คือเราขึ้นมหาลัยค่ะ แล้วเพื่อนชื่อA(นามสมมุติ)คนนี้ก็เป็นคนทักมาหาเราก่อนพอเปิดเรียนเรา2คนก็เล่นด้วยกันจะเรียกว่าสนิทก็ไม่เชิง แต่ก่อนมีเพื่อนเล่นกันเป็นกลุ่มค่ะ แต่เดี๋ยวนี้เล่นด้วยกันแค่2คน ไปไหนด้วยกัน เรามีมอไซต์หอเราอยู่ใกล้กัน ด้วยความเป็นเพื่อนก็จะรับไปที่มอพร้อมกันค่ะ แต่ต้องย้อนกลับไปช่วงแรกๆนิดนึงนะคะ คือว่าคบกันแรกๆAก็โอเคนะคะคุยกันถูกคอ แต่มันจะมีช่วงนึงที่กิจกรรมรับน้องของมหาลัยค่ะตอนที่คบกันเป็นกลุ่มอยู่Aก็จะสนิทกับคนในกลุ่มมากกว่าเรา เพราะเราพึ่งเข้ามาเรียนก็เปิดเทอมแล้วค่ะ แต่Aชอบพูดแบบว่าฉันถูกเสมอ พูดจาไปในทางลบค่ะ ไม่มีใครเถียงฉันได้ เหมือนกึ่งๆเอาแต่ใจตัวเองหน่อยๆ แต่ตอนนั้นไม่ได้อะไรมากค่ะ เพราะแบบเออเราคงเปลี่ยนเค้าไม่ได้ไรงี้แต่ตอนนั้นไม่ได้สนิทกับAเหมือนตอนนี้นะคะ แล้วเวลาเห็นใครใช้ของก็อปที่ไม่ใช่ของแท้ก็จะมานินทาให้เราฟังค่ะแบบเราก็เออออไป แล้วเราก็บอกว่าไม่ต้องไปสนใจเค้าหรอกอะไรแบบนี้(เราคิดในใจว่าแบบไหนก็ใช้ได้เหมือนกันนั้นอหละเพราะคนเราแบบมีทุนไม่เท่ากันอะไรแบบนี้) แล้วก็พูดขึ้นมาอีกไรแบบนี้ค่ะ เราก็ต้องเออออตามไปเพราะเราพูดแก้ต่างเค้าก็ไม่พอใจต้องให้เราเห็นด้วยกับเค้าตลอด แล้วมีอยู่ครั้งนึงค่ะเราช่วยกันทำข้อสอบแต่Aทำก่อนเราแล้วได้คะแนนน้อยเราก็ช่วยเต็มที่แล้วเพราะเราก็ไม่เก่งวิชานี้แต่ก็พอไปได้ เราก็รู้สึกผิดที่ทำให้เพื่อนได้คะแนนน้อยเราก็ขอโทษไป Aบอกว่าไม่เป็นไรๆแต่การกระทำคือไปใช่ค่ะ Aทำท่าทางไม่พอใจแล้วเราก็ขอโทษอีกนะคะ Aก็บอกเหมือนเดิมค่ะ แต่การกระทำไม่ใช่ แล้วเรามารู้ว่านางเอาเราไปพูดกับเพื่อนอีกคนนึง(ชื่อBนามสมมติ)อยู่ในกลุ่มเดียวกันค่ะ แล้วเราพึ่งมารู้ตอนที่เรากับBอยู่ด้วยกับ2คน คือเราไม่สบายใจเราเลยพูดกับBว่า แบบAโกรธไหมเรื่องที่เราทำให้Aได้คะแนนน้อยไรงี้ แล้วBก็เล่าประมาณว่าวันที่ทำข้อสอบเสร็จแล้วได้คะแนนน้อยAก็ทักไปบ่นกับBว่าเราแบบทำให้Aได้คะแนนน้อยแค่บวกเลขปกติเองแค่นี้ยังทำไม่ได้เลยนู้นี่นั่น แต่เราก็บอกแล้วนะคะว่าเราก็ไม่เก่งวิชานี้แต่Aก็ยังให้เราช่วย แต่เราก็ยังเห็นความเป็นเพื่อนค่ะ เพราะพึ่งมาคบกันได้ไม่นานค่อยๆประบกับไปค่ะ อีกเรื่องค่ะAเวลาอะไรไม่ได้ดั่งใจชอบสบถคำหยาบออกมาค่ะ แล้วก็แบบมาลงที่เราค่ะ เรียนไม่รู้เรื่องก็โทษอาจารย์ว่าสอนไม่ค่อยรู้เรื่องสอนเร็วมากพูดอยู่นั่นจนเราต้องทำเป็นพูดว่าเห็นด้วยAถึงจะยอมเลิกบ่นค่ะ อาจารย์ปล่อยช้าAก็บ่น เราก็บอกว่าไม่เป็นไรเกินมาไม่กี่นาทีเอง Aก็บ่นต่อจนกำลังจะกินข้าวก็บ่น เราก็ต้องเห็นด้วยนางถึงจะหยุด แล้วเวลาไม่ได้ดั่งใจหรือทะเลาะกับที่บ้านก็จะทำกิริยาแบบรุนแรงค่ะวางโทรศัพท์แรงๆ หยิบจับว่งอะไรแรงๆ แล้วก็มาพูดให้เราฟังว่า ที่บ้านอย่างนั่นอย่างนี้ แต่แบบเราก็ปลอบนางไปว่าที่บ้านก็เป็นห่วงเรานั่นแหละอะไรแบบนี้ นางก็บ่นจนเราต้องคิดเห็นแบบนางถึงจะเลิกบ่นค่ะ กลับมาปัจจุบันตอนที่คบกันแค่2คน ไปไหนด้วยกัน นางอยากไปไหนเราก็พาไปค่ะ เพราะเห็นเป็นเพื่อนนานเข้ามันก็ยิ่งเหนื่อยค่ะ ชอบอยากไปเที่ยวไปกินของที่มันมีราคาแพงซื้อของไปเดินห้างซื้อของมีแบรนด์ แรกๆเราพาไปเพราะเห็นว่ามีแค่2คนเราก็พาไป แต่พอAมาอยู่กับเรา คือเรารู้สึกว่าตัวเองใช้เงินเปลืองมากจากแต่ก่อนที่ประหยัดและเงินเหลือทุกเดือนค่ะ แล้วคือเราก็เป็นคนที่ไม่ได้ติดแบรนด์เราซื้อเสื้อผ้าอะไรก็ได้กินอะไรก็ได้ง่ายๆเสื้อผ้าหลักสิบเราชอบซื้อมากมันใส่สบายแต่Aก็ชอบพาเราไปซื้อเสื้อผ้าในห้างพอมีโปรก็ชวนเราหารพอเราไม่เอาเพราะไม่มีตังค์ก็พูดอยู่นั่นว่าหารแล้วมันคุ้มกว่าเอาเราก็ขี้เกรงใจเพื่อนค่ะ555นี่คือนิสัยที่เราแก้ไม่หายค่ะ แล้วเรื่องที่นางชอบนินทาคนใช้ของก็อปแล้วเราซื้อหูฟังแบบไม่ใช่ของแบรนด์ราคาแค่หลักร้อยเราเอามาใส่Aก็มองแบบใช้หูฟังอะไรแบบนี้ เราก็ไม่ได้สนใจค่ะ นาฬิกาสมาร์ตวอชเราก็ไม่ได้มีแบรนด์แต่เราชอบดีไซน์มันเราไม่กล้าเอามาใส่เลยค่ะเพราะกลัวนางเอาไปพูดนินทากับเพื่อนของA(ลืมบอกค่ะตอนAมาอยู่กับเราAคุยกับเพื่อนเก่าสมัยมัธยม)คุยกันทุกเรื่องจนเราคิดว่าแรกๆที่สนิทกับเราก็ต้องพูดเรื่องเราบ้างแหละเพราะตอนนั้นไม่สนิทกันถึงขั้นนี้ แล้วเวลานางไม่พอใจชอบทำกิริยาแบบว่าฉุนเฉียวค่ะแล้วเราก็กลายเป็นคนคิดว่าเราทำไรผิดว่ะ ระแวงไปหมดเวลาจะทำอะไรก็ไม่กล้าทำค่ะเพราะถามAนางก็ตอบกลับมาในเชิงลบไม่ได้ให้กำลังใจหรือความมั่นใจเราเลยค่ะ ต่างจากเราที่เวลาAแต่งตัวน่ารักหรือแต่งหน้าสวยๆเราก็ชมและให้กำลังใจค่ะควรทำยังไงดีคะ จะเปิดอกคุยกันตรงๆก็กลัวว่าแบบเค้าจะหาว่าเราไปว่าเค้าอีก ด้วยความที่เราขี้เกรงใจอยู่แล้ว เป็นคนคิดมากด้วยค่ะแล้วเราก็เป็นคนแคร์เพื่อนมากๆด้วยค่ะ แต่ถ้าต้องเลิกคบกันจริงๆเราก็โอเคนะคะเพราะเราอยู่คนเดียวก็ได้นะคะ สบายๆ
เพื่อนแบบนี้คือเพื่อนที่เรียกว่าToxicไหมคะ แล้วควรแก้ปัญหายังไงหรือเราควรเฟดตัวออกมาดี??