เรื่องมีอยู่ว่าเราถูกย้ายไปทำงานบนห้าง (ไปทำชั่วคราวประมานอาทิตย์นึง)
ตอนไปเราอยู่ร้านคนเดียว จะมีพี่ๆพนง.ร้านใกล้ๆมาซื้อมาพูดคุยด้วย หนูไปวันแรกก็จะมีคนมาทักว่าเอ้อ พนักฃานใหม่หรออะไรทำนองนี้ มีพี่คนนึงผช. เค้าจะเดินผ่านร้านแล้วยิ้มให้ตลอด แล้ววันที่สอฃพี่เขาก็เดินมาถามว่าเป็รเด็กใหม่หรอ หนูก็ตอบไปว่าใช่ค่ะ วันต่อมาพี่แกก็มาคุยด้วยทำนอง เหนื่อยมั้ย กินข้าวยัง อยู่คนเดียวเหงาแย่ อะไรประมานนี้ที่คุยกัน เค้าจะยิ้มให้ทุกครั้งที่เดินผ่าน (พี่ผช.ก็เป็นพนง.ร้านใกล้ๆนะคะ ) หนูหยุดงานไป3วัน กลับมาทำงาน พี่แกก็เดินมาหามาถามว่า หายไปไหน คิดว่าออกไปแล้ว และวันต่อมาแกก็ซื้อขนมซื้อข้าวมาให้ (ขอน้ำนะคะ หนูไม่รู้จักพี่เขาเลย ชื่ออก็ไม่รู้จักค่ะ ) หนูไม่กล้ากินก็เก็บไว้ เลิกงานก็ไปทิ้ง  (หนูไม่กล้ากินจริงไค่ะ เพราะหนูไม่รู้จักพี่เขาเลย รุ้แค่หน้าว่าหน้าตายังไง แต่ไม่รุ้จักชื่ออะไรเลย วันต่อมาพี่แกก็ซื้อข้าวมาให้แล้วเอาข้าวของตัวเองมาฝากกับหนู หนูคิดว่าฝากให้เฉยๆ แต่พี่แกก็ซื้อให้ด้วยค่ะ พี่แกก็มาเอาข้าวก็พูดว่าเราน่ารักใจดี พูดต่อหน้าหนูก็แอบอึ้งนิดนึง  สักพักหนูเพื่อนร่วมงานพี่แกจับกลุ่มกันและมีผญ.คนนึงที่ดูไม่ใช่พนง.ร้านพี่แก หนูก็ไม่ได้คิดอะไร มองไปรอบๆเขาชี้มาทางหนู หนูบังเอิญหันไปพอดี หนูก็มองเขา พวกเขาก็มองหนู แต่หนูมีความรู้สึกไม่ดีเลยในตอนนั้น เพราะหนูมาทำงานที่ใหม่ไม่รู้จักใครเลย วันต่อมาพี่แกก็ไม่ได้ยิ้มให้ เหมือนเฉยๆใส่หนู (หนูไม่ได้คิดอะไรนะคะ ) แต่หนูรู้สึกว่าผญ.คนแปลกๆอาจจะเป็นแฟนพี่แก // พี่แกกับผญ.คนนั้นดูอายุ 40++ แต่หนูพึ่งอายุ19-20 เอง หนูกังวลมาก เพราะหนูอยู่ร้านคนเดียว หนูส่วนตัวจะไม่ชอบยุ่งกับใครเลยค่ะ จะอยู่แค่เฉพาะที่ของตัวเอง (ถ้ามองในเชิงชู้สาว หนูไม่ได้อ่อยเลย มีแต่พี่ผช.ที่เดินเข้ามาหาหนูที่ร้านเอง เร่ไม่มีช่องทางการติดต่ออะไรเลยค่ะ และอีกอย่างไม่รุ้จักชื่ออกันเลย) หนูกังวลสายตามาก ควรทำไงดีค่ะ