรงข้าม อีกคนนั่งคั่นกลางโดยมีหนังสือเล่มหนาเปิดตั้งอยู่ข้างหน้า บนโต๊ะคือ...
“โธ่เว้ย!!”
ชายคนหนึ่งจากฝั่งห้าคนตะโกนด้วยน้ำเสียงแบบเสียดาย พร้อมกับที่โมเดลบนโต๊ะที่ถูกดีดให้ล้มเหมือนกับโมเดลอีกสี่ตัวก่อนหน้า สีหน้าของชายอายุราวๆ 20 บิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกหลายๆอย่าง โกรธ เศร้า เสียดาย
“หึ เกือบไปแล้วไง เกือบตายแล้วมั้ยหล่ะ...”
ชายอายุ 50 กว่าๆมีหนวดเคราหลอมแหลมพูดอย่างสบายใจพลางมองโมเดลตัวสุดท้ายที่ยืนอยู่บนกระดาน เขามีชื่อว่าติป เป็นผู้เล่น Lord of Magic ที่เล่นมามากกว่า 30 ปี จนได้รับสิทธิพิเศษในการที่ตัวของเขานั้นได้เป็นบอสของเกมและสู้กับผู้เล่นคนอื่น ซึ่งสิทธิพิเศษที่เขาได้รับก็มีทั้ง มีเลเวลสูงสุดที่ 200 มีดันเจี้ยนเป็นของตัวเองได้ และสามารถสร้าง NPC ได้สูงสุด 20 ตัว แต่การสู้กันครั้งนี้เป็นการสู้แบบนอกดันเจี้ยน เอาจริงๆถ้าเป็นการต่อสู้ภายในดันเจี้ยนมอร์เทมคงไม่หืดขึ้นคอขนาดนี้...
อ๋อใช่ มอร์เทม ทูลา คาคารู เป็นตัวละครที่ติปสร้างขึ้น เลเวล 200 เป็นนักเวทย์สายหมอผี เผ่าพันธุ์คือลิช(Lich)มนุษย์ครึ่งปีศาจโดยมีสยเลือดปีศาจ 1 ใน 16 ส่วน ตามเซ็ตติ้งคืออายุ 1,257 ปี และได้ดำรงตำแหน่งเป็นบอสมา 15 ปีแล้วแต่ถ้าเป็นเวลาในเกมคือ 900 กว่าปี โดยที่ตลอดมานั้นไม่เคยแพ้เลยแม้แต่ครั้งเดียว และครั้งนี้ก็เช่นกัน ถึงแม้ว่าพลังชีวิตจะเหลือก้นหลอดหน่ะนะ
“เอาน่าๆ เล่นกันสนุกๆ ขอบคุณนะคะสำหรับเกมนี้” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดพร้อมตบไหล่ชายที่โวยวายที่ตอนนี้ทำหน้าซึม “ขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดพร้อมส่งสัญญาณให้คนที่เหลือช่วยเก็บโมเดลบนโต๊ะใส่กล่องแล้วรีบออกจากห้องโดยไม่พูดอะไรจนดูน่าอึดอัด
ถ้าถามว่าต้องหัวเสียขนาดนั้นมั้ย ก็อาจจะ เพราะเอาจริงๆตัวละครที่ตายไปแล้วจะเอามาเล่นใหม่ก็ได้ แต่บางคอมมูนิตี้ก็ถือว่าต่อต้านการเอาตัวละครที่ตายไปแล้วมาเล่น เอาจริงๆคือไม่มีหลักฐานการตายอะไรหรอก แต่ถ้าเรื่องแดงขึ้นมาบางทีก็โดนโยนออกนอกร้านเลยก็มี แถมตัวละครตัวนั้นเลเวล 150 เวลาในการเล่นปกติคือ 2,000 ชั่วโมงถึงจะได้แบบนั้น แถมไอเทมที่มีก็หรูเอาเรื่อง โดยปกติแล้วผู้ชนะจะได้ไอเทมทั้งหมด แต่ติปกลับคืนไอเทมให้โดยเป็นการ์ดที่ยืนยันว่าเรามีไอเทมชิ้นนั้นๆ เพราะงั้นวันนี้ก็บอกว่าไม่เสียอะไรเลยก็ได้
“จะจริงจังอะไรเบอร์นั้น”
คีน เพื่อนติปที่เป็นคนคอยดำเนินเรื่อง(GM)พูดพลางจิบชาเขียวเย็นๆ คีนกับติปรู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมปลายจนใกล้วัยทองก็ยังเป็นเพื่อนกัน
“แล้วก็...มีอีกคนที่อยากท้าดวล 1 ต่อ 1 เลเวล 200 เหมือนกัน ไอ้นั่นนั่งรอนอกห้องมานานล่ะ”
โครตมีความอดทนเลย ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัว เลยบอกให้คีนไปบอกว่าถึงคิวแล้ว ส่วนติปก็จัดโต๊ะรอ
•
ชายสูงอายุราวๆ 60 ใส่เสื้อผ้าโทรมๆกับกระเป๋าหนังเก่าๆในมือเดินเข้ามาในห้อง ส่วนคันก็เดินเข้ามาตามแต่กลับเก็บของแล้วบอกว่าตาแก่คนนี้จะเป็น GM เอง ในใจติปตอนนั้นก็แอบระแวงชายแก่อยู่แต่ก็ยิ้มสู้แล้วเริ่มแนะนำตัวกัน
“สวัสดีครับ ผมชื่อติปครับ ทำไมถึงอยากสู้กับผมนักหล่ะครับ?”
“...มอร์เทม ทูลา คาคารู บอสที่ไม่เคยถูกพิชิตตลอด 15 ปี เป็นหนึ่งในตัวละครที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมนี้ที่ผู้เล่นสร้างขึ้นมา แต่เกือบแพ้เด็ก 5 คนเนี่ยนะ”
ใช่ มอร์เทม ทูลา คาคารู เป็นหนึ่งในตัวละครที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่ว่าจะศึกทัวนาเม้นท์อะไรก็จะโดดเด่นและได้รับชัยชนะมาเสมอ เหตุผลที่เกือบแพ้เพราะพวกนั้นมีสกิล เวทมนตร์ ไอเทมและอาชีพที่ชนะทาง อีกอย่างคือติปเล่นแบบทีเล่นทีจริง เหตุผลสุดท้ายที่สำคัญที่สุดคือติปจำกัดพลังตัวเองไว้ ที่สู้ด้วยทั้งหมดเป็นพลังแค่ 5% เท่านั้น ทั้งนี้ที่ทำไปก็เพื่อความสนุกของทั้งสองฝ่าย เพราะถ้าให้สู้กันจริงๆบอกเลยว่าตายเรียบตั้งแต่ตาแรก ว่าแต่ไอ้แก่นี่รู้ได้ไงว่าเราเกือบแพ้
“หึ แต่ถ้าคิดจะสู้กับฉัน ถ้าออมมือจะตายเอาง่ายๆนะ”
(ลุงเป็นคนท้าเองไม่ใช่เหรอวะ)
“เอาหล่ะ มาทำข้อตกลงกับ ถ้าคุณชนะผมผมจะให้รางวัลพิเศษที่คุณคาดไม่ถึง แต่ถ้าคุณแพ้ก็แล้วไป”
ในใจติปคือ‘รางวัลคือลูกปืนป่าววะ’แต่ก็ยีงคงยิ้มสู้
“ส่วนนี่คือสนามประลอง”
ลุงแกหยิบแผนที่เก่าๆที่เป็นเหมือนป่าแล้วมีพื้นที่โลงทรงวงรีอยู่ตรงกลาง ติปได้วางโมเดลของตัวเองไว้มุมนึง ลุงแก่ก็ทำเหมือนกัน จากนั้นต่างฝ่ายต่างหยิบลูกเต๋า 20 หน้าขึ้นมาแล้วเริ่มทอยว่าใครจะได้เล่นก่อน
•
ชัยชนะเป็นของมอร์เทม ทูลา คาคารู มันแน่อยู่แล้ว ราชาของเหล่าคนตายและผู้ทำลายคนเป็น ผู้ไม่รู้จักความตายพอๆกับความพ่ายแพ้
“ยินดีด้วยๆ”
ลุงแก่ลุกขึ้นแล้วปรบมือ
“ทีนี้...รางวัลคือ ชีวิตใหม่”
“ฮะ?”
หอกแสงสีขาวบริสุทธิ์ปรากฏขึ้นบนมือของชายแก่
“ขอให้สนุก”
“เดี๋-”
แสงสว่างเจิดจ้าจนตาแทบบอดได้สาดใส่หน้าติปก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดลง
ขอคำปรึกษาเรื่องการเขียนไลท์โนเวลครับ
Lord of Magic บอร์ดเกมที่มีผู้เล่นมากที่สุดในโลก โดยได้พัฒนามาจากบอร์ดเกมรุ่นพี่ แต่มีการปรับให้เป็นเหมือนกับเกมแนว MMORPG สมัยใหม่มากขึ้น โดยการมีค่าเลเวลสูงสุดที่ 150 และลดอิทธิพลของลูกเต๋าลง และการปรับเปลี่ยนอะไรหลายอย่าง
ภายในห้องไม้เก่าๆ มีกลิ่นอับชื้นในอากาศนิดๆกับแสงไฟสลัวจากหลอดไฟเก่าหน่อยๆ มีคนนั่งล้อมโต๊ะที่ดูจะใหม่กว่าห้องจำนวนเจ็ดคน ชายสี่(บะหมี่เกี๊ยว) หญิงสาม ชายสองคนกับหญิงสามคนนั่งอยู่ฝั่งเดียวกัน ชายคนนึงนั่งตรงข้าม อีกคนนั่งคั่นกลางโดยมีหนังสือเล่มหนาเปิดตั้งอยู่ข้างหน้า บนโต๊ะคือ...
“โธ่เว้ย!!”
ชายคนหนึ่งจากฝั่งห้าคนตะโกนด้วยน้ำเสียงแบบเสียดาย พร้อมกับที่โมเดลบนโต๊ะที่ถูกดีดให้ล้มเหมือนกับโมเดลอีกสี่ตัวก่อนหน้า สีหน้าของชายอายุราวๆ 20 บิดเบี้ยวด้วยความรู้สึกหลายๆอย่าง โกรธ เศร้า เสียดาย
“หึ เกือบไปแล้วไง เกือบตายแล้วมั้ยหล่ะ...”
ชายอายุ 50 กว่าๆมีหนวดเคราหลอมแหลมพูดอย่างสบายใจพลางมองโมเดลตัวสุดท้ายที่ยืนอยู่บนกระดาน เขามีชื่อว่าติป เป็นผู้เล่น Lord of Magic ที่เล่นมามากกว่า 30 ปี จนได้รับสิทธิพิเศษในการที่ตัวของเขานั้นได้เป็นบอสของเกมและสู้กับผู้เล่นคนอื่น ซึ่งสิทธิพิเศษที่เขาได้รับก็มีทั้ง มีเลเวลสูงสุดที่ 200 มีดันเจี้ยนเป็นของตัวเองได้ และสามารถสร้าง NPC ได้สูงสุด 20 ตัว แต่การสู้กันครั้งนี้เป็นการสู้แบบนอกดันเจี้ยน เอาจริงๆถ้าเป็นการต่อสู้ภายในดันเจี้ยนมอร์เทมคงไม่หืดขึ้นคอขนาดนี้...
อ๋อใช่ มอร์เทม ทูลา คาคารู เป็นตัวละครที่ติปสร้างขึ้น เลเวล 200 เป็นนักเวทย์สายหมอผี เผ่าพันธุ์คือลิช(Lich)มนุษย์ครึ่งปีศาจโดยมีสยเลือดปีศาจ 1 ใน 16 ส่วน ตามเซ็ตติ้งคืออายุ 1,257 ปี และได้ดำรงตำแหน่งเป็นบอสมา 15 ปีแล้วแต่ถ้าเป็นเวลาในเกมคือ 900 กว่าปี โดยที่ตลอดมานั้นไม่เคยแพ้เลยแม้แต่ครั้งเดียว และครั้งนี้ก็เช่นกัน ถึงแม้ว่าพลังชีวิตจะเหลือก้นหลอดหน่ะนะ
“เอาน่าๆ เล่นกันสนุกๆ ขอบคุณนะคะสำหรับเกมนี้” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดพร้อมตบไหล่ชายที่โวยวายที่ตอนนี้ทำหน้าซึม “ขอตัวก่อนนะคะ” เธอพูดพร้อมส่งสัญญาณให้คนที่เหลือช่วยเก็บโมเดลบนโต๊ะใส่กล่องแล้วรีบออกจากห้องโดยไม่พูดอะไรจนดูน่าอึดอัด
ถ้าถามว่าต้องหัวเสียขนาดนั้นมั้ย ก็อาจจะ เพราะเอาจริงๆตัวละครที่ตายไปแล้วจะเอามาเล่นใหม่ก็ได้ แต่บางคอมมูนิตี้ก็ถือว่าต่อต้านการเอาตัวละครที่ตายไปแล้วมาเล่น เอาจริงๆคือไม่มีหลักฐานการตายอะไรหรอก แต่ถ้าเรื่องแดงขึ้นมาบางทีก็โดนโยนออกนอกร้านเลยก็มี แถมตัวละครตัวนั้นเลเวล 150 เวลาในการเล่นปกติคือ 2,000 ชั่วโมงถึงจะได้แบบนั้น แถมไอเทมที่มีก็หรูเอาเรื่อง โดยปกติแล้วผู้ชนะจะได้ไอเทมทั้งหมด แต่ติปกลับคืนไอเทมให้โดยเป็นการ์ดที่ยืนยันว่าเรามีไอเทมชิ้นนั้นๆ เพราะงั้นวันนี้ก็บอกว่าไม่เสียอะไรเลยก็ได้
“จะจริงจังอะไรเบอร์นั้น”
คีน เพื่อนติปที่เป็นคนคอยดำเนินเรื่อง(GM)พูดพลางจิบชาเขียวเย็นๆ คีนกับติปรู้จักกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมปลายจนใกล้วัยทองก็ยังเป็นเพื่อนกัน
“แล้วก็...มีอีกคนที่อยากท้าดวล 1 ต่อ 1 เลเวล 200 เหมือนกัน ไอ้นั่นนั่งรอนอกห้องมานานล่ะ”
โครตมีความอดทนเลย ความคิดนี้แล่นเข้ามาในหัว เลยบอกให้คีนไปบอกว่าถึงคิวแล้ว ส่วนติปก็จัดโต๊ะรอ