ตั้งใจรัก ได้แต่ความผิดหวัง กลับมา

เชื่อเสมอว่าการตั้งใจรักใครสักคนมักจะเป็นเรื่องดีเสมอ
คุยกับผู้หญิงคนนึงมาสักระยะแต่ระยะเวลาก็นานพอสมควร จนอยากมีความสัมพันธ์เป็นคู่รักหรือคู่ชีวิตไปเลยด้วยซ้ำ
ซึ้งผู้หญิงคนนี้ก็ใช่ว่าจะสมบูรณ์แบบเหมือนคนอื่นๆ เพราะเคยมีลูก เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว ซึ่งในใจผม รับได้หมด และ ไม่ได้สนใจ เรื่องอดีตที่ผ่านมา และพร้อมที่จะดูแลใส่ใจไม่ให้เธอต้องมาผิดหวังเสียใจ อีกต่อไป แต่สุดท้ายคนที่เสียใจไม่ใช่เขากับเป็นเราเองที่ต้องผิดหวังและเสียใจ 
ย้อนกลับมามองตัวเองเราผิดพลาดหรือมีข้อเสียตรงไหนบ้างจะได้แก้ไข 
ความห่วงใย ดูแล เอาใจใส่ แม้แต่เรื่องเล็กน้อย ก็ไม่เคยมองข้าม และไม่ได้ทำให้เฉพาะเขาทำให้กับลูกของเขาด้วย เพราะ รักเขาต้องรักลูกเขาด้วย ใช่มั้ยครับ
เพราะทุกครั้งเวลาที่พบเจอกัน ผมจะบอกเสมอว่าให้พาลูกมาด้วย จะได้ใช้เวลาสร้างความสัมพันธ์ระหว่างเรากับลูกเขาไปพร้อมๆกัน ซึ่งที่ผ่านมาเหมือนกันว่าเรากับลูกเขาเข้ากันได้(หรือเราคิดไปเอง)เพราะบางครั้งก็งอแงไม่ยอมกลับบ้าน  บางครั้งต้องปลอบใจ ว่าจะไปเล่นด้วยที่บ้านนะ ถึงยอมกลับ แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น 
ประเด็นมันอยู่ที่ตัวเขา เพราะแรกมันก็เหมือนจะดีไปซะทุกอย่าง พอหลังๆเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าเธอจะมาแบบไหนกันแน่ บางทีก็เหมือนมีใจบางทีก็เหมือนกับว่าคุยกันแก้เหงาไป แบบว่าคุยแบบไม่มีสถานะ ไม่ชัดเจนบ้าง พอจะคุยเรื่องความสัมพันธ์ก็บ่ายเบี่ยงไม่อยากคุย จนถึงตอนนี้เราได้ถอดใจ ให้ความสำคัญของเขารองจากเรื่องงานไปเลยเต็มที่กับเรื่องงาน จนเขาก็ถามว่ามีคนคุยอื่นหรอ เราก็เลยให้ทุกอย่างไปดูไปเช็คเอาเองเพราะก็ซื่อสัตย์มากพอที่จะเปิดเผยทุกอย่างและไม่อยากปิดบัง เพราะหวังว่าครั้งนี้ขอให้รักที่สมหวังมากที่สุด ให้มากกว่าที่ผ่านมา สุดท้ายก็ไม่เป็นไปตามที่หวัง วนลูป เดิม ผิดหวังเสียใจ เหมือนเดิม ถ้าถามว่าโกรธเขามั้ยเขาไม่เลือกเรา ก็ไม่ได้โกรธนะ
เพราะคิดไว้เสมอถ้ามันไม่สมหวังก็ถือว่าเราได้ทำเต็มที่ และ ไม่เสียดายเวลา
ส่วนเขาจะเป็นยังไงต่อจากนี้ ก็เป็นสิทธิของเขาและเคารพในการตัดสินใจของเขา