สงสัยค่ะ

คือหนูเป็นคนที่ชอบร้องไห้มากๆตอนเด็กร้องไห้บ่อยๆไม่ว่าจะโดนอะไรนิดๆก้ร้องไห้จนเพื่อนบางคนคือเกลียดเราแล้วจนตอนนี้เราพยายามลดการร้องไห้น้อยลงแต่่เมื่อไม่นานมานี้เราร้องไห้ไปกับเรื่องที่ไม่ค่อยสมเหตุสมผ

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเอง ถ้าพิมพ์วกไปวนมาขออภัยล่วงหน้านะคะ ช่วงหลังมานี้เรารู้สึกว่าตัวเองต้องพยายาม “ดูโอเค” ให้คนรอบข้างเห็นตลอด ไม่ว่าจะที่ทำงาน กับเพื่อน หรือแม้แต่กับครอบ

แฟนเราเป็น introvert ค่ะ คบกันมา 10 เดือนแล้ว ก่อนหน้ามีปัญหาเวลามีปัญหาคือเขาไม่เคลียร์ ไม่คุย เงียบ เรางอน นอย น้อยใจหายเองตลอด เพราะเขาง้อไม่เก่งค่ะ(เขาก็บอกว่าเวลามีปัญหาสมองเขาเบลอ คิดไม่ทัน) แ

​ทำอะไรก็ผิด จะปรึกษาใครก็ไม่มีใครที่จะเข้าใจเรา อยากจะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก มันเจ็บสุดๆ เพื่อน คนที่รักจัก ญาติพี่น้อง แท่กระทั้งพ่อแม่ ก็ไม่เคยเชื่อผมหรือรับฟังอะไรเลย พยามจะทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จสักอย่

คือช่วงนี้อ่านหนังสือ6-7ชั่วโมงต่อวันจากแต่ก่อน3-4ชั่วโมงแล้วรู้สึกตาล้ากับเมื่อยตัวมากค่ะแล้วช่วงนี้อ่านชีวะหนักๆเลยค่ะแต่จะนอนเรียนก็คิดว่าน่าจะไม่ค่อยเข้าหัวมีเครื่องดื่มหรือของทานที่ทำให้ไม่ง่วงไม

คือว่าช่วงนี้เราเพลียๆมากเลยค่ะ รู้สึกเหมือนจะเบื่ออาหารด้วยเรากินได้น้อยมากๆเลยค่ะ เวลายิ้มก็เหมือนจะยิ้มไม่ออกค่ะ เรารู้สึกเหนื่อยอย่างกับบอกไม่ถูกเลยค่ะ เหมือนว่าเราอึดอัดไปหมดเลยค่ะ เจอเรื่องเล็กๆ

ควรจัดการยังไงดีคะเงินเดือนแค่4000แต่คนที่มาทำได้หลักหมื่นแค่สุดท้ายก็ทำไม่ได่หัวหน้าส่งคำร้องขอเพิ่มเงินก็ไม่ได้ข่วยอะไรควรทำไงดีคะ?

โพสต์ ครั้งแรก 1 ธค. 2016 ตอนนี้ 1.ธค2025 กูก็ยังติดอยู่กับลูบ เดิมๆเฮ้อ! ชีวิต กูขอโทษ ที่แครควมรู้สึกมากกว่าตัวเอง กูขอโทษ ที่กูเอาใจใส่มากเกินไป กูขอโทษ ที่กูพยามที่จะไช้เวลาเพื่ออยู่กับมุงไห้นา

าคิดมากค่ะ พอว่างๆไม่ได้เลยมันชอบเข้ามาว่าคนนู้นจะตาย คนนี้จะตาย เราจะตาย แบบนอนเตียงสองชั้น ก้กลับมันหล่นทับ ชิบคิดว่าถ้าตายจะเป็นไง ถ้าคนที่รักตายขอตายด้วย ถ้าตายขอตายก่อนแล้วกันใครห้ามตาย เปลอหาวิธ