สวัสดีค่ะ เริ่มเรื่องมาจากแฟนเรา เขารู้ตัวว่าป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ตอนเขามาบอกเรา เรารู้สึกเสียใจมากๆค่ะ

พอหลังจากที่เขามีอาการป่วยมา เขาก็เริ่มจะตีตัวออกห่างจากเราแล้วค่ะ เราพยายามชวนเขาคุย ชวนเขาทำนู่นนี่นั่น เขาก็ปฏิเสธเราทุกอย่างเลยค่ะ

เขาบอกอยากอยู่คนเดียว ไม่อยากยุ่งกับใครตอนนี้ แต่เราแค่อยากจะใข้เวลาอยู่กับเขาให้ได้นานที่สุด แต่เขาไม่เข้าใจเราเลยค่ะ

เรากลัวว่าสักวันนึงจะไม่ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอีกแล้ว ตอนนี้มีโอกาสเราก็แค่อยากรักษามันไว้ เราผิดหรือป่าวคะ หรือว่าเราเห็นแก่ตัวที่ตามเซ้าซี้เขามากเกินไปคะ เราไม่รู้ว่าที่เขาเป็นแบบนี้เพราะอาการป่วยของเขา หรือเขาแค่ไม่อยากมีเราแล้ว เพราะเราให้กำลังใจเขาไปเยอะมากๆ แต่เหมือนเขาจะไม่ค่อยอยากรับฟังเท่าไหร่ คล้ายๆว่าเขาจะปลงแล้วเลยค่ะ จนตอนนี้เรารู้สึกเครียดไปหมดแล้วค่ะ สุขภาพจิตเราตอนนี้ก็เริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืน

จากที่กลายเป็นว่าเราให้กำลังใจเขา ตอนนี้เราต้องคอยให้กำลังใจตัวเองไปด้วย บางทีเราก็อยากได้กำลังใจจากเขานะคะ แต่เขาบอกว่าเราควรจะจัดการความรู้สึกตัวเองให้ได้ ไม่ใช่จะพึ่งแต่เขา เราได้ยินคำนี้แล้วรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่เคยแคร์เราเลยค่ะ ควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ เหนื่อยมากๆค่ะ เริ่มไม่ไหวแล้ว

ถ้าเราจะไปจากเขา เขาก็ไม่ได้รั้งเรานะคะ แต่เราอยากที่จะอยู่กับคนที่เรารักจริงๆ อยากทำให้เขาดีขึ้น เราเชื่อว่าเขาจะดีขึ้นได้ เราอยากดูแลเขานะคะ

อยากทำให้เขาสดใส แต่เขาปฏิเสธเราทุกทางเลยค่ะ TT