สงสัยว่าทำไมภาครัฐ ไม่ประชาสัมพันธ์
ให้ความรู้กับชาวบ้านพื้นที่ชายฝั่ง (นอกจากรอบๆลิบง ที่ตอนนี้พะยูนเริ่มอพยพออกนอกพื้นที่แล้ว)
หรือออกกฎหมายเข้มงวดกับอวน หรือเรือประมง
(รวมถึงเรื่องการจับสัตว์น้ำต่างๆ ที่ล่ากันตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย)
หรือเพิ่มโทษ หากมีการครอบครอง วัตถุ ซากสัตว์สงวน (ปัจจุบันโทษปรับสูงสุดเพียง1แสนบาท จำคุก1ปี) อย่างน้อยพวกความเชื่อโง่ๆ และล่าให้นายทุนคงลดลงบ้าง
การวิจัยและอนุรักษ์ พะยูน เทียบกับประเทศใกล้ๆเช่น ญี่ปุ่น ของเรายังห่างไกลมาก
พอเห็นการทำงานภาครัฐ เหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญใดๆส่วนนี้เลย
ทำไมภาครัฐให้ความสำคัญกับพะยูนน้อยมาก ทั้งที่ใกล้สูญพันธุ์แล้ว
ให้ความรู้กับชาวบ้านพื้นที่ชายฝั่ง (นอกจากรอบๆลิบง ที่ตอนนี้พะยูนเริ่มอพยพออกนอกพื้นที่แล้ว)
หรือออกกฎหมายเข้มงวดกับอวน หรือเรือประมง
(รวมถึงเรื่องการจับสัตว์น้ำต่างๆ ที่ล่ากันตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย)
หรือเพิ่มโทษ หากมีการครอบครอง วัตถุ ซากสัตว์สงวน (ปัจจุบันโทษปรับสูงสุดเพียง1แสนบาท จำคุก1ปี) อย่างน้อยพวกความเชื่อโง่ๆ และล่าให้นายทุนคงลดลงบ้าง
การวิจัยและอนุรักษ์ พะยูน เทียบกับประเทศใกล้ๆเช่น ญี่ปุ่น ของเรายังห่างไกลมาก
พอเห็นการทำงานภาครัฐ เหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญใดๆส่วนนี้เลย