สวัสดิค่ะทุกคน เราขอสอบถามความคิดเห็นหน่อยนะคะ
คือเรากับพี่ผู้หญิงคนนึงรู้จักกันปีที่แล้วตอนมาฝึกงานแล้วสนิทกันมาก จนกระทั่งเรากลับบ้านไป พอถึงช่วงเดือน8-9ที่ผ่านมาพี่เขาก็ยื่นเสนอให้เราขึ้นมาทำงาน เพราะเห็นว่าเราเรียนจบแล้ว แม่ที่บ้านไม่ให้ไปแต่เป็นเพราะไว้ใจในตัวพวกเขาเลยขึ้นมา เพราะรู้จักกันมาสักพักแล้วและเขาก็ดีกับเรามากๆและก่อนเราจะขึ้นมา พี่เขาโทรหาเราทุกวัน เราแทบไม่ค่อยได้โทรไปหาก่อน พอถึงวันที่เราจะมาจริงๆเขาก็มารับดูแลอย่างดี ให้ที่อยู่ จ่ายค่าห้องของค่าเดือนแรก เราจะจ่ายคืนแต่เขาไม่เอา ให้กินดี อยู่ดี ดั่งเป็นลูกของเขาคนนึง เขาก็ชื่นชมเรานะว่าเป็นคนซื่อตรง กตัญญู ดันได้เป็นเด็กดี ถึงอยากช่วย ยอมรับว่าเขาดีกับเรามากๆทั้งคำสอนต่างๆ ศรัทธาในตัวท่าน เขาช่วยเราจริงๆ และแล้วเราก็ต้องมาอยู่กับเถ้าแก่อีกที่หนึ่งซึ่งเป็นเจ้าคนนายคนเช่นกันและเป็นญาติๆที่เขารู้จักกันมานาน ไว้ใจเลยให้เรามาอยู่ทำงาน เขากลัวว่าเราจะทำงานหนักเลยให้มาอยู่กับนายหัวคนที่เป็นญาติสนิทเขาคนนี้ เราก็ทำงานดีมีความสุขนะ ทางเขาก็โทรหาเถ้าแก่เราว่าอยู่ได้ไหม ถามถึงเราอยู่บ่อยครั้ง เป็นห่วงเรา เราก็ตอบไปแล้วว่าอยู่ได้สบายมากๆถึงไม่โทรหาเขาแต่ก็นึกถึงเขานะแต่ไปหาไม่ได้เพราะเราอยู่ไกลกันมากๆต้องข้ามฝั่งทะเลถึงจะไปหาได้ พอถึงวันที่2ภรรยาเขาโทรหาเรา เราบอกว่าอยู่ได้สบายมากครับ เขาก็โอเคร และเราต้องทำงานก็เลยวางสายจากนั้นเขาก็ไม่โทร เราเองก็ไม่โทรหาเพราะปกติก็ไม่ได้โทรหาก่อน แต่เราผิดเองที่ไม่ได้ทักโทรกลับไปหาเขาเลยจริงๆ คือไม่อยากให้เป็นห่วงและไม่ทันได้โทรกลับไปจริงๆเพราะเราทำงาน แม่ที่บ้านเรายังไม่ทันได้โทรคุยกันเลยตั้งแต่มา แต่ถึงไม่โทรไปเราก็ยังนึกถึงและพูดถึงเขาอยู่บ่อยๆเราไม่ลืมบุญคุณใครเลยนะ
พอผ่านไปประมาณ5วัน ทางเขาโพสไปว่า คนที่ลืมคุณคนอื่นไม่ควรเอามาไว้ใกล้ตัว ไม่ควรเอามาอยู่ในชีวิต ตัดได้ตัด พลาดแล้ว แล้วคนเข้ามาคอมเม้นกันตรึม ทั้งๆที่ไม่รู้ความจริง
เราที่อ่านก็รู้แล้วแหละ แต่ไม่ได้ตอบโต้อะไร แต่ยังแค่สงสัยว่าสื่อถึงใคร แต่ก็มั่นใจว่าสื่อถึงเราแน่ๆ และเรามานั่งคิดว่าเราจะทดแทนอะไรเพราะพึ่งมาอยู่ได้5วัน นายหัวใหม่ก็ดีกับเรามากๆนะให้มาดูแลกิจการแทนเขา ดั่งเป็นลูกแกคนนึง จากนั้นเราก็งงว่าเมื่อวานยังโทรชื่นชมเราเลยวันนี้กลับมาโพสทวง พอวันถัดไปชัดขึ้นเขาโทรหานายหัวว่าเขาน้อยใจเราที่ไม่โทรหาอะไรเขาเลย ช่วยผิดคนมั่ง ไม่รู้จักเรามั่ง เราตั้งใจจะไปขอโทษเขานะที่ไม่ได้โทรหาเลย เพราะเราผิดจริงๆ แต่อย่างน้อยทำให้เราได้รู้ว่าลึกๆแล้วเขาคาดหวังผลจากเรา แต่ทำไมต้องไปโพส? เราไม่เคยลืมเขาคิดตลอดว่าได้ดีจะตอบแทนเขาให้สมกับที่เขาช่วยเหลือเรา แต่แย่ตรงที่เราไม่มีโอกาสได้อธิบายความเป็นจริงอะไรเลย แต่ก็ตัดสินกันไปแล้ว คนอื่นๆก็งงเขานะว่าแค่4-5วัน โพสทวงบุญคุณ มันยังตัดสินอะไรไม่ได้เลยนะ5วัน จากที่เรามีความสุขในการทำงาน ตอนนี้เคว้งมากเลย เราอยากจะจ่ายคืนเขานะค่าห้องต่อให้เขาไม่เอาก็ตาม นายหัวเรายังคิดเลยว่าแค่นี้ก็นับเป็นบุญคุณ แล้วแม่เราอะที่เป็นผู้บังเกิดเกล้าเรา นี่จะ2อาทิตย์ละที่มายังไม่โทรหาแม่เลยแต่ก็ไม่ได้มานั่งน้อยใจอะไรเรา ส่วนเขาหาว่าเราลืมบุญคุณแล้วแค่ไปพึ่งพา 3-4วัน แต่เราขอบคุณเขาหลายรอบมากแล้ว ไม่ลืมว่าที่ได้งานดีๆทำเพราะใคร คือเราชอบคุยต่อหน้ามากกว่า ในแชทเราไม่ค่อยจะโทรคุยสักเท่าไหร่
เราแทบจะตอบไปว่า แย่จังเลยเนอะความคิด ไม่รู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไงก็ตัดสินกันไปแล้ว การที่โพสให้คนอื่นดูแย่ในสายตาคนอื่น ต้องเป็นคนยังไงกันหรอ? เราจากบ้านไกลมาก500กว่ากิโล เคว้งมากเลยตอนนี้ แต่ก็ทน เสียใจที่เขาพูดกับเราแรงมากๆ ไม่รู้จักเรา ลืมบุญคุณ ช่วยผิดคน ตัดได้ตัดห่างได้ห่าง เล่นกับระบบเดี๋ยวมีร้อง😊😊 เครียดจนไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว วันหลังเราจะไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว..ขอบคุณที่อ่านน้า ฝากแสดงความคิดเห็นด้วยน้า เราพลาดแล้วต่อไปเราจะแก้มันให้ดีกว่านี้และถือว่าเป็นบทเรียนสำหรับเรา
เราเป็นคนลืมบุญคุณเขาหรอ
คือเรากับพี่ผู้หญิงคนนึงรู้จักกันปีที่แล้วตอนมาฝึกงานแล้วสนิทกันมาก จนกระทั่งเรากลับบ้านไป พอถึงช่วงเดือน8-9ที่ผ่านมาพี่เขาก็ยื่นเสนอให้เราขึ้นมาทำงาน เพราะเห็นว่าเราเรียนจบแล้ว แม่ที่บ้านไม่ให้ไปแต่เป็นเพราะไว้ใจในตัวพวกเขาเลยขึ้นมา เพราะรู้จักกันมาสักพักแล้วและเขาก็ดีกับเรามากๆและก่อนเราจะขึ้นมา พี่เขาโทรหาเราทุกวัน เราแทบไม่ค่อยได้โทรไปหาก่อน พอถึงวันที่เราจะมาจริงๆเขาก็มารับดูแลอย่างดี ให้ที่อยู่ จ่ายค่าห้องของค่าเดือนแรก เราจะจ่ายคืนแต่เขาไม่เอา ให้กินดี อยู่ดี ดั่งเป็นลูกของเขาคนนึง เขาก็ชื่นชมเรานะว่าเป็นคนซื่อตรง กตัญญู ดันได้เป็นเด็กดี ถึงอยากช่วย ยอมรับว่าเขาดีกับเรามากๆทั้งคำสอนต่างๆ ศรัทธาในตัวท่าน เขาช่วยเราจริงๆ และแล้วเราก็ต้องมาอยู่กับเถ้าแก่อีกที่หนึ่งซึ่งเป็นเจ้าคนนายคนเช่นกันและเป็นญาติๆที่เขารู้จักกันมานาน ไว้ใจเลยให้เรามาอยู่ทำงาน เขากลัวว่าเราจะทำงานหนักเลยให้มาอยู่กับนายหัวคนที่เป็นญาติสนิทเขาคนนี้ เราก็ทำงานดีมีความสุขนะ ทางเขาก็โทรหาเถ้าแก่เราว่าอยู่ได้ไหม ถามถึงเราอยู่บ่อยครั้ง เป็นห่วงเรา เราก็ตอบไปแล้วว่าอยู่ได้สบายมากๆถึงไม่โทรหาเขาแต่ก็นึกถึงเขานะแต่ไปหาไม่ได้เพราะเราอยู่ไกลกันมากๆต้องข้ามฝั่งทะเลถึงจะไปหาได้ พอถึงวันที่2ภรรยาเขาโทรหาเรา เราบอกว่าอยู่ได้สบายมากครับ เขาก็โอเคร และเราต้องทำงานก็เลยวางสายจากนั้นเขาก็ไม่โทร เราเองก็ไม่โทรหาเพราะปกติก็ไม่ได้โทรหาก่อน แต่เราผิดเองที่ไม่ได้ทักโทรกลับไปหาเขาเลยจริงๆ คือไม่อยากให้เป็นห่วงและไม่ทันได้โทรกลับไปจริงๆเพราะเราทำงาน แม่ที่บ้านเรายังไม่ทันได้โทรคุยกันเลยตั้งแต่มา แต่ถึงไม่โทรไปเราก็ยังนึกถึงและพูดถึงเขาอยู่บ่อยๆเราไม่ลืมบุญคุณใครเลยนะ
พอผ่านไปประมาณ5วัน ทางเขาโพสไปว่า คนที่ลืมคุณคนอื่นไม่ควรเอามาไว้ใกล้ตัว ไม่ควรเอามาอยู่ในชีวิต ตัดได้ตัด พลาดแล้ว แล้วคนเข้ามาคอมเม้นกันตรึม ทั้งๆที่ไม่รู้ความจริง
เราที่อ่านก็รู้แล้วแหละ แต่ไม่ได้ตอบโต้อะไร แต่ยังแค่สงสัยว่าสื่อถึงใคร แต่ก็มั่นใจว่าสื่อถึงเราแน่ๆ และเรามานั่งคิดว่าเราจะทดแทนอะไรเพราะพึ่งมาอยู่ได้5วัน นายหัวใหม่ก็ดีกับเรามากๆนะให้มาดูแลกิจการแทนเขา ดั่งเป็นลูกแกคนนึง จากนั้นเราก็งงว่าเมื่อวานยังโทรชื่นชมเราเลยวันนี้กลับมาโพสทวง พอวันถัดไปชัดขึ้นเขาโทรหานายหัวว่าเขาน้อยใจเราที่ไม่โทรหาอะไรเขาเลย ช่วยผิดคนมั่ง ไม่รู้จักเรามั่ง เราตั้งใจจะไปขอโทษเขานะที่ไม่ได้โทรหาเลย เพราะเราผิดจริงๆ แต่อย่างน้อยทำให้เราได้รู้ว่าลึกๆแล้วเขาคาดหวังผลจากเรา แต่ทำไมต้องไปโพส? เราไม่เคยลืมเขาคิดตลอดว่าได้ดีจะตอบแทนเขาให้สมกับที่เขาช่วยเหลือเรา แต่แย่ตรงที่เราไม่มีโอกาสได้อธิบายความเป็นจริงอะไรเลย แต่ก็ตัดสินกันไปแล้ว คนอื่นๆก็งงเขานะว่าแค่4-5วัน โพสทวงบุญคุณ มันยังตัดสินอะไรไม่ได้เลยนะ5วัน จากที่เรามีความสุขในการทำงาน ตอนนี้เคว้งมากเลย เราอยากจะจ่ายคืนเขานะค่าห้องต่อให้เขาไม่เอาก็ตาม นายหัวเรายังคิดเลยว่าแค่นี้ก็นับเป็นบุญคุณ แล้วแม่เราอะที่เป็นผู้บังเกิดเกล้าเรา นี่จะ2อาทิตย์ละที่มายังไม่โทรหาแม่เลยแต่ก็ไม่ได้มานั่งน้อยใจอะไรเรา ส่วนเขาหาว่าเราลืมบุญคุณแล้วแค่ไปพึ่งพา 3-4วัน แต่เราขอบคุณเขาหลายรอบมากแล้ว ไม่ลืมว่าที่ได้งานดีๆทำเพราะใคร คือเราชอบคุยต่อหน้ามากกว่า ในแชทเราไม่ค่อยจะโทรคุยสักเท่าไหร่
เราแทบจะตอบไปว่า แย่จังเลยเนอะความคิด ไม่รู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไงก็ตัดสินกันไปแล้ว การที่โพสให้คนอื่นดูแย่ในสายตาคนอื่น ต้องเป็นคนยังไงกันหรอ? เราจากบ้านไกลมาก500กว่ากิโล เคว้งมากเลยตอนนี้ แต่ก็ทน เสียใจที่เขาพูดกับเราแรงมากๆ ไม่รู้จักเรา ลืมบุญคุณ ช่วยผิดคน ตัดได้ตัดห่างได้ห่าง เล่นกับระบบเดี๋ยวมีร้อง😊😊 เครียดจนไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว วันหลังเราจะไม่เชื่อใจใครอีกแล้ว..ขอบคุณที่อ่านน้า ฝากแสดงความคิดเห็นด้วยน้า เราพลาดแล้วต่อไปเราจะแก้มันให้ดีกว่านี้และถือว่าเป็นบทเรียนสำหรับเรา