ผมอยากเริ่มใช้ชีวิตของตนเอง

คือผมตอนนี้มหาลัยปีที่ 3 แล้วครับ แต่ว่ารู้สึกอึดอัดที่บ้านมากเลย เขาทำเหมือนเราเป็นเด็กน้อยตลอดเวลา เคยมีครั้งหนึ่งตอนผม ปวส. ปกติมีรถไปส่งแต่วันนั้นแม่ไม่สบายแล้วป้าถึงขึ้นโกหกว่ามีหมอนัดเลยไปส่งผมแล้วค่อยเลยไปหาหมอ ผมนี่อึงมากเลยครับ เคยพูดตรงๆใส่ครอบครัวว่าเราโตแล้วก็กลายเป็นตัวเองที่ถูกงอนแล้วบอกว่าตัวเองไปลูกชายคนเดี่ยวเป็นหัวแก้วหัวแหวน  จนตอนนี้มหาลัยปี 3 ก็เหมือนเดิม ทุกคนคิดว่าเรียนจบก่อนค่อยอยากทำไรก็ทำ จนตอนนี้ผมมีแฟนเป็นรุ่นพี่ 1 ปีซึ่งน่าจะจบก่อนผม แฟนผมเขามาจากต่างจังหวัดมากรุงเทพอาศัยที่หอเช่า ผมต้องเกรงใจที่บ้านได้เจอมากสึดอาทิตย์ไม่เกิน 2 ครั้งเวลาก็ห้ามเกิน 1 ทุ่มเพราะดึกไปก็โดนสงสัย ผมอยากออกจากบ้านมากๆ แต่ก็ติดที่แม่หวงผมมากๆ ตัวติดผมมากๆ ผมเคยพูดถึงเรื่องชีวิตการทำงานว่าอยากลองไปสมัครงานที่ตัวเองสนใจแต่มันไกลกับบ้านที่อยู่จนยากที่จะไปกลับ เขาสวนผมมาว่าคิดจะทิ้งแม่เหรอ คือผมไม่รู้จะหาทางออกให้ตัวเองยังไงดี มองไปทางไหนก็มืดหมด