เพิ่งได้เจอพระสายป่า สายอ.มั่น ท่านมาจากสกลนครได้เมตตามาโปรดอยู่ ๑สัปดาห์ ท่านก็ปรารถธรรมรายวัน อย่างเรื่องว่าปัจจุบันพุทธศาสนิกชนเราไปยึดติดพิธีกรรม เช่นการถวายสังฑานไม่จำเป็นต้องอาราธนาศีล ไม่ต้องกล่าวคำถวาย การกรวดน้ำไม่จำเป็นต้องใช้อุปกรณ์ ไม่ต้องใช้น้ำ หลายเรื่องก็ฟังแล้วขัด แต่ด้วยความเป็นคนไม่อยากถาม
จนวันสุดท้ายท่านปรารภเรื่อง การอ่อนน้อมการมีสัมมาคารวะต่อพระผู้ใหญ่
การบวชเรียนเป็นพระนั้นให้นับถือที่เรียกว่าภันเตคืออายุพรรษา ซึ่งตรงนี้แล้วก็เข้าใจดี
แต่ท่านติดว่าการพบปะกันนั้นต้องกราบไหว้ครูบาผู้มีอาวุโสภันเต คือต้องคุกเข่ากราบลงกับพื้น ซึ่งเป็นสิ่งที่สงสัยว่าพระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสไว้หรือไม่ว่าจะต้องกราบในลักษณะนั้น เพราะบริบทในปัจจุบันมันก็ต่างกันไป เช่นท่านได้ตำหนิว่าเจอหน้ากันก็พนมมือยกมือไหว้ นมัสการพระคุณเจ้า แล้วจบกันไป เหมือนไม่มีครู บา อาจารย์ สั่งสอน หรือไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่ทำด้วยอัตตา ส่วนตัวมองว่าของแบบนี้อยู่ที่จิตศรัทธา คารวะ เพราะถ้าหลับหู-หลับตาเสแส้รงทำไป ก็เหมือนสร้างฯภาพในหมู่สงฆ์ สาวก เพราะเอาจริงไปเจอกันในบางสถานที่ก็ไม่สะดวก
การอ่อนน้อม สัมมาคารวะของสัมพุทธเจ้า
จนวันสุดท้ายท่านปรารภเรื่อง การอ่อนน้อมการมีสัมมาคารวะต่อพระผู้ใหญ่
การบวชเรียนเป็นพระนั้นให้นับถือที่เรียกว่าภันเตคืออายุพรรษา ซึ่งตรงนี้แล้วก็เข้าใจดี
แต่ท่านติดว่าการพบปะกันนั้นต้องกราบไหว้ครูบาผู้มีอาวุโสภันเต คือต้องคุกเข่ากราบลงกับพื้น ซึ่งเป็นสิ่งที่สงสัยว่าพระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสไว้หรือไม่ว่าจะต้องกราบในลักษณะนั้น เพราะบริบทในปัจจุบันมันก็ต่างกันไป เช่นท่านได้ตำหนิว่าเจอหน้ากันก็พนมมือยกมือไหว้ นมัสการพระคุณเจ้า แล้วจบกันไป เหมือนไม่มีครู บา อาจารย์ สั่งสอน หรือไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่ทำด้วยอัตตา ส่วนตัวมองว่าของแบบนี้อยู่ที่จิตศรัทธา คารวะ เพราะถ้าหลับหู-หลับตาเสแส้รงทำไป ก็เหมือนสร้างฯภาพในหมู่สงฆ์ สาวก เพราะเอาจริงไปเจอกันในบางสถานที่ก็ไม่สะดวก