สวัสดีค่ะ หนูชื่อ เอม อายุ 19ปี
วันนี้อยากจะเล่าเรื่องราวของตัวเองค่ะ
หนูแยกกับพ่อแม่ตั้งเเต่14ปีค่ะ อยู่คนละประเทศเนื่องจากครอบครัวไม่ลงเอยกัน พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันหนูไม่มีความสุขค่ะเลยขอออกมาอยู่คนเดียว อยู่หอ ไปเรียนทุกวัน เสาร์-อาทิตย์ ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ ใช้ชีวิตเรียบง่ายโทรคุยกับครอบครัวเป็นครั้งคราว แค่นี้ก็มีความสุขค่ะ ใช้ชีวิตแบบนี้มา5ปี จนวันนึงพ่อแม่ตัดสินใจอยากที่จะให้หนูมาอยู่ต่างประเทศด้วยกลับมาใช้ชีวิตครอบครัว แรกๆเหมือนจะดีมากค่ะหลังๆลงเอยกันไม่ค่อยดีเหมือนเดิม หนูเลยรู้สึกว่าการใช้ชีวิตคนเดียวมันมีความสุขมากกว่าการใช้ชีวิตแบบครอบครัว ตอนนี้คิดว่าเรา ชินกับการที่มีชีวิตอิสระและะไม่หวังให้ใครมาคาดหวังเลือกทางชีวิตของตัวเองได้อย่างสบายใจในพื้นที่ส่วนตัว.
ผิดไหมที่การอยู่คนเดียวทำให้เรามีความสุขมากกว่าการใช้ชีวิตครอบครัว
วันนี้อยากจะเล่าเรื่องราวของตัวเองค่ะ
หนูแยกกับพ่อแม่ตั้งเเต่14ปีค่ะ อยู่คนละประเทศเนื่องจากครอบครัวไม่ลงเอยกัน พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวันหนูไม่มีความสุขค่ะเลยขอออกมาอยู่คนเดียว อยู่หอ ไปเรียนทุกวัน เสาร์-อาทิตย์ ไปเที่ยวกับเพื่อนค่ะ ใช้ชีวิตเรียบง่ายโทรคุยกับครอบครัวเป็นครั้งคราว แค่นี้ก็มีความสุขค่ะ ใช้ชีวิตแบบนี้มา5ปี จนวันนึงพ่อแม่ตัดสินใจอยากที่จะให้หนูมาอยู่ต่างประเทศด้วยกลับมาใช้ชีวิตครอบครัว แรกๆเหมือนจะดีมากค่ะหลังๆลงเอยกันไม่ค่อยดีเหมือนเดิม หนูเลยรู้สึกว่าการใช้ชีวิตคนเดียวมันมีความสุขมากกว่าการใช้ชีวิตแบบครอบครัว ตอนนี้คิดว่าเรา ชินกับการที่มีชีวิตอิสระและะไม่หวังให้ใครมาคาดหวังเลือกทางชีวิตของตัวเองได้อย่างสบายใจในพื้นที่ส่วนตัว.