เรามีปัญหากับคนในรรจนไม่อยากไปเรียน แล้วยายเรามาป่วยเวลามันเลยตรงกัน เราเลยมีข้ออ้างให้ไม่ไปรรเพราะไม่มีคนดูแลยายเรา
พอไม่ได้ไปรรแล้ว มันเลยทำให้กระทบกระเทือนหลายๆอย่างทั้งการเรียนและสังคม แต่เราก็คิดว่ามันดีต่อสุขภาพจิตเรามากๆเราเคยคิดว่าอยากพักการเรียนไปรักษาสุขภาพจิตตัวเอง แต่เราก็ไม่รู้เราจะบอกคนที่บ้านยังไงดี ถ้าบอกมันต้องอธิบายเรื่องที่เราต้องการพักใช่ไหมคะทั้งบอกครูและครอบครัวแต่เรากลัวค่ะเลยไม่ได้บอกเราเลยจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้จนสุขภาพจิตเรามันแย่มากๆเราไม่กล้าออกไปไหนแม้กระทั่งเดินไปซื้อของไม่อยากเจอใครหมกตัวอยู่แต่ในห้องทั้งวันเพราะเรากลัวสายตาคนที่มองเรามาน่ะค่ะ
(จริงๆไม่มีคนมองนะคะเราแค่คิดไปเอง) เรารู้สึกเหนื่อยมากๆเลยค่ะไม่รู้จะบอกใครดีเลยมาระบายในกระทู้นี่แหละค่ะ มีคนเคยเจอแบบเราไหมคะมีปัญหากับคนในรรแล้วไม่อยากไปเรียนเลยหนีด้วยการขาดเรียน เรารู้ว่ามันกระทบต่ออนาคตแต่เราไม่ไหวจริงๆค่ะเราทนมานานแล้วจนมันถึงจุดๆนึงมันไม่สามารถรับได้เราเลยกลายเป็นแบบนี้ไป
อยากรู้ว่าคนที่เคยเจอแก้ปัญหานี้ยังไงกันคะ
พอไม่ได้ไปรรแล้ว มันเลยทำให้กระทบกระเทือนหลายๆอย่างทั้งการเรียนและสังคม แต่เราก็คิดว่ามันดีต่อสุขภาพจิตเรามากๆเราเคยคิดว่าอยากพักการเรียนไปรักษาสุขภาพจิตตัวเอง แต่เราก็ไม่รู้เราจะบอกคนที่บ้านยังไงดี ถ้าบอกมันต้องอธิบายเรื่องที่เราต้องการพักใช่ไหมคะทั้งบอกครูและครอบครัวแต่เรากลัวค่ะเลยไม่ได้บอกเราเลยจมอยู่กับความรู้สึกแบบนี้จนสุขภาพจิตเรามันแย่มากๆเราไม่กล้าออกไปไหนแม้กระทั่งเดินไปซื้อของไม่อยากเจอใครหมกตัวอยู่แต่ในห้องทั้งวันเพราะเรากลัวสายตาคนที่มองเรามาน่ะค่ะ
(จริงๆไม่มีคนมองนะคะเราแค่คิดไปเอง) เรารู้สึกเหนื่อยมากๆเลยค่ะไม่รู้จะบอกใครดีเลยมาระบายในกระทู้นี่แหละค่ะ มีคนเคยเจอแบบเราไหมคะมีปัญหากับคนในรรแล้วไม่อยากไปเรียนเลยหนีด้วยการขาดเรียน เรารู้ว่ามันกระทบต่ออนาคตแต่เราไม่ไหวจริงๆค่ะเราทนมานานแล้วจนมันถึงจุดๆนึงมันไม่สามารถรับได้เราเลยกลายเป็นแบบนี้ไป