เธอทำงานด้านการเงิน จบการเงินมา ปสก.เกินสิบปี ได้งานบริษัทญี่ปุ่นแสนดี
เธอทำงานตำแหน่งรองผู้จัดการฝ่ายการเงิน เป็นบริษัทญี่ปุ่นในไทย
หกปีที่ทำงาน เธอบอกงานดี เงินดี เพื่อนร่วมงานดี อะไรๆก็ดี

อยู่มาวันหนึ่ง ทางบริษัทรับคนใหม่มาอยู่ในฝ่ายการเงิน เป็นสาวใหญ่ที่ยังสวยสง่าการงานดี
เพื่อนบอกเริ่มแปลกๆ ผ่านไปหกเดือน งานของเธอที่เคยรับผิดชอบก็น้อยลง
เธอทำงานดีมาตลอด ไม่มีปัญหาใดๆ และอย่างที่เพื่อนคิดก็เป็นจริง
คนใหม่มาได้ไม่นาน เธอก็เริ่มไม่มีอะไรทำ กลายเป็นค่อยๆว่างงาน ทั้งๆที่จริงๆมีงานอยู่
และสุดท้าย เธอบอกว่า โดนย้ายที่นั่งจากที่เดิม ซึ่งดูดี ย้ายไปอยู่หน้าห้องน้ำ ทางเดินไปห้องน้ำ จริงๆ
ยังไม่พอ วันหนึ่งเจ้านายให้เลขา เอาจดหมายที่ส่งมาให้บริษัท ให้เธอตรวจเช็ค ทั้งจดหมายและใบเสร็จต่างๆ

วันๆเธอก็นั่งตัดจดหมายว่าเป็นอะไร สำคัญไหม? ใบแจ่งหนี้ของอะไรบ้าง ทำเรื่องจ่าย 
เธอบอกทนต่อไปอีกห้าเดือน เพราะหางานใหม่อยู่ สุดท้ายก็หาไม่ได้ แต่ความทนอดหมดแล้ว
จึงขอลาออก บริษัทเสียใจ แต่ยิ้มมุมปาก ไม่ต้องไล่ออก ให้ออก ไม่เสียอะไรเลย ไม่มีเลี้ยงส่ง โย่!!!
เรื่องนี้เล่าให้อ่าน เพื่อบอกว่า ใครมีงานทำอยู่ ทำต่อไปเกาะเก้าอี้ให้แน่น อะไรๆก็ไม่แน่นอน